Apostolstwo trzeźwości diecezji płockiej

ARCHIWUM

POMOCE LITURGICZNE - VADEMECUM 2003

I NIEDZIELA ADWENTU
I NIEDZIELA STYCZNIA
XXXVI TYDZIEŃ MODLITW O TRZEŹWOŚĆ NARODU 02-08 marca 2003 r.
UROCZYSTOŚĆ TRÓJCY PRZENAJŚWIĘTSZEJ 15 czerwca 2003 r.
SIERPIEŃ - MIESIĄCEM ABSTYNENCJI

POMOCE LITURGICZNE - VADEMECUM 2004

I NIEDZIELA ADWENTU
I NIEDZIELA STYCZNIA
XXXVII TYDZIEŃ MODLITW O TRZEŹWOŚĆ NARODU 22-28 lutego 2004 r.
UROCZYSTOŚĆ TRÓJCY PRZENAJŚWIĘTSZEJ 20 czerwca 2004 r.
SIERPIEŃ - MIESIĄCEM ABSTYNENCJI

VADEMECUM DUSZPASTERSTWA TRZEŹWOŚCI 2004 - format PDF

POMOCE LITURGICZNE - VADEMECUM 2005

I NIEDZIELA ADWENTU
I NIEDZIELA STYCZNIA
XXXVII TYDZIEŃ MODLITW O TRZEŹWOŚĆ NARODU 06-12 lutego 2005 r.
UROCZYSTOŚĆ TRÓJCY PRZENAJŚWIĘTSZEJ 19 czerwca 2005 r.
SIERPIEŃ - MIESIĄCEM ABSTYNENCJI

VADEMECUM DUSZPASTERSTWA TRZEŹWOŚCI 2005 - format PDF

I Niedziela Adwentu - 1.12.2002 r.
Iz 63, 16b-17.19b; 64,3-7; 1 Kor 1,3-9; Mk 13,33-37.

Wprowadzenie do Mszy św.

W czasie Adwentu staramy się przygotować na przeżycie Świat Bożego Narodzenia, gdy w stajni Betlejemskiej spotkamy Boga-Człowieka. Nasze przygotowania przybierają różną formę. W tej Mszy św. mamy prosić Boga, by zechciał otworzyć nasze serca na wszystkie problemy jakie przeżywa współczesna ludzkość.

Modlitwa wiernych

Panu wszelkiego stworzenia, który uniżył samego siebie przyjmując nasze śmiertelne ciało, zanieśmy prośby i błagania

1. Za cały Kościół by w dzisiejszym świecie był widomym znakiem poświęcenia i służby najbardziej potrzebującym.
2. Za ludzi, którzy niosą pomoc zagrożonym przez alkohol, by ich wysiłki znajdowały zrozumienie i szacunek w społeczeństwie.
3. Za ofiary wypadków nietrzeźwych kierowców, by dobry Bóg przyjął ich do swojej światłości.
4. Za dobrowolnych abstynentów, by ich postawa pociągała innych do dobrowolnej ofiary.
5. Za nas samych byśmy umieli przeżywać każdy dzień w łączności z Bogiem

Najlepszy Ojcze, który znasz pragnienia naszych serc, zechciej łaskawie wysłuchać naszych próśb zanoszonych przed Twój tron. Który żyjesz i królujesz na wieki wieków. Amen

Na rozesłanie
Niech czas Adwentu będzie czasem w którym wielu naszych parafian podejmie trud dobrowolnej abstynencji. Do takiej postawy zachęca nas patron Adwentu św. Jan Chrzciciel i Kościół poprzez głos Pasterzy.

Propozycja wpisu do Parafialnej Księgi Trzeźwości

"Będzie bowiem wielki w oczach Pana; wina i sycery pić nie będzie"
Łk 1,15

Jako uczeń Chrystusa, mając świadomość moralnych i społecznych skutków picia alkoholu postanawiam podjąć dobrowolnie zobowiązanie abstynencji od spożywania napojów alkoholowych. Ponadto nie będę napojów alkoholowych kupował, ani nikogo nimi częstował. Zobowiązanie to podejmuję na okres Adwentu 2002 (tj. od 1 do 24.12.2002 r.) w wiadomej sobie intencji i uzewnętrzniam niżej złożonym podpisem.

I Niedziela stycznia - 5.01.2003 r.
Syr 24, 1-2.8-12; Ef 1, 3-6.15-18; J 1, 1-18

Wprowadzenie do Mszy św.

W Nowy Rok każdy z nas wchodzi z jakimiś oczekiwaniami, postawieniami i pragnieniami. Zauważamy, że wiele osób boryka się w swoim życiu z problemem alkoholowym. Trapi on wiele polskich rodzin. Módlmy się za wszystkie te rodziny dotknięte tym problemem o łaskę trzeźwości.

Modlitwa wiernych
Bóg nie pragnie zguby człowieka, ale by żył i miał życie w obfitości, dlatego z całych sił wołamy do Niego o potrzebne łaski

1. Za następcę św. Piotra Jana Pawła II, by współczesny świat otworzył się na Jego słowa o potrzebie szanowania drugiego człowieka.
2. Za nasze rodziny by były prawdziwie Bogiem silne.
3. Za organizacje pracujące na rzecz trzeźwości, aby w umiejętny sposób pokazywały ludziom wartości płynące z praktykowania dobrowolnej abstynencji.
4. Za dzieci, które w tym roku po raz pierwszy przyjmą Chrystusa do swojego serca, by wzrastały w świętości i łasce poprzez życie wolne od nałogów.
5. Za nas samych, by udział w coniedzielnej Mszy św. był dla nas zachętą do praktykowania miłosierdzia w codziennym życiu.

Panie nasz i Boże pochyl się nad naszymi prośbami zanoszonymi w czasie tej Mszy św. Zechciej je łaskawie przyjąć i uczynić miłą sobie ofiarą. Przez Chrystusa Pana naszego.

Propozycje ogłoszeń

Karnawał obfituje w wiele towarzyskich spotkań. Dajmy świadectwo naszej wiary poprzez powstrzymanie się od spożywania napojów alkoholowych zwłaszcza tam, gdzie wiemy, iż gromadzą się osoby cierpiące z powodu picia najbliższych.

*

XXXVI TYDZIEŃ MODLITW o TRZEŹWOŚĆ NARODU

2 - 8 marca 2003

Hasło:
"Kocham Jezusa jestem apostołem trzeźwości"

NIEDZIELA, 2 marca 2003 R.
Dzień modlitw za abstynentów

PONIEDZIAŁEK, 3 marca 2003 R.
Dzień modlitw za rodziny, które trwają przy osobach uzależnionych.

WTOREK, 4 marca 2003 R.
Dzień modlitw za należących do ruchów i organizacji abstynenckich i trzeźwościowych oraz uczestników pielgrzymek w intencji trzeźwości narodu.

ŚRODA, 5 marca 2003 R. Popielec
Dzień modlitw za uczestników spotkań w grupach samopomocowych (AA, AL.-ANON, AL.-ATEEN, DDA).

CZWARTEK, 6 marca 2003 R.
Dzień modlitw za pracowników lecznictwa odwykowego i instytucji

pracujących nad trzeźwością narodu.
PIĄTEK, 7 marca 2003 R.
Dzień modlitw za nauczycieli i wychowawców.

SOBOTA, 8 marca 2003 R.
Dzień modlitw za kapłanów i świeckich apostołów trzeźwości.

INSTRUKCJA DUSZPASTERSKA
NA TYDZIEŃ MODLITW O TRZEŹWOŚĆ NARODU

1. Alkoholizm należy dzisiaj do największych zagrożeń moralnych naszego społeczeństwa. Już od 36 lat przeżywając na początku Wielkiego Postu Tydzień Modlitw o Trzeźwość Narodu, uświadamiamy sobie naszą odpowiedzialność za zbawienie sióstr i braci uzależnionych od alkoholu.
2. TM o TN jest realizowany w ramach duszpasterstwa zwyczajnego i nadzwyczajnego, które stawia sobie na celu:
a) wyrobienie u wiernych odpowiedniej postawy wobec alkoholików,
b) wychowanie do trzeźwości,
c) kształtowanie nowych obyczajów,
d) osobisty przykład abstynencji i modlitwy,
3. Duszpasterstwo trzeźwościowe prowadzi się m.in. przez głoszenie kazań, katechezy, nabożeństwa.
4. TM o TN jest tygodniem refleksji nad trzeźwym a zarazem radosnym sposobem spędzania wolnego czasu (od ostatniej niedzieli karnawału do środy popielcowej). Jest tej czasem modlitwy i pokuty w intencji tych, którzy nadużywają napojów alkoholowych. (od środy popielcowej do I niedzieli Wielkiego Postu).
5. Aby dobrze przeżyć TM o TN należy w niedzielę 2 marca 2003 r. przygotować w kościele stół, na którym należy wyłożyć Parafialną Księgę Trzeźwości. Niech przy tym stole trzeźwości dyżur pełni osoba ciesząca się dużym autorytetem religijnym i moralnym w parafii.
7. W niedzielę i wszystkie dni TM o TN korzystamy z pomocy liturgicznych zawierających WPROWADZENIE do liturgii i MODLITWĘ WIERNYCH.
8. W niedzielę proponujemy następujące ogłoszenie:

"Dzisiejszą niedzielą rozpoczynamy dni Modlitw o Trzeźwość Narodu. Jest w naszej tradycji, że Wielki Post przeżywamy podejmując różnego rodzaju umartwienia. Między innymi wielu z nas rezygnuje z picia alkoholu, czy palenia tytoniu. Prosimy Was, abyście uzewnętrznili to zobowiązanie składając podpis w Księdze Trzeźwości. Ci, którzy piją, że w imię Chrystusa ukrzyżowanego walczą ze swoją słabością. Nie pijący dają świadectwo, że życie bez alkoholu może być radosne i pełne.
Dlatego zachęcamy do uzewnętrznienia swojego stylu życia bez alkoholu, nawet tych, którzy kiedyś takie zobowiązanie składali na całe życie. Jest to wasze ponowienie tych przyrzeczeń, a dla parafii świadectwo, że są wśród nas ludzie niepijący, ludzie traktujący poważnie Wielki Post, Kościół i jego Pasterzy.

Propozycja wpisu do Parafialnej Księgi Trzeźwości:

"Dobrowolna abstynencja praktykowana jako przebłaganie za grzechy nieumiarkowania i jako przykład dla bliźnich, by ich przynajmniej od nadużywania napojów alkoholowych powstrzymać jest apostolstwem, które Kościół przyjmuje i uznaje, chwali i błogosławi" /Pius XII /.

Jako uczeń Chrystusa, mając świadomość moralnych i społecznych skutków picia alkoholu postanawiam podjąć dobrowolnie zobowiązanie abstynencji od spożywania napojów alkoholowych. Ponadto nie będę napojów alkoholowych kupował, ani nikogo nimi częstował. Zobowiązanie to podejmuję na okres WIELKIEGO POSTU (tj. od 5 marca do 20 kwietnia 2003 r.) w wiadomej sobie intencji i uzewnętrzniam niżej złożonym podpisem.

VIII Niedziela Zwykła - 2.03.2003
Oz 2,16.17b.21-22; 2 Kor 3,1b-6; Mk 2,18-22
Dzień modlitw za abstynentów

Wprowadzenie do Mszy św.:

Niedziela jest dniem Zmartwychwstania Chrystusa, dniem zwycięstwa Chrystusa nad śmiercią i grzechem, a tym samym dniem wyzwolenia człowieka.
Rozpoczynając w takim dniu Tydzień Modlitw o Trzeźwość Narodu, prośmy Zmartwychwstałego Pana o siłę do dawania świadectwa, że można przeżywać swoje życie w radości i bez alkoholu. Niech w tych ostatnich dniach karnawału podjęta decyzja rezygnacji z picia, kupowania i częstowania alkoholem, da siłę do rezygnacji z tych napojów naszym zniewolonym siostrom i braciom. Równocześnie módlmy się w intencji twórców kultury i wszystkich za nią odpowiedzialnych, za organizatorów rozrywek i wypoczynku, aby znaleźli siłę i odwagę do propagowania życia w trzeźwości oraz, aby ich praca przyniosła dobre owoce dla społeczeństwa. Niech w tym dniu, gdy obejmujemy swoją modlitwą wszystkich, którzy kiedyś podjęli decyzje rezygnacji z alkoholu i tych, którzy dzisiaj uzewnętrznią swoje decyzje abstynenckie wpisem do Parafialnej Księgi Trzeźwości towarzyszy nam wstawiennictwo św. Jana Chrzciciela, Patrona Abstynentów.
Abyśmy mogli przyjąć dary, które Bóg dla nas przygotował w tej Ofierze, prośmy, by Jego miłosierdzie oczyściło nas z win.

Homilia na rozpoczęcie Tygodnia Modlitw o Trzeźwość Narodu

Schemat:
1. Zagrożenia
2. Sposoby zmiany sytuacji:
a/ modlitwa
b/ post /abstynencja/
c/ przynależność do wspólnot
3. Zachęta do modlitwy.

1. Społeczeństwo polskie początku XXI wieku jest w swoim bycie zagrożone wielorako /alkoholizm, nikotynizm, narkomania, seksualizm/. Wśród tych zagrożeń na czoło wysuwa się alkoholizm. Alkohol bowiem jest produktem łatwo dostępnym.

2. Stan ten trzeba zmienić. Sprawa otrzeźwienia narodu to sprawa niełatwego nawrócenia.
" Proszę, abyście się przeciwstawiali wszystkiemu, co uwłacza ludzkiej godności i poniża obyczaje zdrowego społeczeństwa." /Jan Paweł II do Polaków /. W sytuacji trudnej, gdy zło opanuje człowieka, Jezus mówi: "ten rodzaj złych duchów wypędza się modlitwą i postem" /Mk 9,29/.A więc modlitwa, post, umartwienie, a w szczególny sposób ofiara abstynencji od napojów alkoholowych.
Rola modlitwy: "jeśli o cokolwiek z wiarą i wytrwałością prosić będziecie dam wam" /Mt 21,22/. " Czuwajcie i módlcie się" /Mk l4,58/.
Wartość abstynencji: przyjęta świadomie i dobrowolnie wyzwala tego, kto ją praktykuje:
- od względu ludzkiego który często paraliżuje wolne postępowanie człowieka;
- od bezmyślności - człowiek poddający się naciskom, sloganom, zwyczajom, nie jest wolny; wolnym jest wtedy, gdy wybiera rozumnie;
- od zależności od alkoholu; częste używanie alkoholu prowadzi bowiem do zaburzenia zdolności decyzji. Alkoholicy nie są ludźmi wolnymi. Tylko abstynencja daje pełną gwarancję zabezpieczenia się przed takim uzależnieniem;
- od przymusu i który prowadzi ludzi do postawy określanej często słowem "musiałem".
Abstynencja wyzwala drugiego człowieka poprzez solidarne stanięcie obok niego tam gdzie chcemy go doprowadzić. Jest to taktyka "podania dłoni" zamiast głoszenia haseł i programów, które nie przynoszą wyzwolenia /zob. Abstynenckie Credo Krucjaty Wyzwolenia Człowieka/.
"Dobrowolna abstynencja praktykowana jako przebłaganie za grzechy nieumiarkowania i jako przykład dla bliźnich, by ich przynajmniej od nadużywania napojów alkoholowych powstrzymać jest apostolstwem, które Kościół przyjmuje i uznaje, chwali i błogosławi" /Pius XII/.
Umiarkowane używanie napojów alkoholowych nie jest grzechem. Jednak człowiek umiarkowanie pijący zajmuje w walce z alkoholizmem postawę obojętną.
Polsce potrzeba ludzi, którzy zrezygnują z używania napojów alkoholowych. Rezygnacja z rzeczy dozwolonej jest ofiarą. Dlatego abstynencja jest ofiarą. Człowiek niepijący włącza się do pracy nad otrzeźwieniem narodu, ponieważ nie akceptuje picia przy każdej okazji, podejmuje czynną postawę wobec " złego ducha " naszych czasów oraz staje się świadkiem wolności, do której wyzwala nas Chrystus.
"Jeśli dwaj z was o coś zgodnie prosić będą to wszystkiego użyczy im mój Ojciec, który jest w niebie" /Mt 18,20/. A jeśli nie dwaj, ale coraz większa liczba świadków prosić będzie zgodnie?
Potrzebna jest, zatem wzajemna łączność ludzi między sobą, ludzi, których łączy jedna idea i wspólny cel. Dlatego proponujemy włączenie się do istniejących Ruchów, /np. Krucjaty Wyzwolenia Człowieka lub Ruchu Trzeźwości im. św. Maksymiliana Kolbego/ albo Stowarzyszeń. /jeśli istnieje w parafii organizacja apostolstwa trzeźwości można bliżej ją przedstawic/ Możecie też założyć nowe stowarzyszenie czy inną wspólnotę.
Nie zapominamy o tych siostrach i braciach, którzy mają problemy z używaniem alkoholu. Chcemy Wam dzisiaj powiedzieć, że nie jest z Wami tak źle, aby nie można było tego stanu zmienić. Macie możliwość włączenia się do Ruchu Anonimowych Alkoholików /można podać adres najbliżej spotykającej się grupy/. Oni sami piszą o sobie: " Alkoholicy Anonimowi są wspólnotą mężczyzn i kobiet, którzy dzielą się swoim doświadczeniem, siłą i nadzieją, aby rozwiązać swój problem i innym pomagać w wyzdrowieniu z alkoholizmu. Jedynym warunkiem uczestnictwa jest chęć zaprzestania picia. Nie ma w AA żadnych składek ani opłat, jesteśmy samowystarczalni poprzez własne, dobrowolne datki. /.../ Naszym najważniejszym celem jest pozostać trzeźwymi i pomagać innym alkoholikom w osiągnięciu trzeźwości ".

3. Podczas tej Najświętszej Ofiary módlmy się o to, aby w naszej parafii było wielu takich, którzy kierując się miłością do Boga i drugiego człowieka zdecydują się podjąć ofiarę abstynencji od dzisiaj, na te ostatnie dni karnawału, aby udowodnić sobie, że można radośnie przeżywać spotkania w gronie rodziny, przyjaciół i kolegów bez sztucznych podniet a jednocześnie ta decyzja będzie świadectwem dla otoczenia, że nie wszyscy piją.
Prośmy także za naszych braci i siostry uzależnionych od alkoholu, by uwierzyli, że można wszystko zmienić i z pomocą Bożą próbowali rozpoczęć życie bez alkoholu.

ks. Zbigniew Kaniecki

Modlitwa wiernych:

Bóg powołał wszystkich ludzi do świętości. Zanieśmy nasze prośby, abyśmy wezwani przez Boga chętnie odpowiedzieli na Jego głos.

1. Módlmy się za Ojca św., by powołany na następcę św. Piotra Apostoła, był mocną opoką wiary i obyczajów całego ludu Bożego.
2. Módlmy się o liczne powołania do służby Bożej, aby w naszych czasach nie zabrakło kobiet i mężczyzn, którzy zostawią wszystko i pójdą za Jezusem.
3. Módlmy się za odpowiedzialnych za życie społeczne w naszej Ojczyźnie, aby tworzyli warunki sprzyjające nie obojętności i pijaństwu, lecz wyborom życia dobrego, uczciwego i trzeźwego.
4. Módlmy się za wszystkich, którzy dzisiaj wpisując swoje zobowiązania do Parafialnej Księgi Trzeźwości wyłożonej w naszym kościele - podejmują trud abstynencji wielkopostnej, aby wytrwali w swoim świadectwie i znajdowali naśladowców.
5. Módlmy się za zmarłych /.../, aby dostąpili zjednoczenia z Bogiem i mogli całą wieczność głosić Jego chwałę.
6. Módlmy się za nas samych, abyśmy pamiętali, że jako uczniowie Chrystusa powołani do realizacji Jego wezwania "trzeźwymi bądźcie", mamy wspierać apostołów wyzwolenia człowieka i uczyć się nawzajem nie "kultury picia", ale "kultury trzeźwości.

Boże, który kierujesz dziejami świata wysłuchaj naszych modlitw i spraw, by wszyscy ludzie głosili Twą chwałę i zrealizowali powołanie, do którego ich wezwałeś. Przez Chrystusa Pana naszego.

Na rozesłanie

Niech w tym tygodniu szczególne rozważane będą przez nas słowa: "Czuwajcie i módlcie się, abyście nie ulegli pokusie". Modlitwą i ofiarą abstynencji włączmy się w pracę nad krzewieniem cnoty trzeźwości w naszej Ojczyźnie.

*

Poniedziałek 3.03.2003
Czytania: Syr 17,24-29; Mk 10,17-27
Dzień modlitw za rodziny, które trwają przy osobach uzależnionych.

Wprowadzenie do Mszy św.

W Tygodniu Modlitw o Trzeźwość Narodu pochylamy się dzisiaj nad rodzinami (współmałżonkami, dziećmi, rodzicami) osób zniewolonych przez alkohol.
Są w życiu chwile, gdy człowiek opuszcza ręce i stwierdza: tu już nic nie da się zrobić. Taką postawę przyjmują często rodziny sióstr i braci uzależnionych od alkoholu.
Gromadząc się dzisiaj na Eucharystii obejmijmy dziś w sposób szczególny modlitewną miłością współmałżonków i rodziny osób uzależnionych, by napełnieni "mądrością z wysoka" byli świadkami odzyskania daru trzeźwości przez członków ich rodzin.

Rozważanie:

Romana Dediowa (1891 - 1967)
prekursorka trzeźwościowego apostolstwa wśród kobiet

Obejmując dziś w sposób szczególny modlitewną miłością współmałżonków i rodziny osób uzależnionych, chcemy uświadomić sobie jak wielką rolę w rodzinie ma do spełnienia kobieta: żona i matka. Wzorem niech nam będzie Romana Dediowa, prekursorka trzeźwościowego apostolstwa wśród kobiet
Pochodziła z Brzeska koło Krakowa. Była absolwentką Uniwersytetu Jagiellońskiego oraz Uniwersytetu Wiedeńskiego. Swoje życie związała z Zakopanem, Bydgoszczą, Poznaniem i na koniec wróciła do Krakowa, gdzie założyła tajną żeńską drużynę harcerską. W Krakowie działała także w Związku Młodzieży Abstynenckie "Eleusis". Poprzez wspólnotę elsowską pogłębiała życie religijne i duchowe. Większość życia poświęciła pracy dydaktycznej i katechetycznej, aż do śmierci 7 listopada 1967 r. w Krakowie. Poza działalnością w "Eleusis", wygłaszała prelekcje abstynenckie podczas rekolekcji dla studentów podejmując zagadnienia wpływu kobiet i matek na trzeźwość w rodzinie. Brała udział w kongresach przeciwalkoholowych. W 1932 roku została wybrana na okres 3 lat do Rady Związkowej Katolickiego Związku Abstynentów. Problematyce abstynencji poświęciła liczne artykuły i broszury.
Romana Dediowa wskazywała na kobietę, jako na propagatorkę trzeźwości w rodzinie - wychowawczynię pokolenia, które nie będzie uzależnione od alkoholu. Mówiła: "Rodzina jako najmniejsza komórka społeczna przygotowywać powinna grunt pod pracę Kościoła. W swym wnętrzu także wypracowuje i kształtuje porządek społeczny. Jednakże, aby mogła zrealizować swoje posłannictwo, winna spełnić trzy podstawowe zasady: musi powstać przez rozważnie zawarte małżeństwo; małżonkowie winni się wyróżniać głęboką religijnością przekazywaną później dzieciom; rodzina musi przestrzegać całkowitej abstynencji od napojów alkoholowych.
Przypominając te podstawowe prawdy wskazywała także na kobiety będące wzorami do naśladowania. Często np. wymieniała nazwiska Polek: posłanki Marii Moczydłowskiej, Ireny Puzynianki czy Zofii Daszyńskiej-Golińskiej. Z kobiet zaś działających na całym świecie wymieniała: Agnieszkę Weston (krzewicielkę trzeźwości wśród marynarzy i twórczynię abstynenckich domów marynarza), Franciszkę Willard (nauczycielkę amerykańską, autorkę m.in. Odezwy do szynkarzy) i Hildę Hellman (fińską propagatorkę trzeźwości). Opierając się na powyższych przykładach Dediowa przypomina polskim kobietom i dziewczętom o obowiązku działania na rzecz abstynencji i trzeźwości.
"Kobiety polskie - jej zdaniem - muszą bliżej zapoznać się ze sprawą alkoholizmu, a tym samym znacznie pogłębiać swą wiedzę w przedmiocie alkohologii, być osobiście bezwzględnie trzeźwą i przykładem osobistej abstynencji promieniować na otoczenie.
Aby zachęcić do codziennego realizowania trzeźwości i abstynencji tak m.in. pisze: Na to dana jest dziewczynie piękność, wdzięk i zdolność podbijania i pociągania serc, aby tych, których swoim urokiem zachwyci - postępowaniem swoim skłoniła do uznania tych idealnych wartości, jakie w swym sercu nosi, i ułatwiała im drogę postępu duchowego.
Więc nie wolno ci powiedzieć: to mnie nic nie obchodzi, że bliźni mój zatraca swą duszę i ciało, ginie z powodu alkoholizmu w grzechu i chorobie, i minąć tego nieszczęśliwego. Trzeba jak Samarytanin zatrzymać się i ratować przede wszystkim własnym przykładem, bo inaczej ten bliźni zmarnieje, a wtedy na twoje sumienie spadnie wyrzut, którego niczym zmazać nie zdołasz.
Kto miłuje bliźniego, ten Bogu służy, tak brzmią te wieczne prawdy, które muszą na nowo narodzić się i wzrosnąć w twym sercu, abyś stała się pionierką, bojowniczką dobra na tym polu.
/.../ Bezwarunkowo dla wszystkich kobiet obowiązująca jest walka z alkoholizmem w rodzinie. Nie jest ona łatwa ale od wygrania jej zależy szczęście kobiety i jej dzieci. Nie wolno jej więc szczędzić pracy i trudu by wstrzymać męża od picia.

