|
Niechże tedy szkoła,
a w niej katechizacja (...)
uczy w wolnej Polsce młode pokolenia,
a także i starsze,
że "właściwego korzystania z wolności
można się nauczyć tylko
przez jej właściwe używanie"
(Jan XXIII, Mater et Magistra, 232).
/Jan Paweł II/
KATECHEZY
|
MOJE PRZYRZECZENIA ABSTYNENCKIE - TO MÓJ SZCZERY DAR OFIAROWANY PANU JEZUSOWI PRZY PIERWSZEJ KOMUNII ŚWIĘTEJ.
Katecheza służąca przygotowaniu dzieci przystępujących do Pierwszej Komunii Świętej do złożenia przyrzeczeń abstynenckich
Cel dydaktyczny: Przyrzeczenie trwania w abstynencji od alkoholu i nikotyny do pełnoletności, a od narkotyków przez całe życie - to mój prezent, który złożę Panu Jezusowi w dniu Pierwszej Komunii Świętej.
Cel wychowawczy: Złożonych prezentów nikomu się nie odbiera, a tym bardziej Panu Jezusowi, i stąd moje wielkie pragnienie i usilna troska o to, by dochować złożonych przyrzeczeń abstynenckich.
l.
Wyrazem naszej przyjaźni i wdzięczności jest wzajemne obdarowywanie się prezentami przy ważnych spotkaniach. W dniu Pierwszej Komunii Świętej dzieci otrzymują od swoich bliskich różne prezenty (najlepsze prezenty to takie, które zawierają w sobie treści religijne, czyli takie, które zbliżają nas do Pana Boga - przykłady).
Największym Darem jest sam Pan Jezus i łaska Jego miłości dająca nam moc do dobrego życia i prawo do nieba, do przebywania z Nim po śmierci w wiecznej szczęśliwości.
Panu Jezusowi, który przyszedł na świat w stajni betlejemskiej, składali swe dary pasterze i Trzej Mędrcy ze Wschodu.
Dzieci także pragną uczcić Pana Jezusa przychodzącego do nich po raz pierwszy w Komunii Świętej między innymi przez dar swojej abstynencji, czyli wyrzeczenia się alkoholu i papierosów przynajmniej do pełnoletności, a narkotyków na całe życie. Będzie to bardzo wielki dar, gdyż dochowanie tych przyrzeczeń będzie wymagać wiele trudu i wyrzeczeń. Do niezachowania przyrzeczeń będzie kusił szatan i źli koledzy; nasza ciekawska natura będzie chciała spróbować tego, co jest zakazane; może też obudzi się chęć dorównania tym, którzy piją lub palą i trzeba będzie znosić przykrości upokorzenia i wyśmiewania ze strony tych, którzy sami nie potrafią zdobyć się na odwagę sprzeciwu wobec takich grzechów (przykłady pozytywne).
2. Złożonego daru nikomu się nie odbiera, a tym bardziej Panu Jezusowi. Dlatego każde dziecko będzie bardzo pilnie strzec swoich przyrzeczeń, które składa w darze Chrystusowi Panu w dniu Pierwszej Komunii Świętej.
Za dochowanie tych przyrzeczeń Pan Jezus wynagrodzi silnym charakterem, pokojem sumienia i wielką radością serca.
Zastosowanie:
Chętnie i z radością złożę Panu Jezusowi moje przyrzeczenia abstynencji od alkoholu i papierosów do pełnoletności, a od narkotyków na całe życie i będę je wypełniać z wielką starannością.
Aby wytrwać w tych postanowieniach i nie złamać swoich abstynenckich przyrzeczeń, będę codziennie się modlić, odmawiając w tej intencji przynajmniej jedno "Zdrowaś Maryjo" (mogą dzieci ułożyć w domu krótką własną modlitwę).
Kto Mnie miłuje, będzie przestrzegał mojej nauki.
A Ojciec mój umiłuje go i przyjdziemy do niego,
i będziemy u niego przebywać... Wytrwajcie w mojej miłości.
(J 14,23; 15,9)
|
PRZYRZECZENIA RODZICÓW
przed Pierwsza Komunią świętą Dzieci
W uroczystym dniu Pierwszej Komunii świętej naszego dziecka
pragniemy jak najgodniej przyjąć Pana Jezusa w swojej rodzinie
Przyrzekamy z tej racji nie pić i nie częstować nikogo alkoholem ani w samą Uroczystość, ani w inne dni z nią związane, aby po chrześcijańsku przeżyć to wielkie święto Kościoła Domowego i zasłużyć na błogosławieństwo Boże dla naszego dziecka.
Przyrzekamy też przykładem, słowem i modlitwą pomagać dziecku, aż do pełnoletności, w wiernym wypełnianiu pierwszokomunijnych przyrzeczeń abstynenckich, dotyczących alkoholu i nikotyny.
Przyrzekamy troszczyć się, aby nasze dziecko uczestniczyło systematycznie we Mszy świętej i katechezie, aby codziennie modliło się i często przystępowało do sakramentów świętych.
Dnia ....................................................
podpis ojca i matki ..........................................................
|
KOCHANI RODZICE!
Zwracam się do Was z wyrazami uznania, wdzięczności i gorącej zachęty, jako Wasz duszpasterz, w imieniu Waszych dzieci. Przeżywają one niezwykłą radość. Oto pierwszy raz w życiu spotykają się świadomie z Chrystusem przebaczającym w Sakramencie Pojednania i z Chrystusem posilającym w Komunii świętej. To pierwsze spotkanie pozostawi w ich duszach niezatarty ślad i będzie rzutować na dalsze życie religijne. Jeśli dzieci z wielką pobożnością i prawdziwą radością przeżyją pierwsze spotkanie z Chrystusem w Spowiedzi i Komunii świętej, to będą za Nim tęsknić, będą Go szukać i będą pogłębiać z Nim przyjaźń przez całe swoje życie, aż do spotkania "twarzą w twarz" w wieczności.
Stąd też nie wolno tego Świętego Dnia Pierwszej Komunii zafałszować pozorami szczęścia z bogatych prezentów otrzymywanych przez dzieci ani zbezcześcić alkoholową uciechą na przyjęciu rodzinnym!
W imieniu Waszych dzieci dziękuję Warn, Drodzy Rodzice, za przyrzeczenie nieczęstowania swoich gości alkoholem, i to pod żadną postacią, ani w dniu Pierwszej Komunii Świętej, ani w dniach z tą Uroczystością związanych. Będzie to wielką pomocą okazaną dzieciom w zachowaniu ich przyrzeczeń abstynenckich, które w tym dniu składają Panu Jezusowi. Dziękuję Warn również za przyrzeczenie dalszej troski rodzicielskiej o wychowanie swoich dzieci w abstynencji od alkoholu, nikotyny czy innych narkotyków, a także o nieustanny rozwój życia Bożego w ich duszach.
Modlę się o to, abyście byli szczęśliwi szczęściem swoich dzieci teraz i w wieczności.
Wasz ksiądz proboszcz
TRWANIE W WIERNOŚCI PIERWSZOKOMUNIJNYM PRZYRZECZENIOM ABSTYNENCKIM JEST MOJĄ CHLUBĄ I RADOŚCIĄ.
Katecheza przygotowująca dzieci klas III-IV do ponowienia pierwszokomunijnych przyrzeczeń abstynenckich od alkoholu i nikotyny do pełnoletności a od narkotyków przez całe życie
Cel dydaktyczny: Coraz głębsze rozumienie wartości przyrzeczeń abstynenckich oraz coroczne ich ponawianie dopomaga w zachowywaniu tych przyrzeczeń, napełniając nasze serca chlubą i radością.
Cel wychowawczy: Będę się starać coraz lepiej rozumieć sens moich pierwszokomunijnych przyrzeczeń abstynenckich i corocznie je ponawiać, aby móc wiernie i radośnie je wypełniać na chwałę Bożą, na swój i innych pożytek.
l.
Dotrzymywanie słowa danego ludziom, a tym bardziej Panu Bogu napełnia nas dumą, poczuciem honoru i prawdziwą radością (Zawisza Czarny - niezwykły rycerz spod Grunwaldu, nigdy nie kłamał i zawsze dotrzymywał słowa. Julian Ursyn Niemcewicz pisał: Przysłowiem byto bojów towarzyszy: Polegaj na nim jakby na Zawiszy).
a. Człowiek jest istotą skłonną do zapominania. Dlatego ciągle mamy sobie przypominać o naszych zobowiązaniach wobec Pana Boga, wobec naszych bliźnich i wobec siebie. Za zaniedbania zaś nie tylko powinniśmy przepraszać, lecz także je naprawiać. Czynimy to głównie przy Spowiedzi świętej, ale nie tylko. Codziennie możemy, a nawet powinniśmy zastanawiać się nad swoim postępowaniem, budząc w sobie żal za grzechy i postanowienie poprawy, a także obmyślać sposób naprawienia swoich błędów i grzechów (przykład rachunku sumienia po wieczornym pacierzu).
b. Przy Pierwszej Komunii Świętej uroczyście zobowiązaliśmy się, przyrzekając Panu Jezusowi, że nie będziemy pić napojów alkoholowych i palić papierosów przynajmniej do pełnoletności, a od narkotyków powstrzymamy się przez całe życie. A jak wypełniliśmy te swoje zobowiązania? Czy nie zapomnieliśmy o nich? "Kto w małych rzeczach jest wiemy, i w dużych wiemy będzie" (Łk 16, 10). Czy byliśmy wierni Panu Jezusowi? (każde dziecko odpowiada sobie w sumieniu).