Na podstawie publikacji:
"W trosce o trzeźwości Narodu Sylwetki najwybitniejszych działaczy trzeźwościowych XIX i XX wieku", t. II, Warszawa 1996, s.69 88,

opr. ks. Zbigniew Kaniecki

Modlitwa wiernych

Ufni w moc wyrzeczenia i wytrwałej modlitwy powierzmy z ufnością nasze prośby Temu, dla którego wszystko jest możliwe:

1. Módlmy się za Kościół święty, by na wzór swej Matki, Niepokalanej, wsłuchując się nieustannie w Słowo Pana otwierał swym wiernym skarbiec modlitwy.
2. Módlmy się za Ojca św. i wszystkich biskupów, by pełni mocy Ducha św. z odwagą głosili światu wyzwalające orędzie Chrystusa.
3. Módlmy się za współmałżonków i rodziny osób uzależnionych, by napełnieni "mądrością z wysoka" byli świadkami piękna wyzwolonego człowieka i prawdziwymi siewcami pokoju.
4. Módlmy się za osoby pogrążone w różnych nałogach, by spostrzegłszy zło, wyrządzane bliźnim, przez wyrzeczenie i modlitwę potrafili zerwać ze złymi przyzwyczajeniami.
5. Módlmy się za zmarłych, w sposób szczególny za ....., by dzięki zasługom Chrystusa osiągnął(-ęła) wieczny pokój z Bogiem.
6. Módlmy się za nas samych, byśmy wyrzekłszy się pychy i napełniwszy serca miłością zaprowadzili pokój tam, gdzie jest potrzebny.

Najłaskawszy Ojcze, wierzymy, że Ty nas zawsze wysłuchujesz przez wstawiennictwo Twojego Syna, naszego Pana Jezusa Chrystusa. Który z Tobą żyje i króluje w jedności Ducha świętego. Bóg przez wszystkie wieki wieków. Amen.

Na rozesłanie
Niech osoba Romany Dediowej, którą dzisiaj wspominaliśmy sprawi, by wiele kobiet i dziewcząt za jej przykładem zaangażowało się w apostolstwo trzeźwości.

*

Wtorek - 4.03.2003 r
Św. Kazimierza Królewicza, Święto
Czytania: Syr 51,13-20(Flp 3,8-14); Łk 12,35-40
Dzień modlitw za należących do ruchów i organizacji abstynenckich i
trzeźwościowych oraz uczestników pielgrzymek w intencji trzeźwości narodu.

Wprowadzenie do Mszy św.
Wspominamy dzisiaj Św. Kazimierza, polskiego królewicza, urodzonego na Wawelu w roku 1458, a zmarłego w Grodnie, na Litwie w roku 1484. Jest On dla nas wzorem życia z wiary oraz służby ludziom. Za wstawiennictwem tego Świętego otoczmy naszą modlitwą tych, którzy podejmują służbę ludziom przez zaangażowanie się w pracę w organizacjach apostolstwa trzeźwości, a szczególnie za należących do .....(wymienić organizację działającą w parafii). Prośmy również za tych, którzy wyruszają w pielgrzymce do .(wymienić lokalne pielgrzymki) aby wypraszać potrzebne łaski do życia w trzeźwości dla swoich rodzin, parafii, dla całego polskiego Narodu.

Rozważanie:

Św. Maksymilian Kolbe (1897 -1941) - apostoł trzeźwości

Dzisiaj w intencjach naszych prosimy za należących do organizacji apostolstwa trzeźwości. Szczególnym patronem tych osób jest w naszej Ojczyźnie św. Maksymilian Kolbe. Na czym polegało jego apostolstwo trzeźwości? Tak pisze o tym jeden z jego duchowych synów:
"Kiedy linia frontu 1939 roku w szybkim tempie zbliżała się do Warszawy i powiat sochaczewski stanął w obliczu zagrożenia przez armię niemiecka, O. Maksymilian podjął decyzję rozesłania większości zakonników do domów rodzinnych, w przekonaniu, że tam będą bezpieczniejsi i będą mogli więcej dla Boga i ludzi zdziałać, aniżeli w okupowanym klasztorze. W czasie pożegnalnego z nimi spotkania - 5.IX.1939 roku - nakreślił im, jaki styl życia powinni prowadzić poza klasztorem.
"Teraz idziecie na misje - mówił - /.../ pamiętajcie - świećcie zawsze dobrym przykładem. Wspominajcie na to, co tyle razy Wam powtarzałem, że Niepokalanów to nie opłotki, budynki, czy maszyny. Gdzie znajduje się niepokalanowianin, tam także ma być Niepokalanów. /.../ Czuwajcie nad sobą i starajcie się zachować zwłaszcza cnotę czystości. /.../ Proszę was Drogie Dzieci, przyrzeknijcie mi, że będziecie starać się zachować to wszystko, o czym Wam tyle mówiłem. Uczyńcie to dla Niepokalanej. Przyrzeknijcie mi, że nie będziecie palić papierosów. Przyrzekacie? - Przyrzekamy - odpowiedzieli chórem zgromadzeni bracia. Przyrzeknijcie także, że nie będziecie pili wódki. Przyrzekacie? - Przyrzekamy - odpowiedzieli bracia jednogłośnie. /.../ Starajcie się pracować i być pomocni swym chlebodawcom. Nie bądźcie ciężarem, lecz pomocą. To jest nasza misja".
Trzeźwość, jaką zalecał O. Maksymilian swoim współbraciom, była integralnym elementem jego stylu życia oraz stylu życia niepokalanowskiego klasztoru. Nie sprzeniewierzał się jemu nawet wówczas, kiedy mógł go naruszyć z powodu złego stanu zdrowia. Cierpiąc często dolegliwości żołądkowe i mając skłonności do przeziębień nie pijał ani wina we Włoszech, ani mocniejszego alkoholu w Polsce, które to napoje powszechnie uważane były za środki lecznicze w przypadku wymienionych schorzeń. Powstrzymywanie się od picia alkoholu i palenia papierosów uważał za specyficzną cechę stylu życia niepokalanowskiego klasztoru i jeżeli ktoś nie chciał, czy nie mógł dostosować się do tego wymogu, nie należał do jego wspólnoty.
Choć O. Maksymilian mocno akcentował postulat trzeźwości i związał go z Niepokalanowem, to zarówno on sam, jak i klasztor przez niego założony, są mało znani jako propagatorzy trzeźwości. Bo też O. Maksymilian nie był typowym jej propagatorem. Trzeźwości nie poświęcił w całości ani jednego artykułu, ani jednej konferencji. On dawał o niej świadectwo swoim życiem. Trzeźwość wypływała z jego duchowości i działalności. Tkwiła w jego stylu życia i kto go przyjmował, tym samym przyjmował postawę trzeźwości. W świadomości i postępowaniu O. Maksymiliana trzeźwość nie funkcjonowała samodzielnie - niejako oderwanie czy też nadrzędnie - w stosunku do innych elementów życia, na przykład w stosunku do zdrowia. Ona, była konsekwencją przyjmowanych poglądów i wypracowywanych cnót podstawowych. Wypływała z osobowości O. Maksymiliana. Jako główne jej podstawy można wymienić: umiłowanie Matki Bożej Niepokalanej i człowieka oraz duch apostolstwa i cenienie ubogich środków w działalności apostolskiej.

/O. Leon Dyczewski, OFM Conv. "Trzeźwość konsekwencją duchowości i działalności O. Maksymiliana", W: "Biuletyn DRDT" nr 23/82/

Modlitwa wiernych:

Do Boga Wszechmogącego, który przychodzi człowiekowi z pomocą i podnosi z upadków, zanieśmy pokorne błagania.

1. Módlmy się za Kościół święty, by głosząc ustawiczne wezwanie do nawrócenia, sam stawał się coraz bardziej znakiem prawdziwej wolności od grzechu.
2. Módlmy się za Ojca Świętego, biskupów i kapłanów, by ci, którzy otrzymali od Boga samego posłannictwo udzielania napomnień, znaleźli w Duchu świętym moc i mądrość do doskonałego spełniania swego dzieła.
3.Módlmy się za rządzących w naszej Ojczyźnie, aby szanowali podstawowe prawa każdego człowieka i kierowali się odpowiedzialnością w swoim działaniu.
4. Módlmy się za osoby zaangażowane w ruchach i organizacjach trzeźwościowych i abstynenckich oraz uczestników pielgrzymek w intencji trzeźwości Narodu, by poprzez uczynki bratniej miłości wydawali owoc pokornej modlitwy.
5. Módlmy się za zmarłych, zwłaszcza za zmarłego(ą) /...../ oraz zmarłych abstynentów, by miłosierny Ojciec, który jest w niebie udzielił im nagrody obiecanej na chrzcie świętym.
6. Módlmy się za nas samych, by okres Wielkiego Postu był dla nas okazją do prawdziwej przemiany i nawrócenia serca.

Wszechmogący Boże, ufając Twojej uprzedzającej łasce wierzymy, że wysłuchasz próśb zanoszonych do Ciebie przez Chrystusa, Pana naszego. Amen.

Na rozesłanie
Niech św. Maksymilian Kolbe wyprasza nam potrzebne siły dla naszej pracy w krzewieniu cnoty trzeźwości. Niechaj wyprosi odwagę w podejmowaniu zobowiązań abstynenckich i do włączania się w szeregi organizacji apostolstwa trzeźwości.

*

Środa 5 marca 2003 r.
POPIELEC
Jl 2,12-18; 2 Kor 5,20-6,3; Mt 6,1-6. 16-18
Dzień modlitw za uczestników spotkań w grupach samopomocowych
(AA, AL.-ANON, AL.-ATEEN, DDA).

Wprowadzenie do Mszy św.

Rozpoczynamy Wielki Post. Nasze głowy zostaną posypane na znak pokuty popiołem. Usłyszymy słowa: "Pamiętaj człowiecze, prochem jesteś i w proch się obrócisz". Uświadamiamy sobie przemijalność życia i nasze podporządkowanie Bogu. Jesteśmy w Jego ręku. On zwraca się do nas: "Nawróćcie się do mnie całym sercem, przez post /.../. Rozdzierajcie jednak wasze serca, a nie szaty". Dzisiaj wielu z nas rozpoczyna realizowanie swoich postanowień abstynenckich. Prośmy w tej Mszy świętej za nich, aby byli mocni i wytrwali. Za postawą mocy zewnętrznej niech idzie nawrócenie serca. Niech w czasie całego Wielkiego Postu w każdym z nas powtórzy się wołanie psalmisty: "Stwórz, o Boże, we mnie serce czyste i odnów we mnie moc ducha".
W kolejnym dniu Tygodnia Modlitw o Trzeźwość Narodu polećmy Bogu wszystkich, którzy próbowali i próbują zerwać z nałogiem pijaństwa i alkoholizmu. Jeśli się jeszcze nie udało, niechaj podejmą kolejną próbę, a jeśli trwają w życiu bez alkoholu niech nie ulegną pokusom. Niech solidarnie trwają w dobru i wspierają się przykładem tych, którzy odnoszą zwycięstwa nad nałogiem.
Przeprośmy Boga za nasze grzechy.

Rozważanie:

Mateusz Talbot (1856 1925) alkoholik, abstynent, apostoł trzeźwości

Mówimy często, że "na poprawę nigdy nie jest za późno". Świadczy o tym życie Mateusza z Irlandii. On alkoholik jest dzisiaj kandydatem na świętego. Czy to możliwe?
Urodził się w biednej rodzinie. Ojciec był alkoholikiem. Śladem ojca szli synowie z wyjątkiem najstarszego i dużą część zarobków wydawali na alkohol. Z tego też powodu właściciele domów nie chcieli mieć takich lokatorów. W ciągu 20 lat małżeństwa rodzina Talbotów przeprowadzała się przeciętnie, co drugi rok, łącznie dokonali 11 przeprowadzek.
Mateusz z uwagi na ciężkie czasy spędził tylko dwa lata w szkole. Nauczył się czytania, pisania i podstaw rachowania. Otrzymał też dobre przygotowanie religijne, umożliwiające przystąpienie do Sakramentu Pokuty, Komunii św. i Bierzmowania. Do ósmego roku życia był typowym ulicznikiem. W wieku 12 lat ostatecznie opuścił szkołę. Został chłopcem na posyłki w piwiarni i tam między 12 a 13 rokiem życia padł ofiarą alkoholowego nałogu. Potem był gońcem w porcie i z kolei murarzem w firmie budowlanej. Z tygodniowych zarobków nic prawie nie oddawał na utrzymanie domowe. Miał więc dość pieniędzy aby pić. W tym czasie z nawyku bywał na niedzielnej Mszy św. Wychodząc do pracy czynił znak krzyża i co jakiś czas odmawiał "Zdrowaś Maryjo", ale do sakramentów św. nie przystępował około trzech lat, jak stwierdzono. W tym czasie matka modliła się za niego. I przyszła ta chwila, że pewnego dnia, miał wtedy 28 lat, Mateusz wrócił do domu wcześniej i trzeźwy. Co się stało? Oto oczekiwał, że koledzy zafundują mu alkohol, a ci, wiedząc, że nie ma pieniędzy minęli go bez słowa. Żaden, nie zapytał, czy by z nimi nie poszedł do gospody. To niekoleżeńskie zachowanie okazało się dla niego wstrząsem. Milczący i zgnębiony wrócił do domu i powiedział matce "pójdę teraz do księdza złożyć ślubowanie abstynencji". I tak zrobił. Najpierw na trzy miesiące później ponowił na trzy miesiące, potem na dwanaście miesięcy i wreszcie przyrzekł nie pić alkoholu do końca swego życia.
Trudno mu było początkowo zachować abstynencję. Kiedyś, gdy przechodził obok pubu, zaczęło go nękać pragnienie. Dwa lub trzy razy przemierzył ulicę, po czym wszedł do baru. Nikt jednak nie zamierzał go obsłużyć. Odczekał dłuższą chwilę, a potem zawrócił i poszedł do najbliższego kościoła, przebywał tam, aż do zamknięcia. Aby pokusom nie ulec postanowił nigdy nie nosić przy sobie pieniędzy. Skoro wyrwał się z alkoholizmu, podjął następne postanowienie: zrezygnował z palenia. Podobnie jak rezygnacja z alkoholu, to przyrzeczenie było dla niego bardzo trudne, ponieważ był namiętnym palaczem. Jednak znalazł siłę i udało się. Bardzo przeżywał to, że zmarnował 16 lat życia przez nałóg pijaństwa. Rozpoczął surowe życie pokutnika. Pościł często, długo i surowo. Dużo można pisać o jego życiu po nawróceniu. Zrezygnował z małżeństwa, aby jak napisał jeden z jego biografów bardziej ofiarować się Chrystusowi. Odwiedzał kolejno wszystkie miejsca, w jakich niegdyś bywał, i spłacał długi, jakie zaciągnął za czasów pijaństwa. Przeważnie spotykał się z tym, że już skreślono go z listy dłużników, ale mimo to zwracał każdego pensa, o którym pamiętał, a także wszystko, o czym mu przypomniano. Wchodził, wręczał kopertę z odpowiednią kwotą i pośpiesznie opuszczał to miejsce. Był człowiekiem modlitwy. Po nawróceniu pogrążył się w modlitwie jak człowiek, który uciekając z płonącego lasu skacze do wody. Wstawał przeważnie o 2 w nocy. O 5 tej brał udział we Mszy św. i regularnie przyjmował przy tym Komunię św., co w tamtych czasach było niezwykłe. Codziennie odmawiał różaniec. Nigdy nie płaszczył się przed nikim. Kiedyś powiedział swemu zwierzchnikowi: "Przy całym szacunku dla pana, nigdy nie spotkałem człowieka, którego bym się lękał". Kiedyś nie zgodził się z poleceniem sprzecznym z jego poglądami, mimo, że groziło to zwolnieniem z pracy. Powiedział wtedy, że "przede wszystkim musiał wziąć pod uwagę interes duszy".
W 1923 roku zaczął mieć poważne problemy ze zdrowiem. Badania wykazały chorobę serca. Miał świadomość, że musi być przygotowany na śmierć. Mówił: "Nikt mnie nie zatrzyma, kiedy Pan mnie wezwie". Dnia 7 czerwca 1925 roku szedł do kościoła Świętego Zbawiciela na Msze św. Blisko kościoła dotknięty atakiem pada na ulicy i umiera. Po przewiezieniu zmarłego do kostnicy, podczas przygotowania ciała do pogrzebu, odkryto ciężki żelazny łańcuch, który wzorem wielkich grzeszników, około 10 lat nosił pod ubraniem. Chciano poznać tajemniczą sytuację zmarłego. I tak zaczęła się jego droga do wielkości. Rozpoczął się proces beatyfikacyjny i 3 października 1975 roku został ogłoszony dekret uznający cnoty zmarłego. W modlitwie o wyniesienie Mateusza Talbota do chwały ołtarzy prosimy: Ojcze Niebieski, w Twoim słudze Mateuszu dałeś przykład zwycięstwa nad ludzką słabością i wzór pokutnika. Pomóż nam przez prawdziwą miłość Bożą przezwyciężyć nasze błędy i uświęcać nasze życie. Amen

Ks. Zbigniew Kaniecki

Lektura: Ball Ann, Współcześni święci, t. II, Gdańsk 1994, s. 422 434 oraz Mass Adolf, Matt Talbot portret człowieka, Zakroczym, s. 16.

Modlitwa wiernych

Bracia i Siostry, zanieśmy wspólne nasze prośby do Boga, który w swej mądrości i dobroci rządzi niebem i ziemią:

1. Módlmy się za Kościół Święty, aby prowadził wszystkie narody do światła prawdy Chrystusowej nauki.
2. Módlmy się za Papieża Jana Pawła II, aby na cały świat rozbrzmiewał jego głos miłości, jedności i pokoju.
3. Módlmy się o beatyfikację Mateusza Talbota, który jest dla nas przykładem zwycięstwa nad ludzką słabością i wzorem pokutnika.
4. Módlmy się za wszystkich naszych bliskich, przyjaciół i znajomych tkwiących w nałogu alkoholizmu, aby Bóg dał im siłę do przezwyciężania tego zgubnego zniewolenia.
5. Módlmy się za rodziny dotknięte plagą alkoholizmu, aby na nowo stawały się wspólnotami radości i szczęścia.
6. Módlmy się za nas tu zebranych, abyśmy z wiarą słuchali głosu nauczającego Kościoła.

Wszechmogący Boże, Ojcze ludzkiej rodziny, naucz nas prowadzić życie szlachetne, trzeźwe i czyste godne Twoich dzieci, abyśmy mogli dojść do tej doskonałości, jaką ukazałeś w Jezusie Chrystusie Panu naszym.

Na rozesłanie

Przez przykład Mateusza Talbota, niech Bóg pomóże nam przezwyciężyć nasze błędy i uświęcać nasze życie.

*

Czwartek - 6 marca 2003 r
Czwartek po Popielcu
Pwt 30, 15-20, Łk 9, 22-25
Dzień modlitw za pracowników lecznictwa odwykowego i instytucji
pracujących nad trzeźwością narodu.

Wprowadzenie do Mszy św.

"Jedni drugich brzemiona noście, a tak wypełnicie prawo Chrystusowe", zachęca nas św. Paweł. Dziękujemy, więc dziś Bogu za pracowników lecznictwa odwykowego i instytucji pracujących nad trzeźwością narodu, za ich poświęcenie i pracę, za dobro niesione chorym braciom i kształtowanie trzeźwego oblicza naszego narodu. "Cokolwiek uczyniliście najmniejszemu - zapewnia Chrystus - mnie uczyniliście". Niech te słowa Zbawiciela zaowocują w ich życiu błogosławieństwem. Niech trwają w zdrowiu, cieszą się szacunkiem społeczeństwa i szczęściem w domu.
My zaś, zgromadzeni przed ołtarzem Pańskim przeprośmy Zbawiciela za nasze słabości, a szczególnie za zdarzającą się nam obojętność wobec bliźnich.

Rozważanie:
Paweł Gnatkowski (1869 1938)
twórca pierwszej na ziemiach polskich miejskiej stacji opiekuńczej dla alkoholików

Dzisiaj, gdy dziękujemy, Bogu za pracowników lecznictwa odwykowego i instytucji pracujących nad trzeźwością narodu, za ich poświęcenie i pracę, za dobro niesione chorym braciom i kształtowanie trzeźwego oblicza naszego narodu, staje przed nami osoba Paweła Gnatkowski, twórcy pierwszej na ziemiach polskich miejskiej stacji opiekuńczej dla alkoholików. Kim był?
Urodził się w Gnieźnie w 1869 roku. Studiował medycynę na uniwersytetach: wrocławskim, monachijskim i wurzburskim. Po studiach zamieszkał w Witkowie w woj. poznańskim i tam zetknął się z najbiedniejszymi kręgami społeczeństwa, większość którego stanowili alkoholicy a plaga pijaństwa zaczęła obejmować młodzież. Następnie przeniósł się do Poznania i pozostał tam do końca życia w 1938 roku. Pełnił różne funkcje i współpracował z rożnymi organizacjami m.in. arcybiskup Florian Stablewski powierzył mu stanowisko docenta medycyny pastoralnej Poznańskiego Seminarium Duchownego, ale najważniejszym zadaniem w jego życiu było niesienie pomocy lekarskiej i duchowej osobom uzależnionym od alkoholu. W 1907 roku założył pierwszą na ziemiach polskich miejską stację opiekuńczą dla alkoholików (czyli przychodnię), którą prowadził do końca życia. Był prezesem Ligi Katolickiej.
W artykułach drukowanych w m.in. dwumiesięczniku "Świt" i w "Przyjacielu Trzeźwości" zastanawiał się nad ujemnym wpływem alkoholu na energię i wolę jednostki i społeczeństwa, wskazywał na ważną rolę samorządów robotniczych w krzewieniu trzeźwości. Wskazywał na jeden wspólny cel działalności abstynenckiej i trzeźwościowej: moralne uzdrowienie narodu. Podczas I Międzynarodowego Kongresu Przeciwalkoholowego wygłosił referat, w którym podał m.in. zasady praktycznej opieki nad alkoholikami. Jego zdaniem za wyleczonego z nałogu winno się uważać takiego człowieka, który umiera jako abstynent, a u którego podstawą wyleczenia była wiara i praktyki religijne. Wskazał przy tym na istotną potrzebę utworzenia katolickich poradni dla spraw alkoholizmu, gdzie lekarze-abstynenci i pozostali pracownicy mieliby ścisły kontakt z rodzinami chorych na chorobę alkoholową. Pełnił wysokie funkcje w najwyższych władzach służby zdrowia. Pracę społeczną łączył z zawodową, porywając za sobą - jak wskazuj ą na to liczne artykuły pośmiertne - całe drużyny lekarskie. Kształtował w ten sposób charaktery młodzieży. W ruchu abstynenckim widział jeden z pierwiastków odrodzenia narodu. W publikacji z 1928 roku "O leczeniu alkoholików" pisał:
"Najważniejszą bronią w leczeniu alkoholików jest bez wątpienia szeroka skala zapobiegania alkoholizmowi, którą każdy człowiek, młody czy stary, z łatwością w życiu praktycznie stosować może. Otóż wiemy dziś z zupełną dokładnością, iż przeważająca część alkoholików to są dzieci alkoholików, a zatem ludzie, którzy smutną skłonność do picia po rodzicach odziedziczyli. Z tego wynika, że nie powinniśmy nigdy nikogo zmuszać lub namawiać do picia, bo nie wiemy, czy osobnik ten nie jest przypadkowo dziedzicznie obarczony i czy ten kieliszek, do którego go namawiamy, nie przyczyni się do rozwinięcia u niego strasznego nałogu, jakim jest alkoholizm.
Wiemy dalej, że pierwszy raz pijącemu alkohol nie smakuje, że jedynie przez pobudzenie fałszywej ambicji i chęci naśladowania innych następuje to przezwyciężenie się do picia. Powinniśmy, zatem nie przykładać ręki do utrzymania się tych złych zwyczajów towarzyskich zmuszania do picia i do wpajania nierozumnego pojęcia o polskiej gościnności, która bynajmniej nie buduje się na pijaństwie. Niechże każdy w naszym domu ma wolną i nieprzymuszoną wolę - niechże, zatem robi, co zechce, a nie bywa nękanym do złamania swej woli i postanowień.
Następnie ważną bardzo jest rzeczą, abyśmy w życiu naszym popierali gorąco wszystkie stowarzyszenia i zgromadzenia, mające na celu walkę z pijaństwem; czy to będą zatem towarzystwa harcerskie, czy sportowe, czy ideowe towarzystwa wstrzemięźliwości, niechże zawsze doznają od nas pomocy i ułatwienia w pracy swej trudnej i żmudnej. Im więcej stwarzać i popierać będziemy środowiska zupełnie wstrzemięźliwe, tym mniej będzie w Polsce alkoholików. Jest to zdanie, którego prawdziwości życie samo na każdym kroku dowodzi. Z drugiej strony niezbędną jest rzeczą, aby alkoholicy znaleźli po wyleczeniu swym takie wstrzemięźliwe zrzeszenia, które by im ułatwiały utrwalać zupełną wstrzemięźliwość, a równocześnie umacniać wolę i energię.
Jeżeli niemądrzy ludzie twierdzą iż do radości życia potrzebny jest alkohol, to się mylą, bo Polacy są narodem wesołym, entuzjastycznym i potrafią się - jak często widzimy - bez napojów alkoholowych znakomicie i serdecznie bawić i radować. /.../ Jedynym lekarstwem na pijaństwo jest zupełna wstrzemięźliwość. Otóż gdyby ją wszyscy ludzie stosowali, nie byłoby w ogóle pijaków. Alkoholicy, bowiem rekrutują się właśnie z tych, którzy umiarkowanie piją, bo żaden alkoholik od razu nim nie był, lecz z początku również pił tylko umiarkowanie.
Nie lekceważmy, zatem sprawy alkoholizmu, bo jest ona dla Polski bardzo ważnym zagadnieniem. Kto naprawdę kocha Polskę, ten od zarania swego życia aż do ostatniego tchnienia winien być wstrzemięźliwym, by służyć innym przykładem i pracować trzeźwo ku wytrzeźwieniu narodu".