Jeśli nie złamaliśmy tych przyrzeczeń, to mamy w sercu wielką radość i satysfakcję, bo Pan Jezus nas chwali w naszym sumieniu. Jesteśmy dumni z siebie i dziękujemy Panu Jezusowi, że strzegł nas od zbyt wielkich pokus zapalenia papierosa, wypicia alkoholu czy próbowania narkotyków, o co modliliśmy się codziennie i nadal będziemy się modlić. A jeśli ulegliśmy pokusom i nie dotrzymaliśmy słowa danego Panu Jezusowi, i złamaliśmy swoje przyrzeczenia abstynenckie, i przekroczyliśmy V Przykazanie, niszcząc swoje zdrowie, to chciejmy teraz przeprosić Pana Boga za te niewierności i grzechy oraz naprawić swoje błędy przez dalsze trwanie przy tych zobowiązaniach.
Jesteśmy już o rok starsi, mądrzejsi i mocniejsi duchowo, lecz gorąco prośmy Pana Jezusa o pomoc, gdyż szatan nie przestanie nas kusić do łamania tych przyrzeczeń, a jego pokusy mogą być jeszcze trudniejsze do pokonania.
c. Dzieci chcą być chwalone i często nawet same się chwalą różnymi sukcesami, czasem też zmyślonymi. Jeśli Pan Bóg obdarzył nas zdolnościami czy jakimiś talentami albo dobrymi natchnieniami i mocą do czynienia dobra, a unikania zła, to bądźmy z tego dumni i cieszmy się. Ale nie zapomnijmy dziękować za to Panu Bogu, gdyż naszej zasługi jest tylko tyle, że nie zmarnowaliśmy tych Bożych darów, lecz wykorzystaliśmy dla siebie i dla innych. Kiedy więc ktoś nas chwali za dobre postępowanie, to cieszmy się, dziękując jednocześnie Panu Bogu. Złe się zaś dzieje wówczas, gdy ktoś nie chce słuchać Pana Boga i nie chce Mu być wdzięczny, natomiast chwali się i popisuje, i chce niemądrze zaimponować swoim złym postępowaniem, np. paleniem, piciem, narkotyzowaniem się, wulgarnymi słowami itp. Tacy nigdy nie mają w sercu prawdziwej radości. Oni tylko udają szczęśliwych, bo złe postępowanie nigdy nie uszczęśliwia. To szatan stwarza pozory szczęścia w grzechach, a naiwni ludzie, jak pierwsi nasi rodzice, wierzą mu i szukają szczęścia tam, gdzie go nie ma. A posami przekonują się, że zostali oszukani. Za takich ludzi, a szczególnie za dzieci i młodzież trzeba nam przepraszać Pana Boga i wynagradzać Mu przez wypełnianie swoich przyrzeczeń abstynenckich. Przez to będziemy też wypraszać im łaskę opamiętania.
2. Wszyscy, którzy dochowują swoich przyrzeczeń złożonych Panu Jezusowi przy Pierwszej Komunii Świętej, są szczęśliwi. My także z radością w sercu i z uśmiechem na ustach możemy śpiewać zapewne piosenkę: "W naszej braterskiej gromadzie..." (śpiew).
Cieszymy się, jesteśmy dumni i dziękujemy Panu Bogu, że nam dopomógł dochować wierności tym przyrzeczeniom. A nasza chluba i radość płynie stąd, że:
a. nie odebraliśmy Panu Jezusowi daru naszej abstynencji złożonego przy Pierwszej Komunii Świętej i nadal chcebyć wiernymi tym przyrzeczeniom;
b. nie niszczyliśmy swego zdrowia fizycznego, psychicznego i duchowego, a tym samym nie obrażaliśmy Go grzechami przeciwko V Przykazaniu;
c. nie narażaliśmy się na nieuleczalną chorobę uzależnienia od alkoholu, nikotyny i narkotyków i nie marnowaliśmy pieniędzy wydawanych na taką głupotę, a przez to nie przyczynialiśmy się do zniewolenia oraz nędzy materialnej, moralnej i duchowej naszych przyszłych rodzin i polskiego narodu;
d. wynagradzaliśmy Panu Bogu naszym trwaniem w abstynencji za tych ludzi, którzy Go obrażają grzechami pijaństwa, palenia, narkotyzowania się i za grzechy z tym związane, a którzy sami Pana Boga nie przepraszają;
e. wypraszaliśmy też łaskę opamiętania i poprawy dla tych, którzy piją, palą czy narkotyzują się, przez to, że sami opieraliśmy się pokusom łamania swych przyrzeczeń abstynenckich.
zastosowanie: Dzieci wspólnie odczytują tekst przyrzeczeń ze swoich dyplomików albo powtarzają za katechetą i kończą modlitwą o wytrwanie (choćby "Zdrowaś Maryjo"). Następnie podpisują te przyrzeczenia, a katecheta poświadcza pieczęcią parafialną. W domu zaś dzieci proszą rodziców o podpisanie tych przyrzeczeń, gdyż oni mają pomagać dzieciom w wypełnianiu tych przyrzeczeń. (Jeśli dziecko zagubiło swój dyplomik, to poprosi o nowy i uzupełni podpisy z poprzednich lat).
Katechezy pochodzą z publikacji "Abstynencja dzieci i młodzieży nadzieją trzeźwości dorosłych, Warszawa 2004. ss.110. Można w niej znaleźć pomoce do pracy apostolskiej nad krzewieniem abstynencji wśród dzieci i młodzieży. Podręcznik ten można zamówić u autora: ks. Jan Gomółka, ul. Piłsudskiego 62, 09 - 110 Siedlce; tel. (025)6442195.
DOPÓKI MASZ WYBÓR
Katecheza dla klas V i VI Szkoły Podstawowej
Cel lekcji
Po przeprowadzonej lekcji uczeń powinien:
- znać przyczyny zażywania alkoholu i narkotyków
- postrzegać uzależnienie jako problem
- potrafić powiedzieć nie, gdy ktoś go będzie zachęcał do spróbowania alkoholu lub narkotyków
Środki dydaktyczne
Płyta CD "Dopóki masz wybór", plakaty, małe karteczki z klejem, Pismo święte, świeca.
Punkt wyjścia
Z pewnością często słyszeliście o problemie uzależnień zarówno od narkotyków jak i alkoholu. Niejednokrotnie spotkaliście ludzi uzależnionych, w różnym wieku.
Zastanówcie się, co skłania ludzi, aby sięgali po alkohol, czy narkotyki?
Podział uczniów na grupy (wiosna, lato, jesień, zima) każda z grup winna podać cztery przyczyny sięgania po środki uzależniające.
Najczęściej uczniowie podają następujące przyczyny:
- stres związany ze szkołą
- brak zainteresowania rodziców dzieckiem
- nieumiejętność okazywania miłości przez rodziców dzieciom
- samotność
- chęć zaimponowania, dorównania rówieśnikom
- lęk przed odrzuceniem ze strony rówieśników
- kompleksy
- brak informacji na temat uzależnień
- uzależnienie rodziców
- zachęcenie ze strony rodziców do próbowania alkoholu
Przekaz treści
Podane przez was przyczyny uzależnień, mają swoje źródło w domu rodzinnym, w grupie rówieśniczej, braku dostatecznej informacji.
Do alkoholu, narkotyków prowadzi często ciekawość, mimo iż słyszy się o tragicznych doświadczeniach, tych, którzy kierowali się ciekawością i stracili w pewnym momencie kontrolę nie potrafili przestać.
Człowiek pod wpływem alkoholu, narkotyków jest pobudzany. Przestaje być nieśmiały, zanikają gdzieś jego kompleksy, zahamowania. Ale niestety, to złudzenie, bo bardzo łatwo możemy utracić nad sobą kontrolę.
- Wywiady z przedstawicielami muzyki rockowej zawarte na płycie kompaktowej "Dopóki masz wybór Tu i Teraz".
Picie alkoholu lub zażywanie narkotyków łączy się prawie zawsze z grupą rówieśników. To ważne, aby mieć przyjaciół, kolegów. Ale jakim kosztem? Czy jeżeli ulegnę kolegom i dam się namówić do robienia czegoś złego to będą mnie lubić? Nie! Należy wykazać wyjątkową siłę i śmiałość, chcąc być innym niż reszta.
Umiejętność zdecydowanej odmowy, wzbudzi szacunek rówieśników. Może nie od razu, ale po pewnym czasie na pewno.
Ale często nawyk picia alkoholu wynosi się z domu rodzinnego, często osoby dorosłe są niedojrzałe i nieodpowiedzialne zachęcają do np.: wypicia za zdrowie wujka, czy cioci. Osoby starsze należy szanować, ale również ważne jest by posiadać własne zdanie i potrafić odmówić.