Na podstawie publikacji:
"W trosce o trzeźwości Narodu - Sylwetki najwybitniejszych działaczy trzeźwościowych XIX i XX wieku", t. II, Warszawa 1996, s.117 138,

opr. ks. Zbigniew Kaniecki

Modlitwa Wiernych

Módlmy się serdecznie i gorliwie do Wszechmogącego Boga, który stawia nam za wzór do naśladowania apostołów trzeźwości, którzy nas poprzedzili, aby wejrzał na potrzeby naszej Ojczyzny i Kościoła, każdego z nas i ludzkości na całej Ziemi.

1. Módlmy się za Kościół Boży, aby czas jego królowania na ziemi obfitował błogosławionymi owocami w Królestwie Niebieskim.
2. Módlmy się za Ojca św. Jana Pawła II, zatroskanego o zbawienie każdego człowieka, aby dobry Bóg nie szczędził Mu zdrowia i sił w tym trudnym posługiwaniu.
3. Módlmy się za pracowników lecznictwa odwykowego i instytucji zaangażowanych w pracę nad trzeźwością Narodu, aby zawsze, a szczególnie podczas Wielkiego Postu, czuli się narzędziami miłości w ręku Boga.
4. Módlmy się za pogrążonych w nałogu alkoholowym, aby obecny okres Wielkiego Postu był dla nich szczególnym czasem łaski Bożej, czasem podźwignięcia się z niewoli grzechu.
5. Módlmy się za nas tu zgromadzonych, abyśmy trwając w wielkopostnych postanowieniach, umartwieniu i pokucie nie zapomnieli o kierowanym miłością wyciągnięciu dłoni do stojącego obok bezdomnego, głodnego czy zniewolonego nałogiem.

Boże, Ty jesteś dobry i łaskawy. Wysłuchaj nasze prośby, które do Ciebie zanosimy. Przez Chrystusa Pana Naszego. Amen.

Przed rozesłaniem

Słyszeliśmy dzisiaj słowa Pawła Gnatkowskiego:"Kto naprawdę kocha Polskę, ten od zarania swego życia aż do ostatniego tchnienia winien być wstrzemięźliwym, by służyć innym przykładem i pracować trzeźwo ku wytrzeźwieniu narodu". Rozważając je pójdźmy z Bożym błogosławieństwem do naszych obowiązków.

*

Piątek 7 marca 2003 r
Świętych męczennic Perpetuy i Felicyty
Iz 58, 1-9 Mt 9, 14-15
Dzień modlitw za nauczycieli i wychowawców.

Wprowadzenie do Mszy św.
W okresie Wielkiego Postu podejmujemy ofiary i umartwienia. Czynimy to w celu uwolnienia się od słabości i nałogów, bo tylko wtedy możemy pełniej żyć dla wolności. Takie znaczenie ma wyrzeczenie się palenia papierosów, picia alkoholu, opanowania niecierpliwości, czy odmówienie sobie, ze względu na drugiego człowieka, jakiejś przyjemności. Wówczas post i umartwienie jest znakiem miłości bliźniego i wypełnieniem słów Pisma świętego: "nikt z nas nie żyje dla siebie".
Dzisiaj dziękujemy Panu Bogu za ludzi, którzy żyli i żyją dla nas, szczególnie za wychowawców i nauczycieli. Wypraszajmy także dla nich potrzebne dary: zdrowie, pokój serca, błogosławieństwo na każdy dzień.
W codziennym życiu zapominamy o wdzięczności względem Boga i ludzi, prośmy, zatem dla samych siebie o dar przebaczenia.

Rozważanie:

Ks. Bronisław Markiewicz (1842-1912)- apostoł trzeźwości

Gdy dzisiaj obejmujemy modlitwą nauczycieli i wychowawców, niechaj stanie się bliską osobą nam postać ks. Bronisława Markiewicza. Podjął trud wychowania młodego pokolenia do trzeźwości.
Żył w czasach bolesnych dla naszego narodu. To co go bolało, to zatruty duch narodu. Twierdził, że naród wkłada dobrowolnie na siebie kajdany.
Obserwując skutki pijaństwa, wymieniał: "osłabienie woli, próżniactwo, nieposzanowanie, krzywdzenie cudzej własności i stąd brak dobrej czeladzi i robotników, a następnie upadek większych gospodarstw i przedsiębiorstw". Dlatego wołał: "O gdybyśmy posiadali wstrzemięźliwość naszych przodków spod Grunwaldu, nie tylko byśmy nabyli wkrótce za miliony oszczędzone ziemię straconą, ale i byt polityczny; wstrzemięźliwość bowiem przyczyniłaby się do podniesienia ducha i moralności pomiędzy nami, dałaby nam większą moc fizyczną, a wreszcie środki do osiągnięcia naszych zamiarów!". To było wołanie. A za tymi słowami konkretne wskazania: "Mamy się podnosić moralnie i ekonomicznie, a osobliwie zachowywać największą powściągliwość od napojów sztucznych, od tytoniu, loterii i kart, a pracować co sił starczy dla siebie i dla rodaków, a szczególnie wychowując dzieci swoje i drugich w poprzestawaniu na małym"". Ks. Markiewicz swoje ideały wcielał w życie. Jako uczeń św. Jana Bosko doskonale rozumiał rolę wychowania. Opracował program wychowawczy, którego myśl przednią wyrażało hasło "Powściągliwość i Praca".
Człowiek musi od siebie wymagać. Celem życia ludzkiego jest osiągnięcie nieba - celu ostatecznego. Trzeba po pierwsze znać ten cel, ale trzeba też wytrwale do niego dążyć. Ksiądz Markiewicz był świadomy, że bez silnej woli, którą nazywał powściągliwością, trudno mówić o wytrwałości, zwłaszcza gdy będą przychodziły trudne zadania. Dlatego chciał, by młodzież przez niego prowadzona wypracowywała w sobie silną wolę i hart ducha. Wiele mówił i pisał o cnocie umiarkowania. Wymowny jest tytuł jednego z artykulików "Najtrudniejszą z cnót jest cnota kardynalna - powściągliwość". Twierdził, że powściągliwość to "fundament naszego systemu wychowawczego i filar katolicko-społecznego poglądu na świat oraz warunek konieczny naszego odrodzenia narodowego". A cztery lata wcześniej napisał: "chęć używania i życie bez pracy, bez obowiązków, życie praw i przywilejów tylko - to rak toczący w zatrważający sposób siły duszy i ciała dzisiejszej ludzkości". W swoich artykulikach natomiast zalecał "znieść sute wesela, chrzciny, stypy i inne zwyczaje pijackie; zredukować przy ucztach liczbę toastów do jednego na cześć osoby najdostojniejszej; niech ogół Polski, wysocy czy mali przystąpią do kościelnego bractwa trzeźwości; a przede wszystkim nie dawajmy dzieciom ani piwa, ani wina ani likierów". Uważał, że od osób piastujących godności publiczne trzeba więcej wymagać. Dlatego postulował, aby "ludzie, którzy w roku dwa razy się upili, tracili na 6 lat prawo czynne i bierne do wyborów do rady gminnej, do rady powiatowej, do Sejmu i do Rady Państwa". Od rodziców natomiast i nauczycieli żądał, "aby dzieci do karczem i szynków nie prowadzili, ani też po gorące napoje lub tytoń nie posyłali".
O zakładach założonych przez ks. Markiewicza pisano, że "trzeźwość była powszechnie praktykowana, co jednoczyło mieszkańców i umacniało charaktery".
Jego program wychowawczy nie stracił na aktualności. Dziś jest być może bardziej potrzebny niż wtedy, gdy wcielał go powoli w życie. Dziś mówi się o wychowaniu bezstresowym, czyli o wychowaniu bez wymagań. Ojciec Święty Jan Paweł II powiedział do młodzieży: "Musicie od siebie wymagać, nawet gdyby inni od was nie wymagali". Ks. Markiewicz wskazuje, na co ma zwrócić uwagę młody człowiek, aby mógł się rozwinąć. "Umiarkowanie tylko i uporządkowanie życia wzmacniają ciało i ducha, i czynią nas odpornymi na wszystkie niebezpieczeństwa. Lekkość życia i chęć używania wymagają wiele pieniędzy..."

Ks. Zbigniew Kaniecki

Modlitwa Wiernych

Do Boga, który pragnie umacniać nas swoją łaską, zanośmy teraz ufne prośby.

1. Módlmy się za Kościół święty, aby przez głoszenie nawrócenia i pokuty prowadził wiernych na spotkanie z Bożą miłością.
2. Módlmy się za Papieża i Biskupów, aby swoją posługą pasterską przypominali światu o właściwej godności człowieka.
3. Módlmy się za nauczycieli i wychowawców, aby zaszczepiali wartości chrześcijańskie wśród polskiej młodzieży.
4. Módlmy się o beatyfikację Sługi Bożego ks. Bronisława Markiewicza
5. Módlmy się za polską młodzież, aby nie dała się zwieść pokusom łatwego i przyjemnego życia bez Boga.
6. Módlmy się za nas tu zgromadzonych, abyśmy potrafili porzucić stare uczynki i czystym sercem przyjmować Jezusa.

Boże, Ty znasz pragnienia i myśli serca swojego ludu. Wysłuchaj prośby, które z pokorą do Ciebie zanosimy. Przez Chrystusa Pana naszego. Amen.

Przed rozesłaniem

"Musicie od siebie wymagać, nawet gdyby inni od was nie wymagali". Niech te wskazanie Papieża - Polaka będzie dla nas wszystkich zaproszeniem do stylu życia, polegającego na braniu swojego krzyża i podążaniu za Jezusem. A w tej drodze niech nam towarzyszy wstawiennictwo Sługi Bożego ks. Bronisława Markiewicza.

DROGA KRZYŻOWA

Modlitwa wstępna

"Ciągle zaczynam od nowa
choć czasem w drodze upadam.
Wciąż jednak słyszę te słowa
kochać to znaczy powstawać",

Tak pragną. Boże, rozpocząć swoje spotkanie z Tobą wszyscy, którzy we własnym życiu doświadczyli wielu bolesnych upadków, a sami upadając osłabiali także swoich najbliższych.
Stajemy przed Tobą Panie, by wpatrywać się w Twój Święty Krzyż, brać go na ramiona i razem z Matką Bolesną iść aż na Golgotę. Wiemy, Boże, że nie zrozumiemy siebie, dopóki nie odnajdziemy Ciebie, dlatego prosimy - pomóż nam odnaleźć Twój obraz w każdym z nas, naucz współcierpieć z Tobą i drugim człowiekiem, daj siłę powstawania z upadków.

I. Pan Jezus skazany na śmierć
Przyszedłeś na świat, Jezu, by odmienić nasze grzeszne życie i pojednać nas z Ojcem. Nie zrozumieliśmy Twoich zamiarów. Nie skorzystaliśmy z dobrych rad. Wybraliśmy wolność i zmieniliśmy ją w samowolę. Kiedy było trudno sięgnęliśmy po alkohol. Stopniowo przestawaliśmy być sobą. Nie umieliśmy odczytać prawdy i przeciwstawić się krzyczącemu tłumowi. Krzyczeliśmy razem z nim "Ukrzyżuj Go". Krzyżowaliśmy Ciebie zabijając jednocześnie swego ducha.
Przebacz nam, Jezu, tamten grzech, obmyj nieprawość i pomóż nam wrócić do normalnego życia.

II. Pan Jezus bierze Krzyż na swe ramiona
Wziąłeś, Boże, ten ciężki krzyż i dźwigasz go pod górę. Uśmiechasz się i mówisz: "Przyszedłem, aby służyć".
Przyszedłeś, aby służyć, a ja pragnąłem, by mnie służono. Chciałem być panem domu i duszą towarzystwa. Piłem, by czuć się radosnym i wolnym. Zrzucałem swój problem na innych: na żonę, dzieci, przyjaciół. To oni dźwigali mój krzyż a ja patrzyłem z daleka. Stałem w gronie szyderców.
Boże, przez to dzisiejsze spotkanie zmień moje życie. Włóż na me ramiona wszystkie odrzucone wcześniej krzyże. Pragnę je nieść razem z Tobą i ofiarować w intencji tych, których skrzywdziłem.

III. Pan Jezus upada pod krzyżem
To straszne, Panie. Ty, który dajesz moc i siłę człowiekowi upadasz pod ciężarem ludzkich grzechów. Nie wytrzymujesz naporu zła, nie możesz udźwignąć morza łez matczynych. Upadasz i krwawisz. Upadamy razem z Tobą my, rodzice zniewolonych dzieci. Obmywamy łzami Twą skrwawioną twarz i błagamy o litość nad nimi.
Daj im. Boże, moc opamiętania się, a nas uzdolnij do niesienia pomocy wszystkim, którzy szukaj ą Ciebie i pragną wyjść z nałogu.

IV. Pan Jezus spotyka Matkę Bolesną
Na Twej drodze krzyżowej, Panie, było wiele osób. Ale Matka była tylko jedna. Bardzo cierpiała widząc Dawcę Życia idącego na śmierć. Wiedziałeś o tym, więc jednym spojrzeniem ukoiłeś Jej ból i wlałeś w serce nadzieję.
Pomóż i nam, wychodzącym z nałogu, złączyć swoje spojrzenie z Twoim i ofiarować je naszym niewiastom: żonom i matkom. Pomóż być na nowo ich nadzieją i oparciem a nie krwawiącą raną.

V. Szymon z Cyreny pomaga Jezusowi dźwigać krzyż
Gdy rozmnożyłeś chleb i ryby, Jezu, lgnęły do Ciebie miliony. Gdy potrzebowałeś pomocy - zostałeś sam. Jeden Szymon z Cyreny ulżył Twemu cierpieniu.
Chcemy, Boże, pójść w Jego ślady i pomóc każdemu kto czeka na pomoc. Dokonaj w nas, Panie, przemiany serc. Spraw, byśmy jeszcze gorliwiej służyli uzależnionym i ich rodzinom, byśmy nie ustawali w modlitwie i walce z nałogami.

VI Św. Weronika ociera twarz Pana Jezusa.
Jezu, przecież mogłeś jednym skinieniem dłoni uciszyć rozszalały tłum i przejść drogę krzyżową jak Zwycięzca. Przeszedłeś ją jako Człowiek. Doświadczyłeś zmęczenia, cierpienia i potu. Pokazałeś, że nawet dla grzesznika warto cierpieć tak wiele.
Dziękujemy Ci Boże za Twą ofiarną miłość, za każdą kroplę krwi i potu. Pragniemy przestać pić i palić, pokonać strach przed głodem alkoholu i nikotyny, zimnym potem słabości i wewnętrznym cierpieniem.
Pomóż nam. Boże, przyjąć bezcenny dar trzeźwości i pozwól zanieść go innym.

VII. Pan Jezus po raz drugi upada.
Upadłeś Jezu po raz drugi. Nie wytrzymałeś ucisku korony i drzewa krzyża, na którym znalazły się nowe grzechy: rozpusta, nieuczciwość, kradzieże i rozboje.
Upadłeś, bo upadłem i ja. Zgubiła mnie pycha. Myślałem, że jestem silniejszy, że pomogę sam sobie. Ty, Bóg, nie pogardziłeś pomocą Szymona z Cyreny, a ja człowiek, odrzuciłem każdą pomoc.
Wybacz mi. Panie, moją pychę i pewność siebie. Wyciągnij z mocy szatana i wyrwij z nałogu. Użycz mi pogody i siły, bym zmienił siebie i pomógł zmienić się innym.

VIII. Pan Jezus spotyka płaczące niewiasty.
Nie płaczcie nade mną, lecz same nad sobą i nad synami swoimi - powiedziałeś do nas, Jezu. Wiedziałeś, że jesteś niewinny. Podjąłeś śmierć tylko z miłości ku nam. Nikogo nie potępiłeś, lecz wezwałeś do nawrócenia.
Czekałeś na nas długo i cierpliwie. Wreszcie przyszliśmy. Stajemy przed Tobą i ze łzami w oczach prosimy - umocnij w nas kruchą jeszcze trzeźwość i powrót do normalności. Pobłogosław budowanym na nowo więzom małżeńskim i rodzinnym. Wspieraj w nas dobro i miłość, byśmy stając się lepszymi, na lepsze zmieniali świat.

IX. Pan Jezus upada po raz trzeci.
Jezu po trzykroć święty, przez swój trzeci upadek oznajmiasz światu, że właśnie dla niego znosisz największe cierpienie i ból poniżenia, że pojednanie ludzi z Bogiem potrzebuje aż takiej Ofiary.
Chylimy czoła przed Tobą i klękamy przed Twoim krzyżem. W podziękowaniu składamy ci naszą abstynencję i modlitwę, pomoc chorym i zniewolonym, troskę o biednych i porzuconych.
Umocnij nas Panie swą mocą, byśmy dochowali wierności składanym obietnicom. Tym, którzy wskutek słabości je złamią, okaż swą litość i miłosierdzie.

X. Pan Jezus z szat obnażony.
Obnażono Cię Panie, odarto z szat i wystawiono na pośmiewisko. Nie wydałeś ani jednego głosu skargi. Nikomu nie złorzeczyłeś. Nikogo nie potępiłeś. Nie przyszedłeś potępić, lecz wezwać do nawrócenia.
A my tak łatwo potępiamy. Tak często mówimy o innych. Odkrywamy dramaty ich życia, obnażamy ich prywatność, odzieramy z godności.
Naucz nas. Boże, milczenia i pokory. Naucz więcej słuchać niż mówić. Wyzwól w nas poczucie wstydu za zło czynione innym. Daj moc zadośćuczynienia wyrządzonym krzywdom.

XI. Pan Jezus do krzyża przybity.
Przybili Cię Jezu jak złoczyńcę. Poili Cię wodą i octem. Bili rózgami. Cierpiałeś w milczeniu i polecałeś ich Bogu.
Dziś my polecamy Tobie wszystkie rodziny, w których panuje niezgoda, gdzie kłótnie i awantury kończą się bójkami, a ofiarami są bezbronne dzieci. Przytul je. Boże, do swego krzyża. Niech spłynie z niego łaska spokoju i pojednania. Niech zniknie agresja i przemoc, a zrodzi się dobro i miłość.

XII. Pan Jezus na krzyżu umiera.
Skłoniłeś, Boże, swą głowę i odszedłeś do Ojca, a wielu myślało, że przegrałeś. Nie poznali Twej boskiej potęgi. Nie dostrzegli jak doskonale złączyłeś niebo z ziemią, jak pokonałeś śmierć i dałeś nam życie. Uczyniłeś to z miłości ku nam, grzesznikom.
A cóż my możemy uczynić dla Ciebie? Przyjmujemy w nasze słabe dłonie dar Twej Ofiary. Wsłuchujemy się w Twoje słowa:
"Nie lękajcie się..." i przychodzimy do Ciebie z bagażem naszych doświadczeń. Ogarnij, Jezu, swym miłosierdziem całe nasze życie, zachowaj w nim to co dobre i pożyteczne, a pomóż zmienić to, co rani Twe serce.

XIII. Pan Jezus zdjęty z krzyża.
Odszedłeś Panie do Ojca, bo tam przygotowano dla Ciebie tron chwały. Nie zapomniałeś jednak o Matce. Wróciłeś do Niej w swej ludzkiej postaci po zdjęciu krzyża. Była, więc z Tobą do końca - w godzinie bólu i chwały.
Pozwól i nam. Boże, zejść z tego świata w gronie najbliższych. Wesprzyj swą łaską, byśmy umierali godnie, trzeźwo, pojednani z Tobą i ludźmi, by i nam naprzeciw wyszła Twoja Matka i poprowadziła prostą drogą do Syna.

XIV. Pan Jezus do grobu złożony.
Grób Twój, Panie, to miejsce chwały i zwycięstwa, to symbol zmartwychwstania i głos prawdy o nieśmiertelności - "Kto we mnie wierzy, choćby i umarł, żyć będzie". Ty wiesz. Panie, ile wysiłku trzeba, by uwierzyć i poznać prawdę. Dajesz mi więc niezbędną moc i zapraszasz do współpracy. Przyjmuję, Chryste, Twoje zaproszenie i wyznaję wiarę w Twą sprawiedliwość. Pragnę codziennie na nowo uczyć się Ciebie i Twojej miłości. Pragnę zgłębiać Tajemnicę Zbawienia i godnie zapracować na wieczność.

Zakończenie.
Dziękujemy Ci, Jezu, za dar Twej świętej Ofiary, za to, że pozwoliłeś nam chodzić śladami Twojej męki, że ukazałeś sens cierpienia i pokonałeś strach przed jego przyjęciem. Za to, że pokazałeś wielkość człowieka mimo jego słabości.
Prosimy Cię, przyjmij słowa modlitwy, zaczerpnięte z "Wielkiej Księgi": Boże, Stwórco mój, oddaję Tobie w posiadanie to wszystko co jest we mnie dobre i złe. Modlę się i błagam, abyś raczył usunąć ze mnie wszystkie braki mego charakteru, które przeszkadzają mi być użytecznym dla Ciebie i mych współbraci. Udziel mi siły, abym od tej chwili czynił Twoją wolę. Amen".

Regina Ziarko-Podlaska

*

Sobota 8 marca 2003 r
Sobota po Popielcu
Iz 58, 9b-14 ; Łk. 5,27-32
Dzień modlitw za kapłanów i świeckich apostołów trzeźwości.

Wprowadzenie do Mszy św.

Na początku Wielkiego Postu patrzymy na Jezusa, który podejmuje walkę z szatanem, aby człowiek był zawsze blisko Boga. Tym, co oddziela nas od Boga jest grzech. Jednym z grzechów, które są często spotykane w naszej Ojczyźnie to grzechy pijaństwa. Dlatego dzisiaj w sposób szczególny modlimy się za kapłanów i świeckich apostołów trzeźwości, którzy pomagają naszym braciom wyjść z nałogu pijaństwa i alkoholizmu, aby cieszyli się opieką Bożą a ich praca przyniosła błogosławione owoce w postaci nawrócenia wielu braci na drogę wolności. Niech przez ich posługę staje się widoczna miłość Boga do wszystkich ludzi. Prośmy, by nie zabrakło im sił i entuzjazmu do krzewienia cnoty trzeźwości.
Rozpoczynając Najświętszą Ofiarę przeprośmy Boga za nieuważne słuchanie słowa Bożego i niewypełnienie zadań, które nam ukazuje.

Rozważanie:
Bp Piotr Dudziec (1906 1970) - apostoł trzeźwości

Dzisiaj polecamy Bogu duszpasterzy: biskupów, kapłanów i diakonów a także świeckich apostołów trzeźwości. Ci, którzy otrzymali powołanie kapłańskie niech pójdą za przykładem bpa Piotra Dudźca. To czego nauczał niech będzie przez kapłanów stosowane w ich życiu.
Módlcie się, Siostry i Bracia za nas, byśmy pomagali wam osiągnąć cel życia "dom nie ręką uczyniony, lecz wiecznie trwały w niebie".
Kim był ten, który jest wzorem apostoła trzeźwości dla kapłanów?
Dnia 7 listopada 1955 roku otrzymał z rąk pełniącego wówczas funkcję Przewodniczącego Konferencji Biskupów Polskich biskupa Michała Klepacza nominację na Delegata Episkopatu do Spraw Trzeźwości. Był pierwszym biskupem, który z ramienia Episkopatu kierował pracą trzeźwościową Kościoła w Polsce.
Z zachowanych dokumentów dotyczących krzewienie cnoty trzeźwości w Polsce, możemy wyciągnąć następujące wnioski. Biskup Piotr doskonale rozumiał, iż:
- jest poważny problem wynikający z nadużywania alkoholu i wobec niego "nie wystarczy ustosunkowywać się ogólnikowo", ale trzeba "zająć stanowisko konkretne i mobilizujące wszystkie siły, by niebezpieczeństwu stawić czoło i zdecydować się na nieprzerwaną z nim walkę".
- metodą wiodącą w krzewieniu trzeźwości jest abstynencja
- szczególne zadania w apostolstwie trzeźwości przypadają kapłanom.
Dnia 23 sierpnia 1956 roku mówił w Lublinie do kapłanów o ich odpowiedzialności za dzieło trzeźwości w Polsce:"jako kapłani powinniśmy poczuwać się do pewnej ascezy życia. Bardziej niż świeckim nie mogą nam wystarczyć rygory negatywne, lecz nadto musimy sobie jeszcze stawiać wymogi pozytywne. /.../ Tam gdzie asceza, tam różnorakie wyrzeczenia się i umartwienie, a między innymi wyrzeczenie się euforii alkoholowej i umartwienie w powstrzymaniu wyciągającej się ręki po kieliszek. /.../ Wierni chcą w nas widzieć mężów umartwienia. I całkiem słusznie, albowiem, mamy składać ofiarę ołtarza i ofiarę naszego życia. Te dwie ofiary powinny stanowić jedną i nierozerwalną mocną i miłą Bogu Ofiarę świętą. Warto się zastanowić, jaka jest ta ofiara naszego życia: czego i na ile wyrzekamy się dla miłości Bożej i dla naszego wewnętrznego ubogacenia. /.../ Na polu trzeźwości /.../ dużo jeszcze mamy niewykorzystanych sposobności i możliwości. /.../ Owe to delectabilia dlatego, że są pociągające, stwarzają możliwość i sposobność do odmówienia sobie przyjemności do umartwienia, czyli jednym słowem do ascezy na danym odcinku. Nie bądźmy ascetami tylko z musu życiowego i z takich czy innych konieczności (gdy np. ktoś nie pije bo nie ma za co, albo, że mu wątroba nie pozwala) ale bądźmy ascetami z wolnego wyboru i z wyższych szlachetniejszych pobudek. /.../ "Z pojęciem ofiary i kapłaństwa wiąże się pojęcie satysfakcji i ekspiacji. Trzeba nam niedostateczności innych uzupełniać i za nie zadość uczynić a za braki wynagradzać i składać okup przebłagalny.
Jako rządca diecezji płockiej po śmierci bpa Tadeusza P. Zakrzewskiego wydał "zarządzenie w sprawie praktyki trzeźwości i abstynencji wśród duchowieństwa". Napisał w nim: - Na wszystkich przyjęciach kapłańskich, mających charakter urzędowy, jak np. z racji: wizytacji, prymicji, misji, rekolekcji, spowiedzi, odpustów, konferencji dekanalnych, zjazdów koleżeńskich itp. nie wolno podawać żadnych napojów alkoholowych. - Nie wolno częstować gości świeckich, zarówno oficjalnie jak i prywatnie mieszkanie kapłana odwiedzających, żadnymi spirytualiami. - Kapłan biorący udział we wszelkich przyjęciach w domach świeckich, przede wszystkim zaś: weselach, chrzcinach i z okazji kolędy, a także spożywający posiłek w lokalach publicznych, bezwzględnie muszą się powstrzymać od konsumpcji alkoholowej.
Stwierdził, iż "zarządzenie to obowiązuje w sumieniu nie tylko kapłanów diecezjalnych ale i osoby zakonne, w szczególniejszy sposób powołane do doskonałości. Można się spodziewać, że nie będzie ono traktowane jako uciążliwy nakaz zewnętrzny, ale jako wyrażenie ochotnej i wewnętrznej woli każdego z nas, byśmy w krzewieniu kardynalnej cnoty wstrzemięźliwości mogli zawsze i wszędzie mówić jak św. Paweł apostoł: "Bądźcie naśladowcami moimi" /Flp 3,17/
Prośmy, aby osoba tego Biskupa stała się bliska kapłanom i katolikom świeckim - apostołom trzeźwości.

ks. Zbigniew Kaniecki

Modlitwa Wiernych

Do Boga, który "słyszy nasze wołanie" i "widzi nasz trud" zanośmy prośby w intencjach Kościoła i całego świata.