Interioryzacja
Jesteśmy uczniami Jezusa, mamy postępować tak, jak On nas uczy. Jezus potrafił zdecydowanie odmówić, nie dał się zwieść fałszywym obietnicom. Czytanie fragmentu Ewangelii wg św. Mateusza 4,2-11
Spróbujemy odpowiedzieć sobie na pytanie, czego dowiedzieliśmy się na dzisiejszej lekcji.
Na ścianach wiszą plakaty z hasłami, proszę się im przyjrzeć.
1. Znam powody, dla których ludzie sięgają po alkohol i narkotyki, są to ...
2. Znam niektóre sposoby, aby uchronić się przed braniem narkotyków, są to ...
3. Wiem, co powiedzieć, gdy ktoś będzie mnie zachęcał do napicia się alkoholu lub zażycia narkotyków ...
4. Nie sięgnę po alkohol lub narkotyki, dlatego, że...
Kto potrafi dokończyć myśl zawartą w hasłach, zapisuje ją na małej karteczce i przykleja do plakatu. Każdy powinien nakleić przynajmniej jedną karteczkę.
Odczytanie wypowiedzi.
Zapis do zeszytu.
Uzależnienie jest jak labirynt, łatwo do niego wejść - wyjść bardzo trudno. Tak wiele można stracić: miłość, rodzinę, przyjaciół, życie, zdrowie, wolność.
Praca domowa.
Pomodlę się w intencji ludzi uzależnionych.
Wychowanie dzieci i młodzieży w trzeźwości jest niezwykle istotne, dlatego winno stać się nadrzędnym zadaniem wychowawczym zarówno rodziców, nauczycieli jak i Kościoła. Niniejsza katecheza została przeprowadzona w Szkole Podstawowej nr 13 w Płocku, znajdującej się na terenie parafii św. Aleksego.
Mgr Aneta Krysiak
OJCIEC MIŁOSIERNY CZEKA. WRÓĆ.
Katecheza dla klas I i II gimnazjum
Cel dydaktyczny
Przekazanie prawdy o Bogu, który w swoim miłosierdziu nie odtrąca żadnego człowieka, lecz przygarnia każdego, kto uświadomi sobie swój grzech i z pokorą zechce wrócić do Niego jak "marnotrawny syn".
Cel wychowawczy
Uwrażliwienie młodzieży na problem alkoholizmu wśród ludzi młodych, otwarcie ich na pomoc tym, których dotknęła choroba alkoholowa.
Pomoce
Pismo święte, świeca, figurka Matki Bożej, ilustracja (na tle serca krokus i splecione w uścisku ręce)
Przebieg katechezy
I. Zagadnienia wstępne.
1. Część organizacyjna
2. Modlitwa - Ojcze nasz
3. Sprawdzenie listy obecności
II. Zagadnienia główne.
1. Punkt wyjścia - egzystencjalny - wiersz : Joanna Rakk "Nałóg"
Zamknęłam się w paczce papierosów...
Utknęłam pijana w butelce żalu...
Weszłam do ciemnej strzykawki...
Wypuśćcie!
Dwudziestu z filtrem milczało...
Setka gram odwróciła się tyłem...
Ciemną falą
Stłumiło mój krzyk - opium...
Boję się!
Chcę wyjść!
Świat rzuca cicho banknoty do czapki...
Podaj rękę
Małe koło ratunkowe
Przyjdź... ratuj... błagam!
Dyskusja:
- Czemu poświęcony jest ten wiersz?
- O jakich nałogach mówi?
- Czy nazywa uczucia człowieka uwikłanego w nałogi?
- Co jest źródłem tych negatywnych uczuć?
- Czy bohater widzi drogę wyjścia ze swojej sytuacji?
- Kogo prosi o pomoc?
- Czy łatwo jest pomagać człowiekowi, który pije, pali, zażywa
narkotyki?
Możliwe odpowiedzi:
- nie, ponieważ nie słucha
- nie, ponieważ ciągle zawodzi choć obiecuje poprawę
- nie, ponieważ jest agresywny
- nie, ponieważ budzi odrazę
- nie, ponieważ krzywdzi innych
- Czy jednak wolno go pozostawić bez pomocy?
Możliwe odpowiedzi:
nie, gdyż sam sobie nie poradzi
nie, gdyż upadnie na dno
nie, gdyż może popełnić samobójstwo
2. Przekaz treści:
O tym, jaką postawę mamy zająć wobec ludzi zagubionych poucza nas Pan Jezus w "Przypowieści o synu marnotrawnym ".Wstańcie i w skupieniu wysłuchajcie słów Pisma świętego.
wszyscy stoją, uczniowie czytają, przy zapalonych świecach, tekst Ewangelii Łk 15, 11-32 z podziałem na role
Porównajmy zachowanie trzech osób występujących w Przypowieści -
syna marnotrawnego, jego brata i Ojca
- Która z tych trzech osób jest wzorem postawy opiekuńczej, miłosiernej, przebaczającej?