1. Módlmy się za Kościół święty, aby jego nawoływanie do naprawy życia i trzeźwego oczekiwania na Pana, spotkało się z aktywną odpowiedzią w sercach ludzi.
2. Módlmy się za papieża Jana Pawła II, naszego biskupa., wszystkich biskupów i kapłanów, aby ich głos rozchodzący się po całej ziemi był ciągłym znakiem sprzeciwu wobec wszelkiej niesprawiedliwości i ludzkiej nędzy.
3. Módlmy się za księży i świeckich apostołów trzeźwości, aby głosząc Chrystusową prawdę, słowem i życiem, cieszyli się Bożym błogosławieństwem i owocami swej pracy.
4. Módlmy się za osoby uzależnione od alkoholu, narkotyków lub pozostające w więzach innych nałogów, aby otworzyli swe serca i umysły na głos Chrystusa, który może zerwać krępujące ich łańcuchy.
5. Módlmy się za rodziny osób uzależnionych, aby były silne mocą Chrystusa i troszczyły się o krewnych, na których ciąży piętno nałogu.
6. Módlmy się za nas samych, abyśmy zwłaszcza w okresie Wielkiego Postu otworzyli serca na problemy braci.

Boże i nasz Ojcze, Ty rozdzielasz swe dary wszystkim, którzy Cię wzywają. Wysłuchaj naszych próśb, abyśmy mogli chwalić Ciebie na wieki. Przez Chrystusa Pana naszego. Amen.

Przed rozesłaniem

"Komu więcej dano od tego więcej wymagać będą". Niech wzorem dla kapłanów w ich przewodzeniu ludziom w drodze do nieba, będzie biskup Piotr Dudziec, pierwszy biskup, który z ramienia Episkopatu kierował pracą trzeźwościową Kościoła w Polsce. Proszę o modlitwę za kapłanów i świeckich apostołów trzeźwości.

*

Niedziela 15.06.2003 r.
Uroczystość Trójcy Przenajświętszej
Ogólnopolska Pielgrzymka Apostolstwa Trzeźwości
na Jasną Górę (trzecia niedziela czerwca)
Pwt 4,32-34.39-40; Rz 8, 14-17; Mt 28, 16-20

Wprowadzenie do Mszy św.

Na Jasnej Górze w dniu dzisiejszym gromadzą się przedstawiciele wszystkich środowisk trzeźwościowych, by u stóp Matki Bożej Królowej Polski wypraszać wielki dar trzeźwość. Także i my poprzez tę ofiarę Eucharystyczną połączmy się ze wszystkimi pielgrzymami w tej szlachetnej intencji.

Kazanie

Miłość Chrystusa przynagla nas do wyzwalania człowieka z uzależnień.

Wprowadzenie
We współczesnym świecie człowiek narażony jest na wiele różnych niebezpieczeństw. Mówi się dzisiaj wiele o degradacji naturalnego środowisk człowieka, o różnych chorobach jak zawały serca spowodowane szaleńczym trybem życia, AIDS, narkomanią czy ostatnio terroryzmem. Człowiek boi się tych zagrożeń które przychodzą z zewnątrz, ale boi się także wytworów swojego ludzkiego intelektu. Ciągły strach, niepewność jutra i ciągła pogoń za "czymś nieokreślonym" powodują, że wielu sięga po środki które pomogą zapomnieć o tym co może ich czekać, a z czym sami nie są wstanie sobie poradzić.

Rozwinięcie

1.Złudne miraże.
Człowiek żyjący w takich warunkach szuka środowisk lub środków, które pomogą mu wyrwać się z tego obłędnego, zaklętego koła. Takie środowiska tworzą sekty. Poprzez odpowiednie techniki, początkowo niewinne wyglądające doprowadzają człowieka do całkowitego uzależnienia się i podporządkowania swojej woli i całego siebie tym którzy stoją na czele. Bezwzględna uległość to jedna z charakterystycznych cech sekt.
Innym nie mniej groźnym zagrożeniem jest sięganie do wszelkiego rodzaju używek takich jak alkohol, narkotyki, a także papierosy o których my nie chcemy słyszeć, że mogą nas uzależnić.
Źle pojęta miłość, brak takiej miłości w rodzinie, rozczytywanie się w pornografii prowadzą do uzależnienia od seksu.
Współczesny człowiek charakteryzuje się również szukaniem wrażeń w różnego rodzaju dziedzinach życia, które wymagają ryzyka. Stąd powstają uzależnienia od hazardu.

2.Chrystus Wyzwoliciel.
Człowiek wierzący ma wiarygodnego Przewodnika po współczesnym świecie. Jest Nim Jezus Chrystus, który z miłości do mnie oddał swoje życie na drzewie krzyża. Zbliżamy się do Niego poprzez uczestniczenie systematyczne i regularne w sakramentach świętych, które zostawił w swoim Kościele. Wszyscy ci którzy pracują z ludźmi uzależnionymi od różnych używek widzą jak wiele w ich życiu zmienia wiara w Chrystusa. Zmieniają siebie, swoje patrzenie na rzeczywistość, ale także zmieniają swoje nastawienie do innych ludzi. Także ich najbliższe środowiska, a więc rodziny przeobrażają się w "oazy" spokoju. Zmienia się radykalnie atmosfera takich domów. Program "Dwunastu kroków", a więc program trzeźwienia jest programem duchowym. Ci którzy to rozumieją mają o wiele łatwiejszą drogę w trzeźwości.
Niedawno zmarły tragicznie Marek Kotański człowiek bez reszty oddany pracy na rzecz ludzi uzależnionych od alkoholu w jednym z wywiadów mówił w ten sposób "Jedyną siłą, która może ich ( ludzi bezdomnych i uzależnionych ) rozpogodzić i pokazać, że mają serca i znaleźć klucz do tego serca, jest właśnie Jezus i nasza wiara. Bez niego nic nie można zrobić".

3. Nasza odpowiedź - Pójść za Chrystusem.
Odpowiedź chrześcijanina, a więc człowieka przyznającego się do Chrystusa powinna w dzisiejszym świecie być jasna i czytelna. Nie można pozostać obojętnym na tragiczny los wielu pojedynczych osób i całych rodzin. Trzeba umieć z tymi ludźmi solidaryzować się w ich nieszczęściu. Jedynym powodem naszego zaangażowania powinna być miłość na wzór tej jakiej każdy z nas doświadcza od Chrystusa.
Wskazać na konkretne formy takiego zaangażowania. Dobrowolna abstynencja; praca w stowarzyszenia o charakterze trzeźwościowym; modlitwa w tej intencji; pielgrzymki; konkretna pomoc materialna osobom i rodzinom uzależnionym; mówienie o zagrożeniach w swoim środowisku; pomoc tym, którzy już prowadzą jakieś akcje profilaktyczne.
Niech zawołanie o miłości Chrystusa, która nas przynagla, ku temu abyśmy nieśli wyzwolenie innym, zwłaszcza tym, którzy o własnych siłach nie mogą powstać niech nam towarzyszy każdego dnia. Amen

O. Krzysztof Kościelecki kapucyn

Modlitwa wiernych

Przez pośrednictwo Matki Najświętszej zanieśmy nasze wspólne prośby i błagania.

1. Za naszego Wielkiego Rodaka Jana Pawła II, który wielokrotnie pielgrzymował na Jasną Górę, by zawsze ukazywał ludziom zagubionym w dzisiejszym świecie prawdy najważniejsze.
2. Za wszystkich, którym bliska jest sprawa trzeźwości, by nie zrażali się brakiem widocznych owoców na niwie trzeźwości.
3. Za młode pokolenie: dzieci i młodzież, aby umiały w swoim życiu wybierać toco piękne i szlachetne, chociaż niepopularne..
4. Za władze państwowe, by stanowiły prawa służące dobru obywateli.
5. Za nas samych, abyśmy umieli ochotnie odpowiadać na wszelkie wyzwania współczesnego świata.

Boże, wysłuchaj naszych próśb zanoszonych za wstawiennictwem Matki Najświętszej i zechciej na nie spojrzeć z miłością. Który żyjesz i królujesz na wieki wieków. Amen.

Propozycje ogłoszeń
W tym tygodniu zachęcamy wszystkich do intensywnej modlitwy w intencji naszych braci uzależnionych od alkoholu, którzy nie mogą powstać o własnych siłach.

XVII Niedziela Zwykła 27.07.2003 r.
(ostatnia niedziela lipca)
2 Krl 4,42-44; Ef 4,1-6; J 6,1-15
SIERPIEŃ - miesiącem abstynencji

Wprowadzenie

Na Eucharystii Chrystus gromadzi nas jako jedną rodzinę. Chce byśmy w drodze do niebieskiej Ojczyzny karmili się Jego Ciałem i Krwią. Także i w tej Liturgii będziemy prosić dobrego Ojca o wszystkie potrzebne nam i naszym najbliższym łaski.

KAZANIE

"Pan da siłę swojemu ludowi,
Pan da swojemu ludowi błogosławieństwo pokoju"
(tłum. C. Miłosz, Ps. 29, 11)

l. Informacje Episkopatu Polski na rzecz otrzeźwienia Narodu
. 201 Konferencja Plenarna Episkopatu Polski zgromadzona w dniach 15 i 16 czerwca 1984 roku w Radomiu pod przewodnictwem Kardynała Józefa Glempa, Prymasa Polski podjęła następującą decyzję:
"Sierpień, jako miesiąc wielkich uroczystości Maryjnych i doniosłych rocznic narodowych, zostaje przez Episkopat ogłoszony miesiącem trzeźwości Narodu.
-Wielkie uroczystości Maryjne [...] zwracają uwagę na motywy religijne i moralne Apostolstwa Trzeźwości i walki z alkoholizmem.
- Doniosłe rocznice Narodowe [...] podkreślają aspekt patriotyczny i kulturowo-społeczny omawianej sprawy."
202 Konferencja Plenarna Episkopatu Polski obradująca w dniach 26 i 27 września 1984 roku w Warszawie pod przewodnictwem Kardynała Józefa Glempa, Prymasa Polski ustanowiła, co następuje: "Księża Biskupi dziękują wszystkim, którzy odpowiedzieli na ich apel o powstrzymywanie się od picia i częstowania alkoholem w miesiącu sierpniu. Zagrożenie trwa jednak nadal. Dlatego też Biskupi usilnie proszą, aby nadchodzący Adwent i Wielki Post były czasem wstrzymywania się od alkoholu. Zachęcają również do organizowania pielgrzymek na Jasną Górę w intencji wyproszenia trzeźwości w Narodzie Polskim. Zalecają także tworzenie bractw trzeźwości im. św. Maksymiliana".

2. Serdeczne podziękowanie wszystkim ludziom dobrej woli za włączenie się do apostolskiego trudu trzeźwości w sierpniu i adwencie. Echa z różnych stron Polski stwierdzają, że głos biskupów polskich został potraktowany poważnie. Ludzie dobrej woli częstowani alkoholem, nawet symbolicznie, odpowiadali krótko: "dziękujemy, nie pijemy... miesiąc sierpień... adwent". Episkopat Polski wszystkim Wam, ukochani Bracia i Siostry, jest bardzo wdzięczny za to, żeście się zmobilizowali w Duchu Bożym... i w Duchu Polskim... Również duchowieństwo parafialne dziękuje za to, że mieliście odwagę być solidarni i mocni w sprawie bardzo ważnej dla Kościoła i Narodu, dla Ojczyzny i każdej rodziny. Trzeźwy miesiąc sierpień i Adwent oraz Wielki Post raz jeszcze wykazują, że POLAK, jak zechce, POTRAFI! Prymas Tysiąclecia mówił: "Człowiek, który chce władać sobą i służyć innym - musi być trzeźwy. Przywracanie oblicza trzeźwego rodakom, to najbardziej postępowa i twórcza praca społeczna".
Bracia i Siostry, za zrozumienie głosu Biskupów, za Waszą chrześcijańską, solidarną postawę w sierpniu. Adwencie i Wielkim Poście przyjmijcie od serca płynące: Bóg zapłać!

3. Trzeźwy sierpień. Adwent i Wielki Post - to nie jednorazowa akcja, to zaproszenie do permanentnego... codziennego wypełniania Ślubów Jasnogórskich Narodu.
"Zwycięska Pani Jasnogórska! Przyrzekamy stoczyć pod Twoim sztandarem Najświętszy i najcięższy bój z naszymi wadami narodowymi.
Przyrzekamy wypowiedzieć walkę lenistwu i lekkomyślności, marnotrawstwu, pijaństwu i rozwiązłości.
Przyrzekamy zdobywać cnoty: wierności i sumienności, pracowitości i oszczędności, miłości i sprawiedliwości społecznej"
(Śluby Jasnogórskie).

Śluby Jasnogórskie - w tym trzeźwościowe - to stały nasz program codziennego życia w ciągle zmieniających się na plus czy minus sytuacjach życiowych. Tych Ślubów - nikt, kto mieni się katolikiem i Polakiem - nie może zdradzać, nie może być wobec nich obojętnym, nie może ich nie pojąć. W tej dziedzinie, jeśli Polska chce być Polską, musimy być permanentnie solidarni, twórczy, postępowi, konsekwentni.

4. Musimy stale czuwać - bo zło alkoholowe, jak hydra, bez przerwy się odradza.
"Bądźcie trzeźwi i czuwajcie! Przeciwnik Wasz - diabeł, jak lew ryczący, krąży szukając kogo pożreć. Mocni w wierze przeciwstawiajcie się jemu" (1 P 5,8-9).
Skuteczną odpowiedzią na ową przestrogę św. Piotra i Piotra czasów naszych - Jana Pawła II, jest proklamowany w Polsce na Jasnej Górze Ruch Trzeźwości im. Maksymiliana Kolbego, w skrócie "RTMK". Wstąpmy w jego szeregi i pod patronatem św. Maksymiliana przeciwstawmy się złu - dobrem.

5. Sierpień był przebudzeniem Narodu... był próbą sił.
"Teraz nadeszła dla nas godzina powstania ze snu. teraz bowiem zbawienie jest bliżej nas, niż wtedy, gdyśmy uwierzyli. Noc się posunęła, a przybliżył się dzień, odrzućmy więc uczynki ciemności, a przyobleczmy się w zbroję światła. Żyjemy przyzwoicie, jak w jasny dzień" (Rz 13, 11-13).
Powyższe Słowo Boże daje nam ducha Bożego i wzmacnia nasze ludzkie siły, abyśmy przebudzeni stale czuwali - i choć sierpień się skończył, stale kontynuowali apostolstwo trzeźwości.
Nie możemy ustać w drodze... my musimy siać, choć za siewcą kroczy stado wron...

6. Ksiądz Prymas proponuje "samoocalenie z alkoholizmu"
W imię Matki Bożej Częstochowskiej, 26.08. 1985 r. na Jasnej Górze, Ksiądz Prymas przypominając Jasnogórskie Śluby Narodu zwrócił się do rodaków z następującą prośbą, któej realizacja obudzić może wielu:
"Mówimy o darze godnego życia. O godności ludzkiej mówi się dużo, a ciągle za mało mówimy o tym, jak alkoholizm po prostu poniewiera ludzką godność. Kończy się niedługo miesiąc sierpień - miesiąc trzeźwości z motywów narodowych, zgodnie z zamiarami Episkopatu. Trudno mierzyć rezultaty tego apelu o trzeźwość, ale niewątpliwie są one znaczne. Jednakże nie idzie o to, aby przetrzymać bez wódki sierpień, a potem rozpocząć na nowo nadużywanie trunków. Idzie o dźwignięcie Narodu z wady, która szarga godność człowieka. Nie możemy nigdy zniechęcić się w szukaniu nowych sposobów walki z tym nałogiem w imię samoocalenia.
Niech przy parafiach zostaną utworzone grupy rodziców i dzieci, które rozpoczęłyby zorganizowane publiczne apostolstwo trzeźwości. Na przykład przed punktami sprzedaży alkoholu niechby stanęło troje dzieci, naturalnie pod okiem starszych i trzymało napis: "Dzieci proszą, nie pij wódki!", lub coś podobnego. Taka prośba dyżurujących grup dzieci i starszych mogłaby poruszyć wiele sumień. A przecież nam idzie o budzenie sumień, bo sumienie stoi na straży dobra Narodu".

Drodzy Bracia i Siostry!
Weźmy razem do serca tę skromną na pozór - a tak głęboką i przebudzającą nas prośbę Kardynała Prymasa Polski.
Razem z dziećmi i młodzieżą twórzmy owe "Trójki samoocalenia Narodu z alkoholizmu"...
Przecież wszyscy pragniemy otrzeźwienia w Ojczyźnie: wszyscy modlimy się o trzeźwość w rodzinach! Pomóżmy sobie i rodzinie - tegoroczny Tydzień Modłów o Trzeźwość Narodu postawił na rodzinne apostolstwo na plakatach widzieliśmy rodzinę: ojca, matkę i dzieci i hasło Tygodnia: "KOCHAM JEZUSA JESTEM APOSTOŁEM TRZEŹWOŚCI".
Dobry Bóg wskazuje nam różne drogi dojścia do trzeźwości w rodzinie. Jedną z nich jest RTMK, a przedmurzem chroniącym rodzinę przed zagrożeniem alkoholowym niech będą owe "Trójki samoocalenia".
Pamiętajmy, Niepokalana zwycięża w nas i przez nas.

Ks. Henryk Korża

Modlitwa wiernych

Miłosiernemu Bogu, który czeka na nasze powroty zanieśmy teraz wspólne modlitwy.

1. Za cały Kościół Powszechny, by dla wszystkich ludów był widocznym znakiem świętości.
2. Za dzieci przebywające na wakacjach aby czas wolny umiały przeżyć w jedności z Bogiem poprzez coniedzielną Mszę św. i regularną modlitwę.
3. Za tych którzy stoją z dala od Boga, by łaska wiary dotknęła także ich serca i umysły.
4. Za ludzi ciężkiej pracy aby z roztropnością gospodarowali swoimi pieniędzmi i nie wydawali ich na alkohol i zbędne używki.
5. Za nas samych abyśmy w swoim życiu umieli wybierać tylko dobro.

Panie, naucz nas zawsze być otwartymi na słowa Ewangelii i nie pozwól byśmy zagubili się w tym świecie. Który żyjesz i królujesz na wieki wieków. Amen.

Propozycje ogłoszeń
W miesiącu sierpniu Kościół wzywa wiernych by powstrzymali się od spożywania napojów alkoholowych pod jakąkolwiek postacią, a także by innych nie częstowali. Dlatego w naszej parafii przez cały sierpień wyłożona będzie Księga Trzeźwości do której może wpisać się każdy nie tylko ten kto ma problem alkoholowy. Będzie to konkretny wyraz naszej solidarności z osobami i rodzinami, które przeżywają dramat alkoholizmu. Zachęcamy także do udzielenia konkretnej pomocy materialnej takim rodzinom. Polecajmy również te sprawy Bogu w naszych codziennych modlitwach.

Propozycja wpisu do Parafialnej Księgi Trzeźwości:

Na chwałę Boga i ku czci Matki Najświętszej, w poczuciu odpowiedzialności za losy Kościoła i Ojczyzny w trosce o ocalenie najwyższych wartości Narodu, na wynagrodzenie Panu Bogu za grzechy i w celu uproszenia daru trzeźwości dla Narodu przyrzekam powstrzymać się od używania napojów alkoholowych w miesiącu sierpniu 2003 roku

*

Pierwsza niedziela sierpnia 3.08.2003 r.
(niedziela adoracyjna)

Propozycja nabożeństwa przed wystawionym Najświętszym Sakramentem

1. Pieśń "Kto się w opiekę...

2. Komentarz
Panie Jezu, przychodzimy przed Twój majestat w pierwszą niedzielę miesiąca sierpnia, aby prosić Cię szczególnie o trzeźwość w naszych rodzinach, naszych parafiach i trzeźwość dla całego naszego Narodu. Wiemy jak wiele zła dzieje się wówczas gdy sięgamy po alkohol. W ważnych momentach jako Naród mogliśmy ten zgubny nałóg porzucić i tym zadziwić cały świat. Ale czy tylko w chwilach kryzysowych jesteśmy w stanie powiedzieć stanowcze "Nie" temu co nadal stanowi największe zagrożenie? Oto u Twoich stóp jest nas tak wielu. W pokornej modlitwie przed Twoim obliczem chcemy wybłagać potrzebne łaski.

3. Dlatego z głębi serca wołamy: Przepraszamy Cię Panie
- Za znieważanie Twego Świętego Imienia po pijanemu
- Za tych którzy podają alkohol dzieciom i młodzieży
- Za niszczenie alkoholem własnego zdrowia
- Za zabójstwa, gwałty, wypadki, rozboje i kradzieże popełnione pod wpływem alkoholu
- Za zgorszenia dawane dzieciom przez nietrzeźwych rodziców
- Za opuszczanie niedzielnych i świątecznych Mszy św. z powodu upicia się
- Za tych, którzy zachęcają i przymuszają do picia
- Za tych, którzy ratują gospodarkę kosztem zdrowia obywateli

Śpiew: Święty Boże....

4. Chcemy także podziękować za wszystkie łaski, które otrzymaliśmy z Twojej ojcowskiej dłoni.
Dlatego z głębi serca przepełnionego wdzięcznością wołamy: Dziękujemy Ci Panie.
- Za wszystkich, którzy trwają w dobrowolnej i całkowitej abstynencji
- Za wszystkie organizacje działające na polu trzeźwości
- Za trud i poświecenie: lekarzy, pielęgniarek, psychologów, terapeutów
- Za powstających z nałogu alkoholizmu
- Za urządzających wesela i inne uroczystości kościelne bez alkoholu
- Za duszpasterzy pracujących ofiarnie nad otrzeźwieniem naszego Narodu
- Za rodziny w których dzieci nie widzą alkoholu

Śpiew: Cóż Ci Jezu damy...

5. Jezu Chryste wiemy jak wiele w naszym życiu musimy poprawić, tak by nasze serca należały tylko do Ciebie. Bez Twojej pomocy i łaski niewiele jesteśmy w stanie zmienić. Umysł nasz jest niedoskonały, a wola słaba. Udziel nam mocy i siły byśmy sami powstawali z naszych upadków ku lepszemu życiu i innym byli w stanie pomóc. Dlatego w duchu zaufania wołamy: Wysłuchaj nas Panie.
- Aby jak najwięcej parafian wyrzekło się z miłości ku Bogu i bliźnim używania napojów alkoholowych
- Aby dzieci pierwszokomunijne wytrwały w przyrzeczeniach abstynenckich
- Aby nie ośmieszano ludzi niepijących -
- Aby na naszych ulicach nie było ludzi nietrzeźwych -
- Aby rozwijały się grupy samopomocowe i bractwa trzeźwościowe
- Aby z naszego życia zniknęły pijackie obyczaje

Daj nam Boże zrozumieć jak wielki w Twoich oczach jest człowiek trzeźwy. Naucz nas cenić i szanować tę cnotę i do niej innych zachęcać. Niech każdy z nas w swoim środowisku będzie wiernym świadkiem Twojej Ewangelii dając temu przykład poprzez zachowywanie abstenencji.
Maryjo Królowo Polski módl się za nami
Św. Józefie opiekunie rodzin módl się za nami.
Św. Janie Chrzcicielu wzorze abstynentów módl się za nami
Św. Maksymilianie Kolbe patronie ruchu trzeźwościowego módl się za nami.

Pieśń: "Przed tak wielkim Sakramentem

6. Błogosławieństwo końcowe.

I Niedziela Adwentu - 30.11.2003 r.
Czytania: Jr 33,14-16; 1 Tes.3,12-4,2; Łk 21,25-28.34-36

Wprowadzenie do Mszy św.

Dziś zaczyna się nowy rok kościelny, a tym samym rozpoczynamy Adwent, czyli przygotowanie się do świąt Bożego Narodzenia. W tym czasie chcemy przede wszystkim oczyścić serca, być gotowymi na przyjęcie Pana. Nie wiemy, kiedy Pan domu przyjdzie. Musimy być czujni. Na początku Mszy św. przeprośmy Boga za naszą gnuśność, brak gorliwości, zapominanie, że Pan jest blisko.

Homilia

Postawy czujności domaga się od nas Jezus Chrystus. Czuwajcie, bo nie wiecie, kiedy Pan domu przyjdzie, Kto stoi niech baczy, by nie upadł. W czasie Adwentu trzeba zrezygnować z zabaw, zdecydować się na jakiś rodzaj umartwienia. Ktoś zrezygnuje z palenia tytoniu, ktoś, kto pali dużo, może zmniejszy ilość, ktoś postanowi nie używać alkoholu, niektórzy może zdobędą się na umartwienie w jedzeniu. Można by tutaj wymieniać długo. Każdy sam wybierze jakąś formę umartwienia, aby to pomogło mu w czuwaniu adwentowym.
Gdy dziś patrzymy na sytuację Polski, dostrzegamy wiele zła, wiele zagrożeń. Największe to alkoholizm, narkomania, nieczystość, materializm, żądza władzy pieniędzy za wszelką cenę. Przez te grzechy szatan zaczyna panować nad Polską. Dlatego od tego okresu rozpoczynamy mobilizację sił pod sztandarem Niepokalanej i pod znakiem zwycięskiego Krzyża. Tę mobilizację nazywamy Krucjatą Niepokalanej. Dziś tylko powiemy, że Krucjata Niepokalanej będzie polegać na codziennym odmawianiu przynajmniej dziesiątki różańca i ofiarowaniu codziennych swoich prac, trudów i cierpień Bogu przez Niepokalaną, aby nastąpiła odmiana zwyczajów i odsunięcie wszelkich niebezpieczeństw grożących naszym rodzinom. Jeżeli będziemy chcieli walczyć ze złem pod sztandarem Niepokalanej, to Bóg okaże moc ramienia Swego, odniesiemy zwycięstwo w sobie i w świecie. Spełnią się słowa wypowiedziane przez Niepokalaną -rozproszył pyszniących się zamysłami serc swoich. Rozproszy i rozbije wszelkie korporacje, wszelkie przedsiębiorstwa związane z produkcją środków, które odurzają i zniewalają człowieka, upadnie przemysł związany ze sprzedażą piękna ciała ludzkiego. Upadnie, bo się nawrócą przeciwnicy Kościoła. Przez czcicieli Niepokalanej, Bóg strąci z tronu grzesznych władców, a wprowadzi do władzy pokornych i przestrzegających przykazań Bożych.
Do Krucjaty Niepokalanej może należeć każdy. W Wielkim Poście, w Tygodniu Modlitw o Trzeźwość, będzie okazja, by o tym ruchu powiedzieć więcej.
W pierwszą niedzielę Adwentu warto przypomnieć, że rodziny chrześcijańskie muszą żyć modlitwą. Dlatego zachęcam do wspólnej modlitwy rodzinnej. Jest ona potrzebna każdemu z nas, jak uzdrawiający oddech.
Bierzmy przykład z Niepokalanej. Ona jest blisko swoich dzieci i uczy nas czujności, modlitwy, ofiarności i wzajemnej miłości. Amen.

O. Oskar Puszkiewicz OFM

Modlitwa wiernych

Do Boga Trójjedynego, Pana czasu, zanieśmy pokorne prośby i błagania.

1.Módlmy się za Kościół Święty, aby należący do niego byli czujni i trzeźwi.

2.Módlmy się za papieża Jana Pawła II, o zdrowie i siły w posługiwaniu Kościołowi. Podtrzymujmy go naszą modlitwą i ofiarą w wypełnianiu jego misji w Kościele i świecie.

3.Módlmy się za upijających się i trwających też w innych nałogach, aby uznali swój grzech i zerwali z grzesznym życiem.

4.Módlmy się za tych, którzy podjęli słuszną decyzję umartwienia, wyrzeczenia i włączyli się do Krucjaty Niepokalanej poprzez modlitwę i ofiarę. Niech ci wszyscy wytrwają na tej szlachetnej drodze.

5.Módlmy się za nas samych, abyśmy byli czujni i nie dali się zwieść diabłu, lecz zawierzyli Niepokalanej, aby Bóg mógł okazać moc ramienia Swego.

Najlepszy Ojcze, który powołałeś nas do świętości, pobudź nas do gorliwości, czujności, abyśmy oddawali Ci w każdym czasie chwałę i cześć. Przez Chrystusa Pana naszego. Amen.

Na rozesłanie

Czas Adwentu niech będzie czasem umartwienia i ustawicznej modlitwy, a szczególnie wspólnej modlitwy w rodzinie.

Propozycje ogłoszeń

Rozpoczynając okres Adwentu pamiętajmy o postawie czujności, o rezygnacji ze wszelkich zabaw, a szczególnie imprez, na których pije się alkohol. Zachęcam do rezygnacji w tym okresie z używania wszelkich napojów alkoholowych piwa, wina, wódki.

Propozycja wpisu do Parafialnej Księgi Trzeźwości

"Celem abstynencji jest zdrowy człowiek" Bp Antoni Pacyfik Dydycz

Jako uczeń Chrystusa, mając świadomość moralnych i społecznych skutków picia alkoholu postanawiam podjąć dobrowolnie zobowiązanie abstynencji od spożywania napojów alkoholowych. Ponadto nie będę napojów alkoholowych kupował, ani nikogo nimi częstował. Zobowiązanie to podejmuję na okres Adwentu 2003 (tj. od 30 11 do 24.12.2003 r.) w wiadomej sobie intencji i uzewnętrzniam niżej złożonym podpisem.

I Niedziela stycznia - 4.01.2004 r.
II Niedziela po Narodzeniu Pańskim
Czytania: Syr 24, 1-2.8-12; Ef 1, 3-6.15-18; J 1, 1-18

Wprowadzenie do Mszy św.

Nowy Rok to czas postanowień. Także czas nadziei. Chcemy z ufnością patrzeć w nadchodząca przyszłość. Dlatego u progu Nowego Roku zapraszamy Chrystusa do naszego serca i do naszych domów. Oby ten Rok obfitował w wiele łask Bożych także na polu trzeźwości.

Modlitwa wiernych
Do Boga Ojca który daje nam w swojej hojności kolejny rok do przeżycia zanieśmy teraz nasze prośby i błagania.
1. Módlmy się za cały Kościół św., aby ukazywał współczesnemu światu trwałe wartości, na których ludzie mogą budować swoją przyszłość.

2. Módlmy się za nasze rodziny, aby w nadchodzącym roku Bóg zachował je od nieszczęść.

3. Módlmy się za tych, którzy odeszli od wiary, aby czas świąteczny był dla nich okazją do głębokiej refleksji nad swoim życiem.

4. Módlmy się za ludzi uzależnionych by w Nowym Roku ponownie podjęli wysiłki w powrocie na drogę trzeźwości.

5. Módlmy się za nas samych, abyśmy nie zmarnowali żadnego dnia z tych, które Bóg nam daje.

Dobry Boże, który wysłuchujesz naszych próśb, zechciej wejrzeć na te, które wypowiedzieliśmy i pomóż nam w Nowym roku stawać się lepszymi. Przez Chrystusa Pana naszego.

Propozycje ogłoszeń

W okresie karnawału wielu z nas uczestniczy w różnych spotkaniach towarzyskich. Starajmy się dawać zawsze dobre świadectwo godne dzieci Bożych zwłaszcza poprzez powstrzymywanie się od napojów alkoholowych.

*

XXXVII TYDZIEŃ MODLITW o TRZEŹWOŚĆ NARODU

22 - 28 lutego 2004

Hasło:
Okazał moc ramienia swego"

NIEDZIELA, 22 lutego 2004 R.
Dzień modlitw za ludzi sprawujących władzę, aby przestrzegali przykazań Bożych i przeciwstawali się niesprawiedliwości społecznej.

PONIEDZIAŁEK, 23 lutego 2004 R
Dzień modlitw za młodzież, aby odrzuciła modę na picie alkoholu i używanie innych środków odurzających.

WTOREK, 24 lutego 2004 R.
Dzień modlitw za dzieci, aby były wierne.

ŚRODA, 25 lutego 2004 R. Popielec
Dzień modlitw za ojców rodzin, aby za wstawiennictwem św. Józefa odnieśli zwycięstwo nad wszelkim złem w sobie i w swoim otoczeniu.

CZWARTEK, 26 lutego 2004 R.
Dzień modlitw za kapłanów, aby poprzez ich posługę Bóg zwyciężał w sercach wiernych.

PIĄTEK, 27 lutego 2004 R.
Dzień modlitw za matki, aby były mocne w wierze i stały na straży ogniska domowego.

SOBOTA, 28 lutego 2004 R.
Dzień modlitw o zwycięstwo Niepokalanej w narodzie Polskim i na całym świecie.

INSTRUKCJA DUSZPASTERSKA
NA TYDZIEŃ MODLITW O TRZEŹWOŚĆ NARODU

1. Alkoholizm należy dzisiaj do największych zagrożeń moralnych naszego społeczeństwa. Już od 36 lat przeżywając na początku Wielkiego Postu Tydzień Modlitw o Trzeźwość Narodu, uświadamiamy sobie naszą odpowiedzialność za zbawienie sióstr i braci uzależnionych od alkoholu.
2. TM o TN jest realizowany w ramach duszpasterstwa zwyczajnego i nadzwyczajnego, które stawia sobie na celu:
a) wyrobienie u wiernych odpowiedniej postawy wobec alkoholików,
b) wychowanie do trzeźwości,
c) kształtowanie nowych obyczajów,
d) osobisty przykład abstynencji i modlitwy,
3. Duszpasterstwo trzeźwościowe prowadzi się m.in. przez głoszenie kazań, katechezy, nabożeństwa.
4. TM o TN jest tygodniem refleksji nad trzeźwym a zarazem radosnym sposobem spędzania wolnego czasu (od ostatniej niedzieli karnawału do środy popielcowej). Jest tej czasem modlitwy i pokuty w intencji tych, którzy nadużywają napojów alkoholowych. (od środy popielcowej do I niedzieli Wielkiego Postu).
5. Aby dobrze przeżyć TM o TN należy w niedzielę 22 lutego 2004 r. przygotować w kościele stół, na którym należy wyłożyć Parafialną Księgę Trzeźwości. Niech przy tym stole trzeźwości dyżur pełni osoba ciesząca się dużym autorytetem religijnym i moralnym w parafii.
7. W niedzielę i wszystkie dni TM o TN korzystamy z pomocy liturgicznych zawierających WPROWADZENIE do liturgii i MODLITWĘ WIERNYCH.
8. W niedzielę proponujemy następujące ogłoszenie:

"Dzisiejszą niedzielą rozpoczynamy dni Modlitw o Trzeźwość Narodu. Jest w naszej tradycji, że Wielki Post przeżywamy podejmując różnego rodzaju umartwienia. Między innymi wielu z nas rezygnuje z picia alkoholu, czy palenia tytoniu. Prosimy Was, abyście uzewnętrznili to zobowiązanie składając podpis w Księdze Trzeźwości. Ci, którzy piją, że w imię Chrystusa ukrzyżowanego walczą ze swoją słabością. Nie pijący dają świadectwo, że życie bez alkoholu może być radosne i pełne.
Dlatego zachęcamy do uzewnętrznienia swojego stylu życia bez alkoholu, nawet tych, którzy kiedyś takie zobowiązanie składali na całe życie. Jest to wasze ponowienie tych przyrzeczeń, a dla parafii świadectwo, że są wśród nas ludzie niepijący, ludzie traktujący poważnie Wielki Post, Kościół i jego Pasterzy.

Propozycja wpisu do Parafialnej Księgi Trzeźwości:

"Przez abstynencję wielu do trzeźwości wszystkich".

Jako uczeń Chrystusa, mając świadomość moralnych i społecznych skutków picia alkoholu postanawiam podjąć dobrowolnie zobowiązanie abstynencji od spożywania napojów alkoholowych. Ponadto nie będę napojów alkoholowych kupował, ani nikogo nimi częstował. Zobowiązanie to podejmuję na okres WIELKIEGO POSTU (tj. od 25 lutego do 10 kwietnia 2004 r.) w wiadomej sobie intencji i uzewnętrzniam niżej złożonym podpisem.

VII Niedziela Zwykła 22.02.2004 r.
Czytania: 1 Sm 26,2.7-9.12-13.22-23; Ps 103; 1 Kor 15,45-49; Łk 6,27-38
Dzień modlitw za ludzi sprawujących władzę, aby przestrzegali przykazań Bożych i przeciwstawiali się niesprawiedliwości społecznej

Wprowadzenie do Mszy św.

Dzisiejszą niedzielą rozpoczynamy Tydzień Modlitw o Trzeźwość Narodu.
W czasie Mszy św., w liturgii czytań, usłyszymy słowa Pana Jezusa wzywające nas do miłowania nie tylko tych, których lubimy, ale również naszych nieprzyjaciół. Dlatego w tym tygodniu bardziej niż kiedykolwiek musimy spojrzeć na niesprawiedliwość społeczną w naszym kraju, na wielkie zło z powodu pijaństwa, narkomanii, grzechów przeciw życiu i czystości i zapytać się, co robić w takiej sytuacji. Musimy się zastanowić nad swoją postawą. Czy poczuwam się do odpowiedzialności za naszą ojczyznę, za naród, za państwo?

Homilia na rozpoczęcie Tygodnia Modlitw o Trzeźwość Narodu

Dla nas, którzy przychodzimy do kościoła, słowa Pana Jezusa też są trudne: Miłujcie waszych nieprzyjaciół. Rozumiemy i zgadzamy się z przykazaniami miłości bliźniego. Może rozumiemy bliźniego jako kogoś bliskiego, dobrego człowieka. Może i tak być w życiu, że przez długi okres nie doświadczamy nienawiści, złości drugich. Gdy jednak nas ktoś oczerni, albo publicznie będzie o nas źle mówił i nawet przeklinał, gdy nas uderzy w policzek. Doświadczając krzywdy, zastanawiamy się, czy nie powinniśmy dochodzić sprawiedliwości i swoich praw. Jezus jednak dziś mówi, abyśmy zawsze błogosławili, a szczególnie, gdy nas przeklinają i modlili się, gdy ktoś nas oczernia. Trudne są dzisiejsze wskazówki Jezusa. Wydaje się, że nie na te czasy, że jednak dzisiejsze życie społeczne jest na wyższym poziomie, że trzeba korzystać z Kodeksu Prawa Cywilnego, czy też Karnego. Mówimy: musi być jakaś sprawiedliwość społeczna. Dziś Jezus kieruje do nas słowa nie dopominaj się od tego, który bierze twoje, jeśli bierze ci płaszcz, nie broń mu i szaty, a jeśli pożyczek udzielacie tym, od których spodziewacie się zwrotu, jakaż za to dla was wdzięczność? Wy natomiast miłujcie waszych nieprzyjaciół, czyńcie dobrze i pożyczajcie, niczego się za to nie spodziewając. A wasza nagroda będzie wielka, i będziecie synami Najwyższego.
Dlatego wszystkich, którzy kierują naszym państwem, niezależnie od opcji politycznej powinniśmy wspierać naszymi modlitwami. Jeszcze bardziej powinniśmy się modlić za rządzących, którzy okradają państwo i nakładają ciężary podatków nie do uniesienia. Trzeba się za nich modlić, a nie nienawidzieć. Oni potrzebują nawrócenia, aby nie brnęli w błędach i nie doprowadzali kraju i narodu do całkowitego upadku. Jezus nam przypomina, Bądzcie miłosierni, jak Ojciec Wasz jest miłosierny. Nasza postawa człowieka miłosiernego może zmienić drugich i świat.
Chcąc wypełniać dzisiejsze ewangeliczne wskazania, wprowadzić je w czyn w swoim najbliższym środowisku, jak i w stosunku do całego naszego narodu, możemy się włączyć do Krucjaty Niepokalanej. W Krucjacie Niepokalanej odmawiamy jedną dziesiątkę różańca i podejmujemy różne duchowe ofiary, różne akty pokutne w intencji nawrócenia grzeszników. Nasz naród jest rozpity, szerzy się narkomania, nie przestrzega się przykazań Bożych w życiu społecznym, stąd wielka niesprawiedliwość społeczna.
Trzeba dziś zwrócić się do czułej i troskliwej Matki, włączając się do jej Krucjaty, aby pokonać zło społeczne. Trzeba Jej zaufać, tak jak zaufali: dzieci fatimskie, św. Bernadetta, św. Maksymilian Kolbe, Matka Teresa z Kalkuty, Ojciec św. Jan Paweł II. Bóg pragnie okazać moc ramienia Swego w nas i poprzez nas, ale musimy być dziećmi Maryi, Jej rycerzami, Jej czystymi promykami, zwartym wojskiem występującym pod sztandarem Pani Świata. Niepokalana Pani Świata zdepcze łeb szatana, na jaw wyjdą knowania diabła, jego przewrotne myśli wytępi raz na zawsze. Trzeba, abyśmy Jej zawierzyli i zaufali bezgranicznie. Potężna i Zwycięska Pani Świata ma prawo do tej ziemi, ma prawo do tego świata i do wszystkich ludzi, bo umiłowała najdoskonalej Zbawcę Świata i każdego człowieka, współcierpiała ze Zbawicielem pod Krzyżem. Niepokalane Serce Maryi jest potężnym źródłem uzdrawiającej wody. Trzeba do Tego Źródła - Serca Niepokalanej przyjść i połączyć się w miłości, aby przez nas jak poprzez otwarte zawory popłynęła od Niej ta woda, która ma sprawić przemianę ludzi i przemianę świata.
W tych trudnych czasach jedynie Niepokalane Serce Maryi może ukoić nasz ból, cierpienie, tylko to Najsłodsze Serce może uspokoić zaniepokojone serca ludzkie. Dlatego to Serce Matki Boga i ludzi poprowadzi nas właściwymi drogami miłości.
Włączajmy się, więc w szeregi Krucjaty Niepokalanej, do której mogą należeć dzieci i dorośli.

O. Oskar Puszkiewicz OFM

Modlitwa wiernych

Jezus Chrystus wzywa nas do modlitwy za nieprzyjaciół i abyśmy czynili dobrze naszym bliźnim, nie spodziewając się nagrody.

1. Módlmy się za Ojca św., aby jako następca św. Piotra Apostoła podtrzymywał wszystkich należących do Kościoła w wierze, w ofiarności, w pokucie i modlitwie.

2. Módlmy się za powołanych do służby Bożej, aby współczesnym ludziom dawali świadectwo swoim ofiarnym i rozmodlonym życiem.

3. Módlmy się za rządzących naszym państwem, aby kierowali się przykazaniami Bożymi w swoim życiu i wypełnianiu swoich obowiązków.

4. Módlmy się, aby Krucjata Niepokalanej dorosłych, jaki i dzieci, rozwijała się pod przywództwem Matki Bożej, aby nasz naród poprzez modlitwę i ofiarę odrzucił grzeszne praktyki w rodzinach i społeczeństwie.

5.Módlmy się za nas samych, abyśmy miłując się wzajemnie, z troską zabiegali o zbawienie własne i naszych bliźnich oraz pomagali sobie w różnych sytuacjach życiowych.

Boże, Ojcze Miłosierdzia, który wzywasz nas do czynienia miłosierdzia poprzez modlitwę i ofiarę, wysłuchaj nasze błagania i okaż nam miłosierdzie. Przez Chrystusa Pana naszego. Amen.

Na rozesłanie

Przyjmijcie błogosławieństwo, niech ono będzie zachętą do wytrwałej modlitwy i podjęcia ofiary za grzeszników, aby Bóg okazał moc ramienia swego

*

Poniedziałek 23.02.2004 r.
Św. Polikarpa, biskupa i męczennika
Czytania: Jk 3,13-18; Ps 19,2; Tm 1,10b; Mk 9,14-29
Dzień modlitw za młodzież, aby odrzuciła modę na picie alkoholu i używanie innych środków odurzających.

Wprowadzenie do Mszy św.

W kolejnym dniu Tygodnia Modlitw o Trzeźwość Narodu chcemy zwrócić szczególną uwagę na słowa, które wypowiedział Jezus do swoich uczniów: Ten rodzaj (ducha nieczystego) można wyrzucić tylko modlitwą i postem. Chcąc pokonać zło rozpicia i narkomanii, rozwiązłości i bezładu społecznego, trzeba, aby gorliwi chrześcijanie podjęli modlitwę i ofiarę w tej intencji. Post, czyli umartwienie ciała, może być jednym z elementów ofiary.
Za to, że często nie wierzymy w zwycięstwo nad grzechem i złem, przeprośmy Pana.

Homilia
Gdzie bowiem zazdrość i żądza sporu, tam bezład i wszelki występek. Gdy popatrzymy na nasze życie społeczne, wydaje się, że na każdym kroku dostrzec można zazdrość. Nawet nie są wolni od niej duchowni i osoby konsekrowane. W polityce, ci którzy powinni kierować się mądrością z góry, kierują się żądzą sporu. Św. Jakub, więc przestrzega tam jest bezład i wszelki występek. W naszej ojczyźnie w obecnym czasie nie ma dobrego ładu prawnego i społecznego, a ponadto panuje wszelki występek. Dochodzi tu tradycyjne już pijaństwo i tak ginie kraj, ginie konkretny człowiek, który jest przeznaczony do zbawienia, do szczęścia. Wydaje się wielu ludziom, że najważniejsza jest przyjemność z picia, z jedzenia, z używania. Nie tędy jednak droga. Ponieważ nasza chrześcijańska droga to wyrzeczenie, umartwienie, post czyli droga modlitwy i ofiary. Często jest to droga ciernista, wąska, na tej drodze wchodzimy w kolizję z ludźmi dążącymi do przyjemności, do władzy, do pieniędzy. Stajemy się wtedy znakiem sprzeciwu, który trzeba usunąć ze społeczeństwa bezbożnego. Mimo że wielu może się pocieszać, iż świętują niedzielę, że przyjmują Komunię św., że dają od czasu do czasu jakąś ofiarę na Kościół, to Pan Jezus może im jednak powiedzieć: nie znam was lub o plemię niewierne. Św Jakub wyjaśnia nam, jaka powinna być mądrość chrześcijańska czysta, skłonna do zgody, ustępliwa, posłuszna, pełna miłosierdzia i dobrych owoców, wolna od względów ludzkich i obłudy.
Często z powodu względów ludzkich sięgamy po kieliszek, chcemy dorównać innym w piciu. Ze względów ludzkich boimy się mówić prawdę, przemilczamy fakty. Ze względów ludzkich też boimy się wyznawać naszą wiarę.
Chcemy się więc zwrócić do Niepokalanej, Matki Boga i ludzi, aby nauczyła nas właściwego postępowania - bez kłótni, bez zazdrości, bez względów ludzkich. Dlatego chcemy włączyć się w Jej szeregi Krucjaty Niepokalanej i zdecydować się do codziennego odmawiania jednej dziesiątki różańca oraz podejmowania ofiary, czyli ofiarowywania codziennych swoich cierpień, trudów oraz pracy. Wówczas Bóg Wszechmogący okaże moc ramienia Swego i odniesiemy zwycięstwo nad swoimi słabościami i nad złem w świecie. Amen.

O. Oskar Puszkiewicz OFM

Modlitwa wiernych

Zwróćmy się do Boga Ojca, aby wysłuchał nasze pokorne prośby:

1.Módlmy się, za Kościół Święty, aby tak jak Maryja, był wzorem modlitwy i ofiary.

2.Módlmy się za Ojca Świętego, biskupów i kapłanów, aby prowadzili wiernych drogą prawdy i miłości nie kierując się względami ludzkimi.

3.Módlmy się za młodzież, aby odrzuciła modę na picie alkoholu i używanie środków odurzających, a wkroczyła na drogę poznania Jezusa Chrystusa.

4.Módlmy się za osoby, które pogrążyły się w nałogach, by wyzwoliły się z sideł szatańskich, aby zrozumieli wartość wyrzeczenia i modlitwy.

5.Módlmy się za nas samych, abyśmy wkroczyli na drogę modlitwy i ofiary, i trwali pod sztandarem Niepokalanej w Jej Krucjacie w celu odniesienia zwycięstwa nad wszelkim złem.

Najlepszy Ojcze, który znasz pragnienia naszy ch serc, zechciej łaskawie wysłuchać naszych próśb zanoszonych przed Twój tron. Który żyjesz i królujesz na wieki wieków. Amen

Na rozesłanie

Niech błogosławieństwo na koniec tej Mszy św. rozpali pragnienia pracy dla Niepokalanej przez modlitwę i ofiarę.

*

Wtorek - 24.02.2004 r.
Dzień powszedni
Czytania: Jk 4,1-10; Ps 55; Ga 6,14; Mk 9,30-37
Dzień modlitw za dzieci, aby były wierne Jezusowi i Niepokalanej

Wprowadzenie do Mszy św.
W dzisiejszej Ewangelii Pan Jezus zapowiada swoją mękę, śmierć i zmartwychwstanie. Uczniowie wtedy nie rozumieli jeszcze, co to znaczy. My tutaj zgromadzeni wiemy, że to zapowiedź zbawienia człowieka, który wierzy w Jezusa Chrystusa. Stając przed ołtarzem wspominamy i przeżywamy mękę, śmierć i zmartwychwstanie. Umacniamy się Prawdziwym Chlebem z Nieba. Dlatego zatroskani jesteśmy o tych wszystkich, co nie wierzą w Jezusa, co odeszli od Niego przez lekkomyślność, grzechy pijaństwa, narkomanii, rozwiązłości. Chcemy dzisiaj szczególnie ogarnąć naszymi modlitwami dzieci, aby były wierne Jezusowi i ukochały Matkę Najświętszą.