- Dlaczego mimo błędów syna Ojciec wybaczył?
Uczniowie udzielają różnych odpowiedzi
Ojciec z Przypowieści to przecież sam Bóg. Bóg pełen miłosierdzia, wciąż czekający na grzesznika, nie robiący wyrzutów, lecz przyjmujący z honorami. O tym zresztą pisał Apostoł Paweł w Liście do Rzymian :
"Gdzie (...) wzmógł się grzech, tam jeszcze obficiej rozlała się łaska"
(Rz 5, 20)
Przeanalizujmy dokładnie postawę Ojca. Co On zrobił?
uczniowie czytają i zapisują na tablicy wyrażenia z tekstu
- Wzruszył się głęboko
- Wybiegł naprzeciw niego
- Rzucił mu się na szyję i ucałował
- Kazał mu dać najlepszą szatę, pierścień na rękę i sandały na nogi
Rozszyfrujmy sens tych słów. Pomyślmy, co poprzez ten fragment Bóg chciał nam powiedzieć.
uczniowie podają różnorodne odpowiedzi, po osiągnięciu consensusu dopisujemy obok zapisanych wyrażeń przyjęty wariant/ np.
- Wzruszył się, tzn. okazał radość z powrotu do domu, z wyzwolenia z nałogu, zaniechania grzesznego życia
- Wybiegł, tzn. uczynił pierwszy krok, wyciągnął pomocną dłoń, nie odrzucił, nie pogardził
- Ucałował, tzn. przekazał znak pojednania, przebaczenia, ukoił ból i oddalił wstyd
- Dał szatę, pierścień i sandały, tzn. przyjął w grono synów, a nie niewolników, zaprosił do wspólnego wędrowania drogą prawdy i wolności, drogą Ojca, a nie złudnego świata
3. Interioryzacja:
Ojciec podał rękę synowi. Stał się jego kołem ratunkowym. Usłyszał błagalne wołanie z dzisiejszego wiersza; "przyjdź, ratuj!"
Spróbujmy teraz w ciszy i my poprosić Boga o pomoc w naszych sprawach. Prośmy o uwolnienie kogoś z nas lub naszych bliskich nie tylko z nikotynizmu, alkoholizmu, narkomanii, ale może także od ciągłego siedzenia przy komputerze lub przed telewizorem, od złego towarzystwa, nudy, zepsucia.
Niech pomogą nam w tym słowa pewnego poety:
jeden uczeń czyta, inni w skupieniu słuchają
"Porzuć więc szumowiny tego świata,
które przynoszą ci tylko smutek i ból!
tylko Jezus może cię prawdziwie uszczęśliwić
napełnić twe serce błogosławieństwem i radością,
on chce cię pokrzepić i odświeżyć,
o, przyjdź do Jego serca
chwila milczenia na osobistą modlitwę
4. Zapis tematu
Ojciec miłosierny czeka na ciebie. Wróć.
5. Notatka
Bóg miłosierny kocha każdego z nas. "Będąc bogaty w miłosierdzie, przez wielką swą miłość, jaką nas umiłował ( ... ) nas, umarłych na skutek występków razem z Chrystusem przywrócił do życia". (Ef 2,4)
Każdy z nas winien trwać przy Bogu i pociągać innych ku Niemu. Nikt nie może być obojętny wobec drugiego człowieka. Na niego także Ojciec czeka.
III. Zagadnienia końcowe
1. Podsumowanie pracy i ocena
2. Praca domowa
a) Napisać, jakich spustoszeń w życiu człowieka może dokonać alkohol na podstawie wiersza "Piliśmy"
wiersz uczniowie otrzymują na kartkach
Piliśmy, aby zyskać wolność
A staliśmy się niewolnikami.
Piliśmy dla szczęścia
A staliśmy się nieszczęśliwi
Piliśmy dla przyjaźni
A zyskaliśmy wrogów
Piliśmy, aby zapomnieć
A to niechciane stale do nas wraca
Piliśmy, aby się bawić
A wpadliśmy w przygnębienie
Piliśmy, aby pozbyć się problemów
A pomnożyliśmy je.
b) Ofiarować wieczorną modlitwę w intencji osoby uzależnionej, z prośbą o powstanie z nałogu
3. Modlitwa. "Pod Twoją obronę"
mgr Regina Ziarko-Podlaska
PRAWDA WAS WYZWOLI.