Homilia

Apostołowie posprzeczali się o to, kto jest z nich najważniejszy, największy, kto powinien mieć władzę nad drugimi. Może myśleli, że Pan Jezus przygotowuje tutaj na ziemi jakiś przewrót, stworzy królestwo ziemskie. Uczniom Jezusa zamarzyło się, by mieć władzę i co niektórzy chcieli, aby mieć jej jak najwięcej. Żądza władzy, oprócz innych żądz jest bardzo silna. Prowadzi do kłótni, do wojen i zabójstw. Św. Jakub pisze: Skąd się biorą wojny, skąd kłótnie między wami? Nie skądinąd tylko z waszych żądz, które walczą w członkach waszych. Gdy patrzymy na naszą ojczyznę, to jest ona takim poligonem kłótni i wojen, morderczej zazdrości. Jesteśmy świadkami, jak w naszej Ojczyźnie wielu kieruje się żądzami - żądzą posiadania dóbr za wszelką cenę, władzy, pieniędzy, żądzą posiadania alkoholu i upijania się, narkotyzowania się. Te żądze niszczą organizm człowieka i niszczą organizm państwowy. W tej sytuacji najbardziej cierpią dzieci. Coraz więcej jest rozwodów, coraz więcej rozwiązłości w małżeństwach i poza małżeństwem. Kluby nocne mają wielu zwolenników. Do czego to prowadzi? Św. Jakub przestrzega: cudzołożnicy, czyż nie wiecie, że przyjaźń ze światem jest nieprzyjaźnią z Bogiem?. Dalej pisze: Bądźcie więc poddani Bogu, przeciwstawiajcie się natomiast diabłu, a ucieknie od was. Trzeba, więc zawsze przeciwstawiać się diabłu, który chce w sposób inteligentny, sprytny wprowadzić na drogę żądz i wszelkiego zła. Św Jakub nam radzi: Uniżcie się przed Panem, a On was wywyższy. Jezus nam wyraźnie powiedział, kto chce być pierwszym, niech będzie ostatnim ze wszystkich. Wziął wtedy dziecko, postawił je przed uczniami, objąwszy je ramionami, rzekł: Kto przyjmuje jedno z tych dzieci w imię Moje, Mnie przyjmuje, a kto Mnie przyjmuje, nie przyjmuje Mnie, lecz Tego, który Mnie posłał. Pan Jezus wyraźnie podkreślił przez ten gest i słowa, co jest najważniejsze na tym świecie. Prostota dziecka, pokora i troska o bezbronne dziecko, miłość wobec najmniejszych. Matka Boża objawiając się w wielu miejscach świata przede wszystkim zwraca się do dzieci o modlitwę i pokutę w intencji nawrócenia grzeszników. Dlatego pomóżmy dzieciom włączyć się do Dziecięcej Krucjaty Niepokalanej, aby tak jak św. Bernadetta Soubirous i dzieci fatimskie odmawiały różaniec i pokutowały za grzeszników. Modlitwa i ofiara dzieci na pewno przyczyni się do zwycięstwa Niepokalanej, triumfu Jej Niepokalanego Serca w naszej Ojczyźnie.

O. Oskar Puszkiewicz OFM

Modlitwa wiernych:

Do Boga, który ukochał człowieka i przychodzi mu z pomocą, zanieśmy pokorne błagania:

1. Módlmy się za Papieża, biskupów, kapłanów i osoby zakonne, aby Ci, których Bóg powołał do swojej służby, wytrwali w niej i cieszyli się z niej oraz umieli służyć drugim.

2.Módlmy się za dzieci, które są dla wszystkich wzorem prostoty, aby były wierne Jezusowi i włączyły się w szeregi Krucjaty Niepokalanej.

3.Módlmy się za rodziców i wychowawców, aby z Bożą pomocą umiejętnie wychowywali dzieci i prowadzili je do Boga

4.Módlmy się za nas samych, abyśmy kochali dzieci, modlili się za nie i wspierali każde dziecko spotkane na naszej drodze.

Ojcze, Panie Nieba i Ziemi, daj nam prostotę dziecka, abyśmy Cię uwielbiali, dziękowali za wszelkie łaski. Przez Chrystusa Pana naszego. Amen.

Na rozesłanie

Błogosławieństwo niech rozpali w nas pragnienie prostoty i pokory, oraz chęć służenia dzieciom.

*

Środa - 25 lutego 2004 r.
POPIELEC
Czytania: Jl 2,12-18; Ps. 51; 2 Kor 5,20-6,3; Mt 6,1-6. 16-18
Dzień modlitw za ojców rodzin, aby za wstawiennictwem św. Józefa odnieślizwycięstwo nad wszelkim złem w sobie i w swoim otoczeniu.

Wprowadzenie do Mszy św.

Rozpoczynamy Wielki Post Środą Popielcową. Szczególnie dziś umartwiamy się pod względem jedzenia i picia. Uświadamiamy sobie, że jesteśmy prochem, garścią ziemi. Jednakże Bóg przez Jezusa Chrystusa uczynił nas swymi dziećmi i wzywa nas, abyśmy się nawrócili. W trwającym Tygodniu Modlitw o Trzeźwość będziemy pamiętać w modlitwie o tych, którzy upijają się lub poprzez inne nałogi oddalili się od Boga i potrzebują naszego wstawiennictwa.

Homilia:

Rozpoczynając Wielki Post musimy przejąć się słowami Pana Boga, który woła przez proroka Joela: Nawróćcie się do mnie całym swym sercem, przez post i płacz i lament. Środkami nawrócenia mają więc być: post, umartwienie ciała, ale i też żal za grzechy, głównie w sakramencie pokuty. Mamy płakać, żałować, że obraziliśmy Boga, który jest łaskawy, miłosierny, nieskory do gniewu i wielki w łaskawości, a lituje się na widok niedoli.
Jesteśmy świadomi swojej grzeszności i widzimy co dzieje się w naszej Ojczyźnie. Jak wielkie są grzechy, którymi jest Bóg obrażany. W Tygodniu Modlitw o Trzeźwość, chcemy zwrócić uwagę na pijaństwo, narkomanię, nikotynizm, dzieciobójstwo, wszelkie grzechy w dziedzinie czystości. Często wiele grzechów, które popełniają ludzie, wiąże się z pijaństwem. Tragedią człowieka i ludzkości jest, że ludzie umierają w grzechach ciężkich i idą do piekła na wieczne potępienie. Matka Boża w Fatimie pokazała dzieciom piekło, był to dla nich wstrząs i często mówiły składajmy ofiary za biednych grzeszników, aby się nawrócili i nie poszli do piekła. Dziś o śmierci, o piekle, o wiecznym potępieniu wielu nie myśli i dlatego żyją tak jakby mieli żyć wiecznie tu na ziemi.
Czemuż mówić mają między narodami! Gdzie jest ich Bóg?. Przez wieki mówiono o Polsce i Polakach Polska zawsze wierna - wierna Bogu, Ewangelii i Ślubom Jasnogórskim. Czy dzisiaj zapomnieliśmy o zobowiązaniach naszych przodków? Czy dzisiaj mamy się odwrócić od Boga i oddać konsumpcji, którą PROPONUJĄ reklamy telewizyjne? Warto zamknąć telewizor na czas Wielkiego Postu. Trzeba wreszcie przepraszać Boga za oglądanie filmów, które zachęcają do rozwiązłości i nienawiści wobec bliźniego. Czyż nie ma to być post polegający na zmianie naszego życia, podjęciu decyzji abstynencji od alkoholu? Może warto zdobyć się na umartwienie post o chlebie i wodzie w piątki, a nawet dwa razy w tygodniu.
Dziś chcemy szczególnie poprosić św. Józefa Oblubieńca Matki Bożej o pomoc w tym czasie postu. Chcemy go prosić o opiekę nad naszymi rodzinami. Rodziny mają być domowymi kościołami, gdzie wszyscy domownicy spotykać się będą na wspólnej modlitwie. Z tego będzie wypływać wzajemna miłość, zrozumienie i łagodność.
Oddajmy się Niepokalanej Matce Boga i ludzi, która nauczy nas modlitwy i ofiary. Wstąpmy w szeregi Krucjaty Niepokalanej. Jest to droga pewnego zwycięstwa nad wszelkim złem w sobie i w naszym narodzie, bo jest to droga modlitwy i ofiary.

O. Oskar Puszkiewicz OFM

Modlitwa wiernych

Ojcze Wszechmogący, który jesteś miłosierny, wielki w łaskawości i litujesz się na widok niedoli, wysłuchaj nasze prośby, które do Ciebie zanosimy.

1. Módlmy się, aby okres Wielkiego Postu był dla Kościoła czasem odnowy i czasem nabrania sił duchowych.

2.Módlmy się za naszą Ojczyznę, aby rozpadły się wszelkie struktury zła, a zapanował pokój.

3.Módlmy się za nasze rodziny, aby w pokucie i modlitwie szukali dróg wyjścia z trudnej sytuacji.

4.Módlmy się za ojców rodzin, aby za wstawiennictwem św. Józefa odnieśli zwycięstwo nad złem w sobie i w swoim otoczeniu.

5.Módlmy się za nas samych, abyśmy w czasie Wielkiego Postu wyciszyli serca, znaleźli więcej czasu na modlitwę, szczególnie w gronie rodzinnym i włączyli się do dzieła Niepokalanej - Jej Krucjaty.

Dziękujemy Ci Ojcze, że zawsze litujesz się na widok niedoli i wysłuchujesz próśb swoich dzieci. Przez Chrystusa Pana naszego. Amen.

Na rozesłanie

Idźcie do bliskich, znajomych, na ulice i do miejsc pracy, mówcie o konieczności postu, żalu za grzechy i o miłosierdziu Boga.

*

Czwartek - 26 lutego 2004 r.
Czwartek po Popielcu
Czytania: Pwt 30, 15-20, Ps. 1 Łk 9, 22-25
Dzień modlitw za kapłanów, aby poprzez ich posługę Bóg zwyciężał w sercach wiernych

Wprowadzenie do Mszy św.

Dzisiejsza Ewangelia według św. Łukasza przypomni nam słowa Pana Jezusa: Jeśli kto chce iść za Mną, niech się zaprze samego siebie, niech co dnia weźmie krzyż swój i niech Mnie naśladuje. W okresie Wielkiego Postu prosimy Pana Jezusa, aby umocnił naszą wolę do Jego naśladowania, do znoszenia różnych przeciwności. Przyjmując Ciało Chrystusa umacniamy się w postawie pomagania innym w niesieniu krzyża.

Homilia:

Rozpoczynając Wielki Post musimy przejąć się słowami Pana Boga, który woła przez proroka Joela: Nawróćcie się do mnie całym swym sercem, przez post i płacz i lament. Środkami nawrócenia mają więc być: post, umartwienie ciała, ale i też żal za grzechy, głównie w sakramencie pokuty. Mamy płakać, żałować, że obraziliśmy Boga, który jest łaskawy, miłosierny, nieskory do gniewu i wielki w łaskawości, a lituje się na widok niedoli.
Pan Bóg i dziś do nas mówi, tak jak kiedyś przez Mojżesza mówił do Izraela, gdy wyprowadził go z niewoli egipskiej: Kładę dziś przed Tobą życie i szczęście, śmierć i nieszczęście. Każdy człowiek ma wolną wolę i może wybierać. Bóg nie ograniczył w swojej miłości i planach żadnego stworzenia w wyborze. Możemy wybierać życie i szczęście, śmierć i nieszczęście. Życie i szczęście osiąga się przez wypełnianie nakazu kochania Boga i chodzenie jego drogami, czyli wypełnianie przykazań Bożych. Pan Bóg zachęca nas: wybierajcie więc życie, abyście żyli wy i wasze potomstwo, miłując Boga swego, Pana, słuchając Jego głosu, lgnąc do Niego.
Dziś w naszej Ojczyźnie wielu się pogubiło na swojej drodze życiowej. Przestali się, kierować przykazaniami Bożymi, oszukują drugich, egoistycznie dążą, aby zarobić samemu dużo pieniędzy i to nieważne, czy uczciwie, czy nie, czy kogoś okradną i czy też skrzywdzą.
Wielu dąży do tego, by zarabiać na alkoholu, inni nawet handlują narkotykami, jeszcze inni traktują piękno ciała kobiety jako coś na sprzedaż. Istnieje przemysł, koncerny oparte na grzechu. Wydaje się, że całe zło nas zalewa jak potop, albo jak lawina, która z wysokich gór spada, by nas porwać i potem zmiażdżyć. Jesteśmy jednak w takiej sytuacji, że możemy natychmiast się nawrócić, przeprościć Boga. Gdy widzimy to zjawisko, możemy się mu przeciwstawić. Przeciwstawienie się spowoduje zmiany wokół nas. Sama Matka Boża wskazała drogę w Lourdes, La Sallette, Fatimie, a także w innych miejscach prosząc o modlitwę i ofiarę w intencji grzeszników. Jeśli chcemy zmienić porządek tego świata na zgodny z Bożym porządkiem, musimy przylgnąć do Niego. Wtedy spełni się obietnica Boża: Bo tu jest twoje życie i długie trwanie twego pobytu na ziemi, które Pan poprzysiągł dać ojcom twoim. Amen.

O. Oskar Puszkiewicz OFM

Modlitwa Wiernych

Ojcze wszechmogący, Panie życia i śmierci, jako twoi słudzy do Ciebie wznosimy nasze pokorne prośby w intencji Kościoła i Ojczyzny.

1. Módlmy się za Kościół, aby po całej ziemi głosił Dobrą Nowinę.

2. Módlmy się za biskupów i kapłanów, aby wytrwali w służbie Bożej i głosili prawdę o krzyżu Chrystusa.

3. Módlmy się za upijających się i uzależnionych o moc i siłę do zmiany swojego życia.

4. Módlmy się za nas tu zgromadzonych, abyśmy naśladując Chrystusa, brali swój krzyż, a także pomagali innym, gdy krzyż ich przygniata.

Dziękujemy Ci Ojcze, że zawsze litujesz się na widok niedoli i wysłuchujesz próśb swoich dzieci. Przez Chrystusa Pana naszego. Amen.

Na rozesłanie

Pan Jezus powiedział: Bo cóż za korzyść ma człowiek, jeśli cały świat zyska, a siebie zatraci lub szkodę poniesie?. Rozważajmy te słowa, niech one będą przestrogą przed pijaństwem, używaniem środków narkotycznych, rozwiązłością. Niech zmobilizują nas do modlitwy i pokuty oraz do włączenia się w szeregi Krucjaty Niepokalanej.

*

Piątek - 27 lutego 2004 r.
Piątek po Popielcu
Czytania: Iz 58, 1-9 Ps. 86; Mt 9, 14-15
Dzień modlitw za matki, aby były mocne w wierze i stały na straży ogniska domowego.

Wprowadzenie do Mszy św.
Dziś Jezus mówi: Przyjdzie czas, kiedy zabiorą im oblubieńca, a wtedy będą pościć. Ten czas, kiedy mamy pościć, nastąpił. Zapytamy się, jak mamy to robić. Pierwsze czytanie da nam odpowiedź, jaki post Bogu się podoba.

Homilia

NIEKTÓRZY CHRZEŚCIJANIE MÓWIĄ: chodzimy do kościoła, przyjmujemy Komunię św, nie jemy mięsa w piątek, a wokół nas Sodoma i Gomora - powstają kluby erotyczne, pijaństwo i narkomania się szerzy, coraz więcej rozwodów, wszędzie kłótnie, korupcja, a za pieniądze wszystko można kupić.
Mówienie to podobne jest do tego, które słyszeliśmy w pierwszym czytaniu: Czemu pościliśmy, a Ty nie wejrzałeś? Umartwialiśmy siebie, a Tyś tego nie uznał? Pan Bóg przez proroka Izajasza poucza, że najpierw trzeba rozerwać kajdany zła, rozwiązać więzy niewoli, wypuścić wolno uciśnionych i wszelkie jarzmo połamać. Dzielić swój chleb z głodnym, wprowadzić w dom biednych tułaczy, nagiego, którego ujrzysz przyodziać i nie odwrócić się od współziomków.
Słowo Boże skierowane w czasach proroka Izajasza jest dzisiaj bardzo aktualne. Wiele osób żyje w trudnych warunkach materialnych, wiele osób nie ma pracy i stąd jest bieda, a ponadto wielu nie widząc nadziei na normalne życie, sięga po alkohol, aby w ten sposób zapomnieć o problemach. Wszyscy, więc musimy się zmienić, wszelkie jarzmo połamać, czyli uwolnić się od niewoli grzechu. Pan Bóg chce, abyśmy się stali wolnymi dziećmi. Trzeba odrzucić grzech. Zerwać z beztroską grzeszenia, z zaśmiecaniem myśli, uczuć i serc. Trzeba stanąć na progu swojego domu i nie wprowadzać tam nieodpowiednich pism i książek, nie włączać telewizora ze szkodliwymi programami. Najlepiej wyłączyć go na czas Wielkiego Postu. Dosyć brudu, dosyć błota, dosyć ciemności. Odpowiedzmy na prośby Matki Bożej i włączajmy się do Krucjaty Niepokalanej, by odmówić przynajmniej jedną dziesiątkę Różańca dziennie i każdego dnia ofiarować Bogu jakieś cierpienie w intencji nawrócenia grzeszników. Niech nas nie zniechęcają nasze słabości. Najważniejsze, abyśmy uznali swoją słabość, małość, grzeszność, naszą nędzę i przeprosili Boga za wszelkie grzechy, również te społeczne. Włączyć się do Krucjaty, to zwyciężyć siebie, to oddać się Niepokalanej i działać w społeczeństwie pod Jej wpływem i pod kierunkiem Kościoła i wtedy to Bóg okaże moc ramienia swego. Amen.

O. Oskar Puszkiewicz OFM

Modlitwa Wiernych

Panie, Ojcze nasz, który jesteś i działasz, wysłuchaj modlitwy, które w pokorze do Ciebie zanosimy.

1. Módlmy się za cały Kościół katolicki, aby głosił i wskazywał, że Drogą, Prawdą i Życiem jest sam Jezus Chrystus.

2. Módlmy się za Ojca Świętego, aby jego przykład służby drugiemu człowiekowi pociągał nas do gorliwości.

3. Módlmy się za dziewczęta, kobiety i matki, aby były wpatrzone w Niepokalaną i oparły się fali demoralizacji.

4. Módlmy się za nas samych, abyśmy właściwie rozumieli post i umartwienie, które mają być zapoczątkowaniem dobrych uczynków wobec bliźniego.

Ojcze nieskończenie miłosierny, który pouczasz nas, jak wyjść z ciemności grzechu, dziękujemy Ci za to, że pochylasz się nad nami i nas wysłuchujesz. Przez Chrystusa Pana naszego. Amen.

Na rozesłanie

Pan Bóg do nas mówi, że gdy nasz post będzie właściwy, wtedy sprawiedliwość nasza będzie nas poprzedzać, a chwała Pana iść będzie za nami. Niech te słowa spełnią się w naszym życiu.

*

Sobota - 28 lutego 2004 r.
Sobota po Popielcu
Czytania: Iz 58, 9b-14; Ps. 86; Łk. 5,27-32
Dzień modlitw o zwycięstwo Niepokalanej w narodzie Polskim i na całym świecie.

Wprowadzenie do Mszy św.

Odczytamy w czasie Mszy św. fragment Ewangelii według św. Łukasza, w którym Pan Jezus powiedział: Nie potrzebują lekarza ci, którzy się źle mają. Na tym polega Dobra Nowina. Jezus Chrystus przychodzi do nas grzeszników i do tych, którzy całkowicie odwrócili się od Boga przez pijaństwo, rozwiązłość i wszelkie inne grzechy. Będziemy się modlili w czasie Mszy św. i podczas dnia o zwycięstwo Niepokalanej w narodzie polskim i na całym świecie. Zwycięstwo Niepokalanej to zapanowanie Królestwa Bożego. Jednym ze sposobów może być włączenie się jak najwięcej osób do Krucjaty Niepokalanej.

Homilia

Pierwsze czytanie z księgi proroka Izajasza można by w skrócie zrelacjonować tak: jeśli staniesz się sprawiedliwy, dobry i miłosierny względem drugich, będziesz świętował dzień święty, by nie załatwiać w tym dniu swych spraw, wtedy Bóg obdarzy Cię błogosławieństwem. Pouczenie to skierowane jest też do nas i jest aktualne dzisiaj. Polska pogrążyła się w ciemnościach grzechu. Warto przypomnieć sobie, że nie wypełniliśmy jako naród Ślubów Jasnogórskich. Nasi przodkowie w imieniu wszystkich pokoleń wołali: Zwycięska Pani Jasnogórska! Przyrzekamy stoczyć pod Twoim sztandarem najświętszy i najcięższy bój z naszymi wadami narodowymi. Przyrzekamy wypowiedzieć walkę lenistwu i lekkomyślności, marnotrawstwu, pijaństwu i rozwiązłości. Przyrzekamy zdobywać cnoty: wierności i sumienności, pracowitości i oszczędności, wyrzeczenia się siebie i wzajemnego poszanowania, miłości i sprawiedliwości społecznej.
Przyrzeczenia te przedłożone przed Tronem Bożym i Tronem Zwycięskiej Pani mają być wypełniane przez każdego Polaka, czy to w Polsce, czy to poza jej granicami. Otrzymamy od Boga wszelką pomoc, aby pod opieką Matki Bożej odnieść zwycięstwo nad wszelkim złem w sobie i na zewnątrz, aby pokonać szatana i upodobnić się do Niepokalanej.
Jako naród nie mamy samych wad. W gruncie rzeczy jesteśmy spokojni, pracowici, skłonni do zgody i pokoju, dobrotliwi i miłosierni, gościnni i bezinteresowni. W duszy narodu polskiego jest wiele pięknych zalet. A jednak można zarzucić nam polskie niedbalstwo, lekkomyślność i brak wytrwałości w wielkich sprawach, powierzchowność, lenistwo, zmienność, wygodnictwo, rozrzutność, nietrzeźwość, niewierność i rozwiązłość. W ostatnim czasie niektórzy uwierzyli w raj bez Boga, w materializm, nastawili się na konsumpcję i wykorzystywanie bliźnich jak niewolników. Wielu naszych rodaków dało się porwać grzesznym prądom ze świata.
Nadszedł czas, aby uderzyć się w piersi i nawrócić się oraz przebłagać Boga za obrażanie Go i wołać do Matki Bożej Ucieczko grzesznych! Zawiniliśmy.... Przyrzekamy Ci, stoczyć pod Twoim sztandarem najświętszy i najcięższy bój z naszymi wadami narodowymi. Dlatego trzeba dołączyć się do Krucjaty Niepokalanej, wypełnić deklarację i często odmawiać modlitwę członków Krucjaty.

Modlitwa członków Krucjaty Niepokalanej

O Niepokalanie Poczęta, Dziewicza Matko Syna Bożego i Matko wszystkich ludzi, aby pocieszyć Twoje Niepokalane Serce i wynagrodzić zniewagi i bluźnierstwa, których doznajesz od niewdzięcznych ludzi, postanawiam:
- odmówić codziennie przynajmniej jedną dziesiątkę Różańca,
- podjąć codziennie jakąś ofiarę za grzeszników.
Pragnę, o ile to będzie możliwe, w każdą pierwszą sobotę miesiąca wziąć udział we Mszy świętej, przystąpić do Komunii świętej, odmówić jedną część Różańca wynagradzającego i rozmyślać przez piętnaście minut nad tajemnicami różańcowymi.
Matko Najświętsza, uczynię wszystko, abyś była więcej znana, miłowana i wysławiana przez wszystkich ludzi, a szczególnie przez dzieci i młodzież, i aby Twoje wizerunki i rzeźby były godnie czczone po całej ziemi.
Potężna Pogromicielko szatana, z Twoją pomocą wypowiadam walkę wszelkiemu złu. Poprzez uczestnictwo w Krucjacie Niepokalanej pragnę zadośćuczynić za przewinienia wobec Boga i przyczynić się do odrzucenia grzesznych praktyk w rodzinach i społeczeństwie.
Matko Boża, Pani Zwycięska, oddaję się Tobie, abyś posłużyła się mną jako swoim narzędziem. Niech zapanuje Królestwo Twego Syna na ziemi - Królestwo sprawiedliwości i miłości. Niech nastanie upragniony pokój w sercach ludzi i na świecie. Amen.

O. Oskar Puszkiewicz OFM

Modlitwa Wiernych

Przez wstawiennictwo Matki Bożej Zwycięskiej, błagajmy Pana Boga o potrzebne łaski dla Kościoła, świata i naszej Ojczyzny.

1. Módlmy się za Kościół Święty, aby przez wzywanie wiernych do nawrócenia, modlitwy i pokuty i realizację tego wezwania przez nas wszystkich, zapanował pokój.

2. Módlmy się za Papieża, biskupów, kapłanów i osoby konsekrowane, aby wszyscy wybrani do szczególnej służby Bogu, wytrwali w niej i byli szczęśliwi i radośni, że służą Bogu.

3. Módlmy się za włączających się do Krucjaty Niepokalanej, aby poprzez modlitwę i ofiarę odnosili zwycięstwo w swoim życiu i zmieniali oblicze tej ziemi.

4. Módlmy się za dzieci, aby chętnie włączyły się do Dziecięcej Krucjaty Niepokalanej i wzrastały pod opieką Matki Bożej na wartościowych ludzi i poprzez modlitwę i ofiarę odniosły zwycięstwo nad grzechem i szatanem.

5. Módlmy się za nas, abyśmy na różne sposoby przyczynili się do trzeźwości narodu, a szczególnie poprzez modlitwę i umartwienie.

Boże, który postawiłeś nam Maryję za przykład modlitwy i ofiary, dziękujemy Ci za Niepokalaną, z którą wysławiamy Twoje wielkie miłosierdzie i Moc Ramienia Twego. Przez Chrystusa Pana Naszego. Amen

Na rozesłanie

Wysławiajcie Potęgę Niepokalanej, którą Bóg dał jako pokorną Służebnicę dla odniesienia zwycięstwa nad szatanem. Nie lękajcie się szatana, lecz grzechu. Oddawajcie się Niepokalanej, aby być bezpiecznymi pod Jej opieką.

*

Niedziela - 20.06.2004 r.
XIII Niedziela zwykła
Ogólnopolska Pielgrzymka Apostolstwa Trzeźwości
na Jasną Górę (trzecia sobota i niedziela czerwca)
Czytania: Za 12,10-11; Ps. 63; Ga 3,26-29; Łk 9,18-24

Wprowadzenie do Mszy św.

Dziś na Jasnej Górze swój dzień przeżywają ruchy Apostolstwa Trzeźwości. Przybywają by tam u stóp matki Najświętszej prosić o odrodzenie moralne naszego Narodu. O powstanie z nałogu alkoholizmu. W tej Mszy św. my także łączymy się ze wszystkimi którzy się tam zgromadzili i we wspólnej modlitwie prosimy Boga o potrzebne łaski.