Cel dydaktyczny:
Przekazanie prawdy o Bogu, który w swoim miłosierdziu nie odtrąca żadnego człowieka, lecz przygarnia każdego, kto uświadomi sobie swój grzech i z pokorą zechce wrócić do Niego jak "marnotrawny syn ".
Cel wychowawczy:
Uwrażliwienie dzieci na problem alkoholizmu wśród ludzi młodych, otwarcie ich na pomoc tym, których dotknęła choroba alkoholowa.
Pomoce:
Pismo święte, świeca, figurka Matki Bożej, ilustracja - (na tle serca krokus i splecione w uścisku ręce)
Przebieg katechezy:
I. Zagadnienia wstępne:
1. Część organizacyjna
2. Modlitwa - Ojcze nasz
3. Sprawdzenie listy obecności
II. Zagadnienia główne:
l. Punkt wyjścia - biblijny - (Prz 23, 29)
"U kogo "Ach!", u kogo "Biada!",
u kogo swary, u kogo żale,
u kogo rany bez powodu, u kogo oczy są mętne?"
2. Dyskusja nad przeczytanym fragmentem:
- jak sądzicie kogo dotyczy ten fragment?
- o kim opowiada?
- kto ciągle się kłóci, nosi w sercu żal?
- czyje ciało jest często poranione, a oczy mętne?
/dzieci udzielają odpowiedzi/
Katecheta: Posłuchajcie dalszego fragmentu Księgi Przysłów, a dowiecie się czy mieliście rację. (Prz 23, 30)
Katecheta czyta: "U przesiadujących przy winie, u chodzących próbować amfory".
Następnie dodaje:
Zgadliście więc, że mowa jest o ludziach pijących alkohol, wąchających klej, biorących narkotyki. Zatrzymajmy się zatem na chwilę nad problemem alkoholu. Pomyślcie, czy wobec tego alkoholu nie należy w ogóle używać? Czy zabronić jego produkcji?
/Dzieci udzielają różnych odpowiedzi/
Katecheta podsumowuje: Alkohol to również dar Boży i wolno z niego korzystać, jak sami powiedzieliście - w przemyśle, w medycynie, w gospodarstwach domowych. Problem polega na niewłaściwym używaniu alkoholu, a właściwie na jego nadużywaniu. Posłuchajcie, co mówi na ten temat kolejny fragment Księgi Przysłów (Prz 23, 31-35)
/Katecheta czyta kolejny fragment, po którym prowadzi dalszą rozmowę/
"Nie patrz na wino, jak się czerwieni,
jak pięknie błyszczy w kielichu,
jak łatwo płynie [przez gardło]:
bo w końcu kąsa jak żmija,
swój jad niby waż wypuszcza;
twoje oczy dostrzegą rzeczy dziwne,
a serce twe brednie wypowie.
Zdajesz się spać na dnie morza
lub spoczywać na szczycie masztu.
Obili mnie, nic nie poczułem,
chlastali, nic nie wiedziałem."
Czy wiecie jak nazywamy ludzi nadużywających alkoholu?
/dzieci odpowiadają, a nauczyciel wyjaśnia różnicę między pojęciem "pijak" i "alkoholik"/
Jak traktujemy ludzi nadużywających alkoholu? /odpowiedzi dzieci/
3. Przekaz treści:
O tym, jaką postawę mamy zająć wobec ludzi zagubionych poucza nas Pan Jezus w "Przypowieści o synu marnotrawnym". Wstańcie i w skupieniu wysłuchajcie słów Pisma świętego.
/wszyscy, stojąc słuchają tekstu Pisma Świętego, odczytanego na role przy zapalonych świecach - (Łk 15, 11 -24):
"Pewien człowiek miał dwóch synów. Młodszy z nich rzeki do ojca: "Ojcze, daj mi część majątku, która na mnie przypada". Podzielił więc majątek między nich. Niedługo potem młodszy syn, zabrawszy wszystko, odjechał w dalekie strony i tam roztrwonił swój majątek, żyjąc rozrzutnie. A gdy wszystko wydal, nastał ciężki głód w owej krainie i on sam zaczai cierpieć niedostatek. Poszedł i przystoi do jednego z obywateli owej krainy, a ten posłał go na swoje pola żeby pasł świnie. Pragnął on napełnić swój żołądek strąkami, którymi żywiły się świnie, lecz nikt mu ich nie dawał. Wtedy zastanowił się i rzeki: Iluż to najemników mojego ojca ma pod dostatkiem chleba, a ja tu z głodu ginę. Zabiorę się i pójdę do mego ojca, i powiem mu: Ojcze, zgrzeszyłem przeciw Bogu i względem ciebie; już nie jestem godzien nazywać się twoim synem: uczyń mię choćby jednym z najemników. Wybrał się więc i poszedł do swojego ojca. A gdy był jeszcze daleko, ujrzał go jego ojciec i wzruszył się głęboko; wybiegł naprzeciw niego, rzucił mu się na szyję i ucałował go. A syn rzeki do niego: "Ojcze, zgrzeszyłem przeciw Bogu i względem ciebie, już nie jestem godzien nazywać się twoim synem". Lecz ojciec rzeki do swoich sług: "Przynieście szybko najlepszą szatę i ubierzcie go; dajcie mu też pierścień na rękę i sandały na nogi! Przyprowadźcie utuczone cielę i zabijcie: będziemy ucztować i bawić się, ponieważ ten mój syn byl umarły, a znów ożył; zaginął, a odnalazł się".