Modlitwa Wiernych

Za przyczyna Tej, która od wielu wieków dana jest ku obronie Narodu zanieśmy nasze prośby:

1. Za Ojca św. by mógł radować się z powrotu wielu ludzi na łono Kościoła Powszechnego.

2. Za tych, którzy trwają jeszcze w uzależnieniu alkoholowym, aby mogli cieszyć się darem trzeźwości.

3. Za wszystkich dobrowolnych abstynentów, aby ich przykład pociągał innych.

4. Za polskie rodziny, aby umiały przekazywać najmłodszym najlepsze przykłady z historii Narodu.

5. Za władze ustawodawcze, aby stawiały dobro i zdrowie obywateli na pierwszym miejscu.

6. Za nas samych, abyśmy nigdy nie zapominali o przyrzeczeniach złożonych Matce
Najświętszej przez naszych przodków.

Boże niech Twoja Matka będzie naszą orędowniczką przed Twoim obliczem. Który żyjesz i królujesz na wieki wieków. Amen.

Propozycja ogłoszeń
W tym tygodniu módlmy się w sposób szczególny w intencji wszystkich, którzy pracują na rzecz trzeźwości Polaków.

Informacje: Ks. Henryk Korża
Ul. Lipowa 24 24-140 Nałęczów;
Tel. 081/5014115

XVII Niedziela Zwykła 25.07.2004 r.
(ostatnia niedziela lipca)

SIERPIEŃ - miesiącem abstynencji

Modlitwa wiernych

Bóg, który wzywa każdego z nas po imieniu pragnie naszego dobra, dlatego z ufnością błagajmy:

1. Za Ojca św., aby jego słowa o przemianie serc docierały do jak największej rzeszy ludzi.

2. Za tych, którzy pracują na roli aby ich trud został należycie wynagrodzony.

3. Za dzieci i młodzież przebywające na wakacjach, aby umieli ten czas spędzać bez uciekania się do narkotyków i alkoholu.

4. Za rodziców, aby dawali dobry przykład swoim dzieciom.

5. Za nas samych, abyśmy umieli w otaczającej nas przyrodzie rozpoznawać ślady Boga Ojca.

Ojcze zechciej wysłuchać naszych próśb i obdarzyć swoja łaską. Przez Chrystusa Pana naszego.

Propozycje ogłoszeń
Miesiąc sierpień w szczególny sposób zapisał się w dziejach naszego narodu. Dlatego Kościół zachęca, aby każdy wierzący ten miesiąc przeżył nie pijąc alkoholu. W naszym kościele będzie wyłożona księga abstynencka. Postarajmy się wpisać do tej księgi, aby w ten sposób przynajmniej na określony czas grono abstynentów w naszej parafii się powiększyło.

Propozycja wpisu do Parafialnej Księgi Trzeźwości:

Na chwałę Boga i ku czci Matki Najświętszej, w poczuciu odpowiedzialności za losy Kościoła i Ojczyzny w trosce o ocalenie najwyższych wartości Narodu, na wynagrodzenie Panu Bogu za grzechy i w celu uproszenia daru trzeźwości dla Narodu przyrzekam powstrzymać się od używania napojów alkoholowych w miesiącu sierpniu 2004 roku.

*

Pierwsza niedziela sierpnia 1.08.2004 r.
XVIII Niedziela Zwykła
Czytania: Koh 1,2;2,21-23; PS. 95; Kol 3,1-5.9-11; Łk 12,13-21
Wprowadzenie do Mszy św.

Wolność jest uwarunkowana u człowieka przez posiadanie światła rozumu i przez świadomość refleksyjną. Do elementów konstytutywnych wolności człowieka należy również umiejętność rozróżniania dobra i zła, z zasadniczą gotowością czynienia dobra i unikania zła, czyli uznania kategorycznego imperatywu sumienia. Postawa zależności od sumienia, dobrowolnego poddania się jego wymogom, należy, więc do wymogów ludzkiej wolności. Dlatego o człowieku opanowanym przez złe namiętności i nałogi mówi się, że jest niewolnikiem.

Kazanie

Miesiąc sierpień, miesiącem Trzeźwości Narodowej, gdzie wraz z Maryją podążamy do Źródeł wyzwolenia.

Trzeźwość to określony styl życia i zdroworozsądkowy sposób myślenia, potrzebny każdemu człowiekowi, aby zachować i rozwijać swoją wolność. Być trzeźwym człowiekiem to być wolnym człowiekiem. Żyjemy w czasach, kiedy bardzo łatwo człowiekowi odebrać wolność po przez różnego rodzaju manipulacje, atrakcyjnie opakowane. Nie wszystko, co ładne i modne jest zdrowe dla człowieka. Dziś człowiek musi się uczyć każdego dnia, trzeźwego stylu życia, musi uczyć się myśleć i to krytycznie, musi umieć zachować dystans wobec propozycji do niego kierowanych łatwego i taniego sukcesu, szybkiego dobrobytu, ponieważ wszystko ma swoją cenę. Aby człowiek mógł się przeciwstawić własnym pokusom i tym, które płyną z zewnątrz potrzebuje mocy, potrzebuje być podłączony do źródła. Zakotwiczenie w Bogu jest jedyną gwarancją wolności człowieka.
Dziś nie możemy mówić o trzeźwości tylko w kontekście osób uzależnionych od alkoholu i narkotyku, wtedy ona staje się koniecznością, krzyżem. Kiedy tak myślimy o trzeźwości, często ona się kojarzy negatywnie, tymczasem trzeźwość jest dobrem, które służy człowiekowi w jego życiowej samorealizacji.

Dlaczego tak trudno być abstynentem?

W świadomości społecznej abstynencja jest pojmowana coraz częściej negatywnie, zwłaszcza u młodych ludzi. Abstynent to ktoś infantylny, dziwny, kaleka życiowa, słaby człowiek, wyśmiewany i pokazywany palcem. Abstynent to człowiek niedojrzały, mniej wartościowy, który czegoś nie może, to człowiek słaby, musi z czegoś rezygnować. Możemy w mediach, w społecznej obyczajowości zwłaszcza różnych subkultur spotkać działania ośmieszające abstynencję, chodzi o odebranie jej wartości, zdeprecjonowanie. Coraz częściej ludziom abstynencja kojarzy się negatywnie, o to chodzi tym, którzy tworzą lobby alkoholowe.
W naszym kraju można spotkać wódkę o nazwie "Abstynent". Społeczne propagowanie takiego myślenia powoduje, że coraz trudniej opierać się młodym ludziom przed inicjacją alkoholową, alkohol stał się przepustką do wielu środowisk, jest potwierdzeniem ich dorosłości, wyrazem akceptacji przez innych, rodzajem pieczęci różnych życiowych doświadczeń zwłaszcza wolności rozumianej często jako swoboda.
Osoby uzależnione trafiające do leczenia z wielkim trudem podejmują abstynencję, wstydzą się tego. Jeśli w ich świadomości abstynencja to coś negatywnego to podjęcie wysiłku w jej kierunku wydaje się być bezsensowne. Nikt przecież z nich nie chce uchodzić za osobę śmieszną, niedojrzałą, wybrakowaną, przecież ten, który wiele może coś znaczy. Abstynencja kojarzy się im tylko z jednym, ze stratą i zakazem czegoś, co wszyscy robią, a ja nie mogę, mi nie wolno. Dlatego osoby leczące się z powodu uzależnienia, często abstynencję traktują jako postawę obronną przed substancją chemiczną, a każda obrona wymaga mocy, siły, której osoby uzależnione posiadają w znikomym stopniu, dlatego jeśli pozostaną na etapie walki, prędzej czy później ulegną z wyczerpania, braku sił i wrócą do picia czy brania narkotyków. Aby pomoc była możliwa musimy często przebudować świadomość pacjentów pokazać im pozytywne znaczenie abstynencji, aby nie tylko się jej wstydzili, ale jej pragnęli jako dobra, wartości.

Czy można dziś proponować abstynencję?

Możemy spotkać opinie badaczy postulujących wczesną inicjację alkoholową, stwierdzają oni, że należy dziecko powoli przyzwyczajać do rozsądnego używania substancji psychoaktywnych. Kierując się statystyką wskazują na powszechność zachowań w naszym społeczeństwie. Skoro niemal wszyscy to robią, to błędem byłoby zachęcanie do abstynencji, w ramach tego myślenia mówi się o tzw. kulturalnym piciu, czyli zastępowaniu mocniejszych alkoholi słabszymi np. wódki piwem. To oczywiście jest błędne założenie, ale nie dla wszystkich, zwłaszcza nie dla tych, którzy czerpią z tego ogromne zyski. Próbuje się czasami iść dalej w tym myśleniu, stwierdzając, że piwo to napój orzeźwiający, wzmagający witalność człowieka, wprowadzający w kolorowy świat przeżyć, a także przyjaźni. Takie idee są bardzo wyraźne w reklamach piwa. (Chcę tylko przypomnieć, że kufel piwa zawiera 5% alkoholu etylowego, lampka wina 12%, kieliszek wódki 40%. Oznacza to, spożywając małe piwo (250g), lampkę wina (100g), mały kieliszek wódki (25g) spożywamy każdorazowo 10 g czystego alkoholu etylowego C2H5OH. W tych rożnych ilościach płynu mamy zawsze 10 g czystego alkoholu). Abstynencja jest wysiłkiem, jej podjęcie wymaga zmiany myślenia, przewartościowania własnych postaw życiowych i nauczenia się pewnych sprawności, aby tak się stało trzeba się zaangażować. Wzorce rozpowszechniane przez kulturę masową i wzmacniane przez wyrafinowaną reklamę wzywają do życia bez wysiłku, szczęście osiąga się po przez łatwą konsumpcję dóbr, pójcie na łatwiznę życiową, dlatego propozycja abstynencji spotyka się z oporem. Rodzice często chcą, aby ich dzieci nie sprawiały im trudności wychowawczych, dobrze byłoby, aby nie sięgały po alkohol, narkotyki, czy używki. Ci sami rodzice bardzo często sami nie potwierdzają swoim zachowaniem tego myślenia, abstynencja jest dobra, ale sami nimi nie są. Bywa tak, że 7 letniemu dziecku na urodziny kupują szampana bezalkoholowego, aby podkreślić ważność narodzin dziecka, zapominając o tym, że wprowadzają dziecko właśnie w świat używek, dziwiąc się później, że ich syn się upił na zakończenie gimnazjum. Młody człowiek potrzebuje czytelnych drogowskazów, aby móc wejść odpowiedzialnie w życie, jest otwarty na ideały, dlatego potrzebuje odpowiedniego wsparcia i zachęty dorosłych, którzy potwierdzą, że warto sięgać po to, co trudne. Wtedy łatwiej rozwijać pewne sprawności. Dorośli narzekając na młodzież, nie widzą możliwości realizowania trudnych celów, ponieważ często sami je porzucili. Boją się stawiać im wysokie wymagania w obawie, że zostaną przez swoje dzieci odrzuceni, sami mając osłabione przekonanie na temat podejmowania wysiłku ku wartościom, rezygnują z wychowywania w tym kierunku. Kierując się kategoriami posiadania nie mogą modelować kategorii bycia i rozwoju. Jeżeli uczniowie w swojej szkole są postrzegani jako "tumany" i zaakceptują przeciętność, myślenie, że nie są do niczego zdolni, to zawężą swoje aspiracje, wtedy łatwo zbudować przekonanie, że proponowane dobro nie jest dla nich. Przekonanie, że życie jest mało warte, banalne i szare, a dobro jest ponad ludzkie siły doprowadza do zatrzymania rozwoju, który może tylko zaistnieć inspirowany wartościami. Siła rówieśników i środowiska jest bardzo duża, dzieci szybko upodabniają się do swoich kolegów i koleżanek oraz wzorców płynących z ekranu telewizora. Nie są już sami, poruszają się w kulturze podobnie myślących. Abstynencja musi stać się elementem rozwoju młodego człowieka, sprawnością, która pomaga mu w podejmowaniu dobrych decyzji.

Czy abstynencja jest dziś potrzebna?

W średniowieczu abstynencja była postrzegana jako cnota rycerska, wartość, którą warto posiadać i realizować. Była wyrazem dojrzałości, ktoś, kto potrafił panować nad swoimi pragnieniami, potrzebami, mógł uważać się za dorosłego. Abstynencja to możliwość wpływania i kierowanie swoim życiem. To życie rozumne, kierowanie się rozumem, trafne ocenianie sytuacji życiowej, to zdolność wybierania dobra wyższego, umiejętność jego odczytywania. Abstynencja jako samo opanowanie, zdolność kierowania swoim życiem jest wartością. Jeśli tak odczytamy abstynencję pozytywnie, zrozumiemy jej istotę, to wtedy nie abstynent musi się wstydzić, ale raczej ci, którzy nimi nie są nie posiadają takiej cnoty i sprawności. To ci, którzy nie potrafią zapanować nad swoimi instynktami, tracąc swoją wolność, wymagają współczucia i zawstydzenia. Współczesny człowiek potrzebuje bardzo abstynencji, aby nie stać się niewolnikiem, kolorowych atrakcji, które okazują się niejednokrotnie zastawioną pułapką na ludzkie życie. Abstynencji nie można dziś tylko zawężać do alkoholu czy innej substancji chemicznej, abstynencja to określony sposób życia wrażliwością na wartości. Człowiek dziś wszystko może, ale nie wszystko służy jego życiu, nie wszystko, co smaczne, kolorowe, przyjemne jest zdrowe. Potrzeba ascezy dziś jest palącą potrzebą w procesie wychowania człowieka i jego rozwoju, brak ascezy naraża ludzką wolność na poważne ograniczenia a czasem na jej utratę. W średniowieczu od mężów stanu, rodziców, profesorów wymagano zdolności samoopanowania, abstynencji, bo ona świadczyła o tym czy człowiek jest dojrzały zdolny do odpowiedzialności, czy można mu powierzyć urząd, ważne zadanie, wychowywanie innych.
Abstynencja jest dziś potrzebna w korzystaniu z mediów, komputera, Internetu, niejeden zły film, czy zła gra komputerowa doprowadziła do zdeprawowania człowieka. Przemoc, pornografia antywzory powszechnie goszczą na ekranach naszych telewizorów, trzeba mieć odwagę i rozumnie myśleć, aby nie szkodzić sobie i nie zgadzać się na to, aby szkodzili sobie inni, aby tak się stało trzeba być wrażliwym na wartości i nie pozwolić, aby tą wrażliwość w nas zabito, prymitywizmem, obscenizmem, wulgaryzmami. Nie wolno nikomu być obojętnym na niszczenie Dobra, bo to prowadzi do nieludzkiego świata egoizmu, nadużywania władzy, wykorzystywania drugiego. Abstynencja pomaga wybrać pomiędzy ziarnem a plewami. Abstynencja może dotyczyć papierosów, narkotyków, wypijanej kawy, słodyczy, ale też zakupów, gromadzenia rzeczy, zaspakajania zmysłów, popędu, to umiejętność odraczania gratyfikacji i myślenie o długofalowych konsekwencjach naszych decyzji i działań. To w końcu pójście za życiem duchowym, umiejętność podporządkowania mu różnych pragnień. Sustine at abstine wyrzekać się czegoś, po to, aby nie być niewolnikiem promocji, aby mieć w swoim życiu porządek, który jest jednym z podstawowych warunków rozwoju. Nieuporządkowanie siebie, prowadzi do bałaganu, chaosu, zagubienia siebie, czasem do tragedii własnej i bezsensownego cierpienia swoich bliskich. Abstynencja to nauczyć się na nowo wysiłku w zdobywaniu tego, co trudne, co człowieka rozwija, zbliża do Boga i drugiego człowieka. Abstynencja to nauczyć się czytać, rozpoznawać świat wartości i je realizować, to jest podstawa ludzkiego świata. Jan Paweł II powiedział do polskiej młodzieży choćby nikt od was nie wymagał, wy musicie od siebie wymagać.

Ks. Marcin Marsollek

Modlitwa wiernych

Miłosiernemu Bogu, który czeka na nasze powroty zanieśmy teraz wspólne modlitwy.

1. Módlmy się za rządzących, aby kierowali się miłością Boga i człowieka.

2. Módlmy się za nauczycieli, aby potrafili w młodych ludziach, budzić wrażliwość na Boga i człowieka.

3. Módlmy się o ducha trzeźwego myślenia i zdolność do podejmowania wyrzeczeń.

4. Módlmy się za twórców kultury, aby angażowali się w służbie nadprzyrodzonych wartości.

5. Módlmy się za cierpiących z powodu uzależnienia, aby w Zmartwychwstałym Chrystusie znaleźli wyzwolenie.

6. Módlmy się za ludzi, którzy leczą uzależnionych, aby mieli siły do pracy a w swojej służbie kierowali się miłością do Boga i człowieka.

7. Módlmy się za nas samych wszystkich, abyśmy umieli dostrzegać pokrzywdzonych i potrafili im okazać serce.

Panie, naucz nas zawsze być otwartymi na słowa Ewangelii i nie pozwól byśmy zagubili się w tym świecie. Który żyjesz i królujesz na wieki wieków. Amen.

Propozycja nabożeństwa przed wystawionym Najświętszym Sakramentem

Pieśń Niechaj będzie.....

Panie Jezu Chryste za Tobą szły tłumy, gdy przemierzałeś drogi Galilei. Dziś także czekasz na tych, którzy by poszli za Tobą. Oto gromadzimy się wokół Ciebie jako jedna rodzina parafialna. Przynosimy nasze troski i kłopoty, a zwłaszcza te, które wiążą się z nadużywaniem alkoholu. Rozpoczynamy miesiąc sierpień, w którym chcemy w szczególny sposób modlić się za tych braci i siostry, których dotyka choroba alkoholowa. Niech nasze ufne modlitwy zmienią oblicze naszej parafii.
Błagamy Cię Jezu za rodzinami, w których rodzice nadużywają alkoholu. Panie przebacz im.
Za tymi, którzy dopuszczają się najgorszych grzechów po pijanemu.
Za tymi, którzy odeszli po pijanemu z tego świata.
Za tymi, którzy handlują w niedzielę alkoholem i sprzedają alkohol nieletnim.
Za tymi, którzy podczas uroczystości religijnych stawiają alkohol i namawiają do picia.
Za tymi, którzy prowadzą pojazdy po pijanemu.
Za tymi którzy nie widzą grzechu gdy się upiją.

Pieśń Z tej biednej ziemi....

Wiemy także jak wiele dobra dzieje się w naszej parafii. I za to dobro pragniemy w tej chwili dziękować.
Za grupy działające przy naszej parafii, które uczą dzieci i młodzież jak dobrze i szlachetnie żyć. Chwała Tobie Panie.
Za ruchy trzeźwościowe, które niosą pomoc ludziom uzależnionym.
Za dobrowolnych abstynentów, którzy są światłem dla świata.
Za dzieci pierwszokomunijne, które w tym roku złożyły przyrzeczenie abstynencji.
Za rodziny w których praktykuje się wspólną modlitwę w intencji trzeźwości.
Za personel medyczny, który trudzi się nad ratowaniem uzależnionych.

Pieśń Pod twą obroną...

W tej chwili Twojej szczególnej obecności pośród nas prosimy Ciebie o pomoc w tych trudnych sprawach. Jakże często stajemy bezradni, gdy widzimy kogoś dotkniętego choroba alkoholową. Nie wiemy jak pomóc, dlatego z głębi serca przepełnionego troską wołamy:
W naszych kłopotach dnia codziennego Dopomóż nam.
W chwilach zwątpień.
W pracy nad otrzeźwieniem naszej parafii.
W przygotowaniu młodzieży do sprostania zadaniom dorosłego życia.
W przemianie ludzkich serc.
W wiernym wypełnianiu przyrzeczeń Jasnogórskich Ślubów Narodu.
W naszej trosce o obudzenie ducha narodowego.

Jezu Chryste, który spoglądasz na nas korzących się u Twego ołtarza, nie pogardzaj naszymi prośbami. Naucz nas cenić wszystko, co pomaga człowiekowi wzrastać, wyzwalać się z uzależnień i przywiązań. Pomóż stawać się lepszymi każdego dnia abyśmy byli wiernymi świadkami Twojej Ewangelii.
Maryjo Królowo Polski - módl się za nami.
Święci Wojciechu i Stanisławie - módlde się za nami.
Święty Maksymilianie Kolbe - módl się za nami.
Święty Janie Chrzcicielu - módl się za nami.
Błogosławieni Męczennicy drugiej wojny światowej - módlcie się za nami.

Pieśń Przed tak wielkim Sakramentem

Na rozesłanie

Przyjmijcie błogosławieństwo, niech ono będzie zachętą do wytrwałej modlitwy i podjęcia ofiary za grzeszników, aby Bóg okazał moc ramienia swego

I Niedziela Adwentu - 28.11.2004 r.

Czytania: Iz 2,1-5; Rz 13,11-14; Mt 24,37-44

Wprowadzenie do Mszy św.

Nowy rok liturgiczny jest dla nas zachętą do rozpoczęcia na nowo wysiłku przełamywania w sobie tego wszystkiego co pochodzi od "starego człowieka". To także okazja do podjęcia w Adwencie na nowo zobowiązań abstynenckich. Prośmy dobrego Boga abyśmy w czasie tej Mszy św. właściwie odczytali czym jest łaska całkowitej abstynencji.

Modlitwa wiernych

Prośmy Chrystusa, który przyszedł na ziemię aby uwolnić nas z jarzma grzechu i szatana o wszystkie potrzebne łaski.

1. Za Kościół św. i jego pasterzy aby wiernie stali na straży depozytu wiary.
2. Za Ojca św. aby skutecznie przybliżał Chrystusa współczesnemu światu.
3. Za tych którzy podejmują w tym czasie trud życia w trzeźwości, aby cieszyli się zrozumieniem najbliższych.
4. Za wszystkich którzy trwają w zniewoleniu alkoholowym, aby w tym świętym czasie wrócili na drogę trzeźwości.
5. Za nas samych by czas Adwentu był czasem trzeźwego przygotowania na spotkanie z Chrystusem.

Boże, który jesteś panem czasu, przemiń nasze serca na miłe Tobie. Przez Chrystusa Pana naszego.

Propozycje ogłoszeń

Zachęcamy wszystkich parafian, aby w tym czasie Adwentu zechcieli podjąć dobrowolną ofiarę wyrzekając się picia wszelkich napojów alkoholowych. Będzie to widomy znak naszego przygotowania na spotkanie z Chrystusem narodzonym w betlejemskiej stajence.

Propozycja wpisu do Parafialnej Księgi Trzeźwości

"Tam, gdzie zawodzą wszelkie środki medyczne, konieczne jest odwołanie się do abstynencji".
Bp Antoni P. Dydycz
Jako uczeń Chrystusa, mając świadomość moralnych i społecznych skutków picia alkoholu postanawiam podjąć dobrowolnie zobowiązanie abstynencji od spożywania napojów alkoholowych. Ponadto nie będę napojów alkoholowych kupował, ani nikogo nimi częstował. Zobowiązanie to podejmuję na okres Adwentu 2004 (tj. od 28 11 do 24.12.2004 r.) w wiadomej sobie intencji i uzewnętrzniam niżej złożonym podpisem.

I Niedziela stycznia - 2.01.2005 r.
II Niedziela po Narodzeniu Pańskim.
Czytania: Syr 24, 1-2.8-12; Ef, 1,3-6. 15-18; J1. 1-18 (J1. 1-5. 9-14)

Wprowadzenie do Mszy św.

Każdy Nowy Rok przepełnia wielka nadzieja. Z ufnością patrzymy na dni które są przed nami. U progu tego Nowego Roku pamiętajmy także o sprawach związanych z trzeźwością. Niech w tym nadchodzącym czasie Bóg zsyła swoje obfite dary na tych, którzy pracują na tym polu.

Modlitwa wiernych

Bóg stał się Człowiekiem, aby każdy z nas mógł nazywać się dzieckiem Bożym, dlatego z wiarą i ufnością prośmy o wszelkie potrzebne nam i naszej parafii łaski.

1. Módlmy się za Ojca św. i cały Kościół św., aby w tym roku mógł cieszyć się z pozyskania wielu nowych wyznawców.
2. Módlmy się za nasze rodziny, aby panowała w nich atmosfera miłości i wzajemnego zrozumienia
3. Módlmy się za tych którzy są dobrowolnymi i całkowitymi abstynentami, aby ich przykład pociągał innych
4. Módlmy się za wszystkich, którzy w tym czasie organizują wesela bezalkoholowe, aby swoim środowisku znaleźli naśladowców.
5. Módlmy się za matki oczekujące potomstwa, aby dla dobra dzieci wyrzekły się wszystkich szkodliwych używek i napojów.

Ojcze oto my Twoje dzieci wołamy do Ciebie u początku Nowego Roku o potrzebne łaski. Zechciej nas wysłuchać w swoim miłosierdziu. Przez Chrystusa pana naszego.
Propozycje ogłoszeń

W tym czasie wielu z nas udaje się na różne towarzyskie spotkania. Starajmy się zachowywać godnie nie spożywając napojów alkoholowych. Niech będzie to wymowne świadectwo naszej wiary.

XXXVIII Tydzień Modlitw o trzeźwość narodu
6 - 12 lutego 2005

Hasło:
EUCHARYSTIA ŹRÓDŁEM ŻYCIA W TRZEŹWOŚCI

Niedziela 6 lutego 2005 r.
Dzień modlitw za podejmujących decyzję rezygnacji z używania napojów alkoholowych, kupowania ich i częstowania nimi.

Poniedziałek 7 lutego 2005 r.
Dzień modlitw za rodziny alkoholików i pijaków.

Wtorek 8 lutego 2005 r.
Dzień modlitw za należących do ruchów, stowarzyszeń i pracujących w organizacjach apostolstwa trzeźwości

Środa 9 lutego 2005 r. (Popielec)
Dzień modlitw za uczestników spotkań w grupach samopomocowych (AA, Al - Anon, Al - Ateen, DDA).

Czwartek 10 lutego 2005 r.
Dzień modlitw za pracowników lecznictwa odwykowego i instytucji pracujących nad trzeźwością narodu.

Piątek 11 lutego 2005 r.
Dzień modlitw za nauczycieli i wychowawców.

Sobota 12 lutego 2005 r.
Dzień modlitw kapłanów i świeckich apostołów trzeźwości.