Którego z synów uważamy za zagubionego w życiu? Co on uczynił?
- otrzymał majątek
- roztrwonił majątek
- cierpiał niedostatek
- zrozumiał swój błąd
- wrócił do ojca, przeprosił
Jak zareagował na to jego ojciec?
- przyjął go serdecznie
- ucałował
- dal szaty, pierścień
Czy ojciec postąpił słusznie? Dlaczego przebaczył synowi?
przykładowe odpowiedzi:
- ponieważ nie przestał kochać syna
- gdyż kochał bezinteresownie, za nic
- ponieważ umiał przebaczyć
- ponieważ syn zrozumiał swój błąd, wrócił i przeprosił
/zapisujemy na tablicy/
ZROZUMIAŁ BŁĄD
WRÓCIŁ
PRZEPROSIŁ
Syn zrozumiał błąd, wrócił i przeprosił. Zrozumieć siebie to znaczy stanąć w prawdzie przed sobą i Bogiem, to wyznać winę, pragnąć poprawy i poprosić o przebaczenie. To dopiero daje szansę wyjścia z trudnej sytuacji, wyzwolenia się z nałogu.
4. Interioryzacja:
Bóg jest miłością miłosierną, który wielokrotnie nam przebacza, gdyż nas miłuje. Ale ten sam Bóg także prosi, byśmy i my miłowali się nawzajem tak, jak On nas umiłował. Pomyślmy, czy stać nas na taką miłość?
Czy umiemy żyć obok ludzi upadających pod ciężarem nałogów?
Czy staramy się im pomóc wskazując np. grupy AA, ofiarowując swoją modlitwę, Eucharystię, dobrowolną abstynencję?
Czy może jak ów drugi brat czynimy wyrzuty tym, którzy śpieszą im z pomocą?
Jeśli udało się nam choć trochę upodobnić do Miłosiernego Ojca, podziękujmy Bogu za tę łaskę. Jeśli nie potrafimy pokonać w sobie negatywnych uczuć, prośmy w ciszy o przemianę serca.
/chwila przerwy/
Wspólnie pomódlmy się za tych, którzy podjęli próbę wyjścia z nałogu.
/poszczególni uczniowie czytają wezwanie, pozostali odpowiadają: "Ciebie prosimy, wysłuchaj nas Panie"/
by zrozumieli, że Bóg ich naprawdę kocha i wciąż na nich czeka
by uwierzyli, że tylko On jest Drogą, Prawdą i Życiem
by wrócili w pokorze i przywdziali na nowo szatę synowską
by umieli zadośćuczynić tym, których skrzywdzili
5. Zapis tematu: Prawda was wyzwoli
6. Notatka: Stanąć w prawdzie przed Bogiem to znaczy uznać Jego potęgę, miłość i miłosierdzie, to wyznać swoją słabość i bezradność wobec nałogu i prosić o pomoc. To wreszcie doświadczyć przebaczającej miłości.
Stanąć w prawdzie przed człowiekiem to powiedzieć zwyczajnie przepraszam za wszystko i proszę, pomóż mi na nowo być sobą, być człowiekiem i dzieckiem Bożym. Sam już, niestety, nie potrafię.
III. Zagadnienia końcowe
1. Podsumowanie pracy i ocena
2. Praca domowa:
*Z tekstu piosenki "Pusta samotną drogą" wypisać wyrażenia mówiące o uczuciach Ojca i syna
*ofiarować wieczorną modlitwę w intencji osoby uzależnionej, z prośbą o powstanie z nałogu
3. Modlitwa. "Pod Twoją obronę"
mgr Regina Ziarko- Podlaska
POMOCE DUSZPASTERSKIE
powrót
STRONA GŁÓWNA