INSTRUKCJA DUSZPASTERSKA
NA TYDZIEŃ MODLITW O TRZEŹWOŚĆ NARODU

1. Alkoholizm należy dzisiaj do największych zagrożeń moralnych naszego społeczeństwa. Już od 38 lat przeżywając na początku Wielkiego Postu Tydzień Modlitw o Trzeźwość Narodu, uświadamiamy sobie naszą odpowiedzialność za zbawienie sióstr i braci uzależnionych od alkoholu.
2. TM o TN jest realizowany w ramach duszpasterstwa zwyczajnego i nadzwyczajnego, które stawia sobie na celu:

wyrobienie u wiernych odpowiedniej postawy wobec alkoholików,

wychowanie do trzeźwości,

kształtowanie nowych obyczajów,

d) osobisty przykład abstynencji i modlitwy,
3. Duszpasterstwo trzeźwościowe prowadzi się m.in. przez głoszenie kazań, katechezy, nabożeństwa.
4. TM o TN jest tygodniem refleksji nad trzeźwym a zarazem radosnym sposobem spędzania wolnego czasu (od ostatniej niedzieli karnawału do środy popielcowej). Jest tej czasem modlitwy i pokuty w intencji tych, którzy nadużywają napojów alkoholowych. (od środy popielcowej do I niedzieli Wielkiego Postu).

5. Aby dobrze przeżyć TM o TN należy w niedzielę 6 lutego 2005 r. przygotować w kościele stół, na którym należy wyłożyć Parafialną Księgę Trzeźwości. Niech przy tym stole trzeźwości dyżur pełni osoba ciesząca się dużym autorytetem religijnym i moralnym w parafii.
6. W niedzielę i wszystkie dni TM o TN korzystamy z pomocy liturgicznych zawierających WPROWADZENIE do liturgii i MODLITWĘ WIERNYCH.
7. W niedzielę proponujemy następujące ogłoszenie:

"Dzisiejszą niedzielą rozpoczynamy dni Modlitw o Trzeźwość Narodu. Jest w naszej tradycji, że Wielki Post przeżywamy podejmując różnego rodzaju umartwienia. Między innymi wielu z nas rezygnuje z picia alkoholu, czy palenia tytoniu. Prosimy Was, abyście uzewnętrznili to zobowiązanie składając podpis w Księdze Trzeźwości. Ci którzy piją, że w imię Chrystusa ukrzyżowanego walczą ze swoją słabością. Nie pijący dają świadectwo, że życie bez alkoholu może być radosne i pełne.
Dlatego zachęcamy do uzewnętrznienia swojego stylu życia bez alkoholu, nawet tych, którzy kiedyś takie zobowiązanie składali na całe życie. Jest to wasze ponowienie tych przyrzeczeń, a dla parafii świadectwo, że są wśród nas ludzie niepijący, ludzie traktujący poważnie Wielki Post, Kościół i jego Pasterzy."

Propozycja wpisu do Parafialnej Księgi Trzeźwości:

"Przez abstynencję wielu do trzeźwości wszystkich"
Jako uczeń Chrystusa, mając świadomość moralnych i społecznych skutków picia alkoholu postanawiam podjąć dobrowolnie zobowiązanie abstynencji od spożywania napojów alkoholowych. Ponadto nie będę napojów alkoholowych kupował, ani nikogo nimi częstował. Zobowiązanie to podejmuję na okres WIELKIEGO POSTU (tj. od 6 lutego do 26 marca 2005 r.) w wiadomej sobie intencji i uzewnętrzniam niżej złożonym podpisem.

*

V Niedziela Zwykła 6 lutego 2005 r.
Czytania: Iz 58,7-10; 1 Kor 2,1-5; Mt 5,13-16.

DZIEŃ MODLITW ZA PODEJMUJĄCYCH DECYZJĘ REZYGNACJI Z UŻYWANIA NAPOJÓW ALKOHOLOWYCH, KUPOWANIA ICH I CZĘSTOWANIA NIMI.

Wprowadzenie do Mszy Św.
Rozpoczynając Ofiarę Eucharystyczną, stajemy wobec Chrystusa, który daje różne powołania. On powołał Apostołów i daje nam różne zadania do wykonania. Dzisiejszą niedzielą rozpoczynamy 38 Tydzień Modlitw o Trzeźwość Narodu. Bolesną sprawę zniewolenia Polaków przez alkohol polecamy dobroci Boga, oczekując od Niego pomocy i wsparcia dla naszych wysiłków. Bóg ofiarując swą łaskę i moc posługuje się ludźmi. Dlatego prośmy Go, aby wzbudził spośród nas apostołów trzeźwości, a tym, którzy już trudzą się nad otrzeźwieniem Narodu dał siłę i moc, aby nie zrażali się trudnościami, trwali na obranej drodze i znajdowali naśladowców.
Na początku Mszy św. przeprośmy Boga za naszą obojętność w obliczu tego wielkiego problemu narodu, za ośmieszanie niepijących i apostołów trzeźwości, za brak chrześcijańskiej "kultury trzeźwości" w przeżywaniu sakramentów I Komunii Św. i Małżeństwa, w miejscach pracy i wypoczynku.

Kazanie

Moją siłą Chrystus Eucharystyczny.

Wprowadzenie.
Rozpoczynamy po raz kolejny Tydzień Trzeźwości. Ile już razy go przeżywaliśmy słyszeliśmy o nim w kościele. A jednak wciąż na nowo o pijanych ludziach słyszymy i może sami skutków alkoholizmu doświadczamy. W tym tygodniu nie możemy mówić tylko o tych, którzy piją i ich rodzinach. Na ten problem musimy patrzeć szerzej i widzieć także młode pokolenie zagrożone przez falę szerzącego się alkoholizmu. Jesteśmy więc wezwani wszyscy, aby w tym Tygodniu polecać Bogu sprawy związane z trzeźwością i abstynencją.

I. Potrzeba autorytetu.
Widzimy jak wokół nas zmienia się świat. Często słyszymy opinie, że ten współczesny świat zmienia się o wiele szybciej niż ten sprzed kilkunastu czy kilku lat. Zapewne na te przyśpieszony zmiany ma wpływ wysoko rozwinięta technika. Powoduje ona, że świat się skurczył. Stał się jak niektórzy określają "globalną wioską". Zmiany dokonujące się we współczesnym świecie dotyczą nie tylko wymiaru zewnętrznego, ale wdzierają się głęboko do naszego myślenia i zachowania. Przykładem może być upadek autorytetów. Kiedy mówimy o autorytecie zazwyczaj mamy na myśli osoby, które w naszym osobistym życiu lub życiu całych społeczeństw odegrały ważną rolę. Pokazały one jednocześnie co w życiu powinno się liczyć. Niestety dzisiaj takie autorytety się ośmiesza lub odrzuca. Czyż u dzisiejszej młodzieży nie dostrzegamy zanegowania tego typu autorytetów. Młodzież "wie lepiej co i jak". Nie chce słuchać rodziców i nauczycieli. Można powiedzieć, że "dawniejszy" model autorytetu od młodzieży czegoś wymagał, do czegoś ją wzywał. Te wzory zanikły. Na ich miejsce wszedł konsumpcyjny styl życie, a wraz z nim "człowiek sukcesu" tzn. ktoś kto osiągnął sukces niezależnie jakimi metodami.
Z problemem autorytetu spotykamy się także gdy mówimy o potrzebie abstynencji we współczesnym świecie. Jeżeli żadna ważna osoba w życiu młodzieży nie jest abstynentem to nie ma ona kogo naśladować. W zamian widzi jak jej idole to ludzie uzależnieni od narkotyków, alkoholu i innych używek. Rodzi się więc pokusa naśladowania ich. I nie wystarczą tu różne akcje i zakazy. Potrzeba dziś autorytetów - abstynentów na które młodzież patrząc zapragnie naśladować. Abstynencja jest czymś wymagającym i dlatego potrzeba takich ludzi którzy powiedzą o tym i swoim życiem pokażą jak ta cnota jest ważna i nadaje sens.

II. Czego szukacie? (J 1,38)
Z tym pytaniem zwrócił się Jezus do uczniów, którzy szli za nim. Nie pytali Go o nic. Poszli za Nim na polecenie Jana dotychczasowego swojego nauczyciela. Pewnie szukali autorytetu, który pomógł by im rozpoznać powołanie, rozwiązać wiele życiowych problemów. I dziś młodzi mimo tej zewnętrznej "skorupy" odrzucenia szukają wzorów. Nie zawsze umieją właściwie wybrać. Często to ich poszukiwanie odbywa się na ślepo. Także potencjalne autorytety nie starają się dorastać do stawianych im wymogów. Np. ktoś kto zakazuje palenia sam sięga za chwilę po papierosa. Oczywiście wie, ze to szkodzi i tak naucza, ale już nie wprowadza tego w życie. W przypadku autorytetu głoszona nauka musi iść w parze z życiowymi zasadami. Trzeba umieć pociągnąć za sobą innych. Aktualne jest więc hasło kościelnej działalności trzeźwościowej "przez abstynencję wielu do trzeźwości wszystkich".

III. Chrystus-moja siła i autorytet.
Rodzi się wiec pytanie "gdzie należy szukać autorytetu, a wraz z nim i siły, która pomoże odnaleźć się w dzisiejszym świecie". Dla człowieka wierzącego tym źródłem siły jest Jezus Chrystus utajony w Najświętszym Sakramencie. Często niestety o tym zapominamy. Wystarczy jednak popatrzeć na przykłady świętych by zobaczyć jak wiele siły czerpali oni z obcowania z Chrystusem Eucharystycznym. Ale nie tylko oni. Wielu tych którzy borykali się z problemem alkoholowym twierdzi, że droga ku dobremu zaczęła się przy kratkach konfesjonału i przyjęciu Komunii św. Także ci którzy żyją w rodzinach z problemem alkoholowym opowiadają, że gdyby nie systematyczna modlitwa i życie sakramentami już dawno załamaliby się pod ciężarem bólu i upokorzeń jakich doświadczali. Czyż bólem nie jest pijacy syn, ojciec, brat, mąż. W dzisiejszych czasach coraz częściej i kobieta, która sięga po alkohol. Alkohol jest przyczyną wielu grzechów i zatracenia godności człowieka. Już św. Augustyn mówił o tym, że alkohol jest źródłem ludzkich nieszczęść.
Ludzie w swoim nieszczęściu często pytają o pomoc i są gotowi wiele poświęcić by taką pomoc otrzymać. A wystarczy tak niewiele: udać się do najbliższego kościoła i zatopić się w modlitwie przed Chrystusem. Do takiej postawy zachęca nas obecny rok poświęcony Eucharystii. Ona jest źródłem godnego życia w trzeźwości. Starajmy się o tym pamiętać i jak najczęściej prosić Chrystusa o potrzebne łaski, zwłaszcza o to byśmy dorastali do wymagań i byli autorytetami dla najbliższego otoczenia.

o. Krzysztof Kościelecki OFM Cap.

Modlitwa wiernych

Boże, Stwórco nieba i ziemi, który pochylasz się nad naszymi troskami i problemami, wysłuchaj tego, o co proszą Cię Twoi wierni

1. Panie, Ty jesteś Miłością - ogarnij nią wszystkich, którzy idą za Tobą zjednoczeni w Kościele Świętym. Ciebie prosimy...
2. Panie, Ty jesteś. Mądrością - obdarz nią młodzież, aby umiała odkryć głębokie ideały, które nadadzą sens ich życiu. Ciebie prosimy...
3. Panie, Ty jesteś Mocą - udziel jej szczególnie wszystkim, którzy podejmują decyzję rezygnacji z używania napojów alkoholowych, kupowania ich i częstowania nimi. Ciebie prosimy...
4. Panie, Ty jesteś Dobrocią - daj jej doświadczyć ludziom szczególnie doświadczonym przez życie: matom, żonom, mężom, dzieciom alkoholików. Ciebie prosimy...
5. Panie, Ty jesteś Wiecznością - naznacz nią wszystkich zmarłych, aby mogli cieszyć się radością spotkania z Tobą. Ciebie prosimy...
6. Panie, Ty jesteś Pokorą - naucz nas wszystkich, obecnych na dzisiejszej Eucharystii rozpoczynającej Tydzień Modlitw o Trzeźwość Narodu, swojej pokory, abyśmy zawsze szukali Twojej woli i ją wypełniali. Ciebie prosimy...

Niezmierzony Panie, wierzymy, że Ty wiesz, czego nam potrzeba, i i spełnisz nasze prośby, szczególnie o dar trzeźwości dla Polaków. Bądź pochwalony przez wszystkie wieki wieków.

Na rozesłanie

Dzisiejszą niedzielą rozpoczynamy dni Modlitw o Trzeźwość Narodu. Te ostatnie dni karnawału, gdy niektórzy nadużywają alkoholu i od Środy Popielcowej Wielki Post, okres pokuty przeżyjmy podejmując różnego rodzaju umartwienia. Wielu z nas rezygnuje z picia alkoholu, czy palenia tytoniu. Prosimy Was, abyście uzewnętrznili to zobowiązanie składając podpis w Księdze Trzeźwości. Ci którzy piją, że w imię Chrystusa ukrzyżowanego walczą ze swoją słabością. Nie pijący dają świadectwo, że życie bez alkoholu może być radosne i pełne.
Dlatego zachęcamy do uzewnętrznienia swojego stylu życia bez alkoholu, nawet tych, którzy kiedyś takie zobowiązanie składali na całe życie. Jest to wasze ponowienie tych przyrzeczeń, a dla parafii świadectwo, że są wśród nas ludzie niepijący, ludzie traktujący poważnie Wielki Post, Kościół i jego Pasterzy.

*

Poniedziałek 7 lutego 2005 r.
Czytania: Rdz 1.1-19; Mk 6,53-66.
Dzień powszedni

DZIEŃ MODLITW ZA RODZINY ALKOHOLIKÓW I PIJAKÓW.

Wprowadzenie do Mszy św.

Bóg pragnie nam pomagać. Nigdy nie jesteśmy zostawieni sami sobie. Dzisiaj w Tygodniu Modlitw o Trzeźwość Narodu powierzamy Bogu rodziny pijaków i alkoholików. Zanosimy modlitwę prosząc Boże "tak bardzo pragniemy zdrowia i leczenia dla bliskiej nam osoby. Chcemy wszystko uczynić, aby znaleźć pomoc u specjalistów choroby alkoholizmu. Chcemy z cierpliwością stworzyć warunki, które pozwolą na przyjęcie leczenia ciała i duszy. Chcemy z miłości wymagać tego, co potrzebne, oraz unikać litości, która bardziej niszczy niż buduje. Daj nam szacunek wobec tych, którzy są chorzy, ochroń nas od wszelkich wyrazów osądzania i potępiania".
Przeprośmy Boga za brak serca dla rodzin pijaków i alkoholików.

Rozważanie

Sługa Boży Mateusz Talbot (1856-1925)
alkoholik, abstynent, pokutnik

Wspominamy dzisiaj sługę Bożego Mateusza Talbota, alkoholika. Przez 16 lat nadużywał alkoholu. Ojciec jego, który był alkoholikiem czynił starania by syn nie poszedł jego śladem. Jego wysiłki okazały się daremne. Syn z zarobków nic prawie nie dawał na utrzymanie domowe, tylko przepijał z kolegami.
W czasie pijaństwa do kościoła chodził z nawyku, ale przez 3 lata nie przystępował do sakramentów świętych. Mimo kryzysu religijnego pozostał wierny wierze katolickiej. Po 16 latach nadużywania alkoholu nastąpił przełom. Modlitwy matki zostały wysłuchane. Gdy boleśnie przeżył lekceważenie ze strony kolegów, postanowił złożyć ślubowanie abstynencji. W 1884 roku wyspowiadał się, złożył ślubowanie całkowitego unikania alkoholu i przyjął komunię św. Dotrzymanie ślubowania abstynencji było trudne. Pożądanie alkoholu dręczyło go, ale podejmując pracę nad sobą wytrwał 41 lat przy swoim bohaterskim przyrzeczeniu. Po pewnym czasie od podjęcia decyzji o rezygnacji z alkoholu postanowił zrezygnować z palenia. Ponieważ był namiętnym palaczem, rezygnacja z palenia była dla niego szczególnie trudna. Nie chciał jednak być skrępowany więzami żadnej słabości, znalazł więc siłę, aby zerwać i ten ostatni łańcuch.
Bardzo przeżywał zmarnowane 16 lat życia i dlatego rozpoczął surowe życie pokutnika. Pościł często, długo i surowo. W niedzielę np. jadł nieco dopiero około drugiej po południu, po powrocie z kościoła. Jako murarz, a póżniej jako robotnik budowlany i transportowy wykonywał codziennie 10-godzinną ciężką fizyczną pracę to pozwalał sobie tylko na trzy godziny snu, od 11 wieczorem do 2 rano. W swojej postawie był prosty, naturalny. Miał pogodne usposobienie i poczucie humoru. Chętnie przysłuchiwał się wesołym historiom, a z dobrego żartu śmiał się serdecznie. Był gotowy pełnić wolę Boga. Gdy miał możliwość ożenić się i założyć rodzinę, rozpoczął nowennę, aby wyraźnie poznać wolę Bożą. Na modlitwie nabrał przekonania, że zgodnie z wolą Boga powinien samotnie przejść przez życie. Zrezygnował z małżeństwa, aby całkowicie ofiarować swoje życie Chrystusowi.
Mateusz wzorowo wykonywał swoją pracę, swoje obowiązki i czuł się odpowiedzialny za losy przedsiębiorstwa w którym pracował. Rozpoczynając o godz. 6 rano pracę szedł na godz. 5 do kościoła na Mszę św. Gdy w 1892 roku Msza św. została przeniesiona na godz. 6.15 i nie mógł już brać udziału w niej przed rozpoczęciem pracy, zdecydowanie zrezygnował z dotychczasowego zawodu murarza i przeniósł się do wielkiej firmy handlu drzewem, gdzie rozpoczynał pracę o godz. 8 i dzięki temu mógł przed pracą być na Mszy św.
Na swoje utrzymanie wydawał niewiele z tego co zarobił, natomiast całą resztę ciężko zarobionego wynagrodzenia wydawał na cele dobroczynne. Szczególnie hojny był dla misji w Chinach. Był człowiekiem modlitwy. W tamtych czasach udział w codziennej Mszy św. i regularne przystępowanie do komunii św. było czymś niezwykłym. Będąc w kościele, modląc się zawsze klęczał wyprostowany, bez oparcia. Stale był świadom obecności Bożej. Był czcicielem Matki Bożej. Codziennie odmawiał różaniec. Dużo czytał. Poza Pismem św. w jego bibliotece znalazło się 90 książek religijnych. Dla robotnika, który w okresie szkolnym zdobył zaledwie podstawowe wiadomości, była to duża liczba. W biblioteczce było również 30 życiorysów świętych. Specjalnie bliscy byli mu święci, którzy - podobnie jak on - grzeszyli w młodości, np. Małgorzata z Kortony, Maria z Egiptu.
Jego życie świadczy jak ważną jest zasada: "na poprawę nigdy nie jest za późno".

opr. ks. Zbigniew Kaniecki

Modlitwa wiernych

Do Boga Ojca, który jest naszą mocą i tarczą, módlmy się wspólnie w intencjach Kościoła, świata i naszych osobistych:

1. Módlmy się za Kościół święty, aby spełniło się w nim nieustanne uzdrowienie ludzkiego ducha. Ciebie prosimy...
2. Módlmy się za ludzi chorych, aby potrafili swoje cierpienia ofiarować Boguw intencji odnowy moralnej w naszej Ojczyźnie.
3. Módlmy się za matki i żony alkoholików i pijaków, aby otrzymały potrzebną pomoc i doczekały się dnia, gdy ich bliscy odzyskają dar trzeźwości. Ciebie prosimy...
4. Módlmy się za dzieci pokrzywdzone pijaństwem własnych rodziców, aby wśród nas znalazły dobroć, życzliwość i pomoc, których zabrakło w domu rodzinnym. Ciebie prosimy...
5. Módlmy się za ludzi niezaradnych życiowo, aby w modlitwie odnaleźli pokój i rozwiązanie swoich niełatwych problemów. Ciebie prosimy...
6. Módlmy się za nas tutaj zebranych, abyśmy w obecnym czasie zbliżali się jeszcze bardziej do Boga i do naszych bliźnich. Ciebie prosimy...

Boże, który z miłością patrzysz na zebraną wokół Ciebie rodzinę, wysłuchaj naszych modlitw i daj nam serca nowe. Przez Chrystusa, Pana naszego.

Na rozesłanie

Prośmy często Boga modlitwą o pogodę ducha: "Boże, użycz, mi pogody ducha, abym godził się z tym czego me mogę zmienić. Odwagi, abym zmieniał to co mogę zmienić i modrości, abym odróżniał jedno od drugiego". Na trudy życia niech nam Bóg błogosławi.

*

Wtorek - 8 lutego 2005 r.
Wspomnienie św. Hieronima Emilianiego, zakonnika
Czytania: Rdz 1.20-2.4a; Mk 7,1-13.

DZIEŃ MODLITW ZA NALEŻĄCYCH DO RUCHÓW, STOWARZYSZEŃ I PRACUJĄCYCH W ORGANIZACJACH APOSTOLSTWA TRZEŹWOŚCI

Wprowadzenie do Mszy św.

Jakże często usprawiedliwiamy picie alkoholu tradycją. Zwłaszcza teraz, gdy kończy się karnawał, można usłyszeć takie stwierdzenia: "wszyscy dzisiaj piją", "musiałem wypić", "nie wypada odmówić", "trzeba postawić". Stajemy często przed wyborem, albo prawo Boże albo ludzkie tradycje. Prośmy Boga, abyśmy nie dali się podporządkować tradycji ludzkiej, gdy jest zła, a mieli siłę i odwagę zmieniać "oblicze tej ziemi", kształtując nowy obyczaj, polegający na możliwości odmówienia picia alkoholu bez obawy obrażenia kogokolwiek: obyczaj "nowej kultury", "kultury trzeźwości".
W sposób szczególny polecamy tych, którzy włączają się do stowarzyszeń, bractw czy innych organizacji, aby czynić dobro.
Za to, że nie zawsze byliśmy wierni prawu Bożemu, za ośmieszanie niepijących a także należących do wspólnot apostolstwa trzeźwości, przeprośmy teraz Boga.

Rozważanie

Krzysztof Pepławski (1925 - 1998)
apostoł trzeźwości

Urodził się na terenie parafii Sulerzyż k. Ciechanowa w roku 1925. Szkołę Powszechną ukończył w rodzinnym Chotumiu i później ciechanowskie gimnazjum. Po wojnie był krótko nauczycielem w Chotumiu. Wielu jego kolegów, żołnierzy AK, zginęło w czasie II wojny światowej. Pamiętał o nich. Chciał, aby młode pokolenie widziało w ich życiu wzór dla siebie.
Od lat młodości poruszał się na wózku inwalidzkim - naznaczony stygmatem cierpienia. Traktował to jako swoje powołanie. Mimo to w kontakcie ze zmarłym wiele osób znajdowało pociechę i pokrzepienie, wychodzili ubogaceni. Potrafił on bowiem dostrzec dobro w każdym człowieku. Nigdy o nikim nie mówił źle. Gdy w jego obecności próbowano mówić źle o kimkolwiek, widać było na jego twarzy cierpienie. Umiał zawsze znaleźć słowa usprawiedliwienia. Był człowiekiem żywej, głębokiej wiary, zatroskanym o Kościół i Ojczyznę. Ubolewał nad złem, które w dzisiejszych czasach się dzieje. Jako misję swego życia obrał, odczytał działalność zmierzającą do ograniczenia spożycia alkoholu przez rodaków. Brał udział w nabożeństwach w intencji trzeźwości Narodu, w pielgrzymkach do Niepokalanowa, był członkiem Krucjaty Wyzwolenia Człowieka i Katolickiego Stowarzyszenia Pomocy Osobom Uzależnionym i ich Rodzinom "Filadelfia". Należał do wspólnoty św. Jana Chrzciciela przy swojej parafii.
Swoją abstynencją odpowiedział na apel Episkopatu: "Przez abstynencję wielu do trzeźwości wszystkich". Pisał: "Jestem dobrowolnym abstynentem, a pragnieniem mego życia jest przeciwdziałanie cierpieniu, przygniatającemu większą część naszego społeczeństwa, cierpieniu niezrozumiałemu i chyba najbardziej okrutnemu, bo wywołującemu wśród otoczenia zgorszenie i odrazę, zamiast miłosiernego współczucia". Siłę czerpał z Eucharystii. Komunia św. była dla niego codziennym pokarmem. Napisał wiele apeli, rozważań i modlitw, które były odmawiane m.in. w ciechanowskiej farze, podczas nabożeństw do Matki Boskiej Nieustającej Pomocy
Uroczystości pogrzebowe odbyły się 5 października 1998 r. w parafialnym kościele pw. Miłosierdzia Bożego w Ciechanowie. Po Mszy św. trumnę przewieziono do rodzinnej parafii i spoczął na sulerzyskim cmentarzu obok swoich rodziców.
Na temat duszpasterstwa i apostolstwa trzeźwości. Mówił: "Skuteczne przeciwdziałanie nie mogło dotychczas zaistnieć, ponieważ przyczyna zjawiska nie jest określona, a może chroniona". "Gorliwość o dom twój pożera mnie" (Ps 69,10) - te słowa Pisma św. oddają najlepiej całe jego zaangażowanie o dobro Kościoła i Ojczyzny. Pytał: "Czy normalnym społeczeństwem jest społeczeństwo, w którym prawie 2 miliony ludzi cierpi na nieuleczalną chorobę? Czy uczciwym jest pomniejszanie tego zjawiska i nazywanie go marginesowym? Czy uczciwym jest, gdy tragedię uzależnienia nazywa się pokątnie problemem z piciem alkoholu? Czy uczciwym jest ignorowanie, przemilczanie i ukrywanie wiedzy - prawdy o alkoholu? Czy moralnie obojętne jest spożywanie umiarkowane alkoholu w rodzinie alkoholika trzeźwego, albo w towarzystwie czy środowisku osób uzależnionych lub młodzieży? Czy rozkosze wszystkich "szczęśliwych" konsumentów alkoholu mogą zrównoważyć tragedię jednego uzależnienia człowieka, któremu alkohol zabrał wszystkie wartości duchowe i materialne?" Pisał też: "Uczestników samopomocowego ruchu ŤAnonimowych Alkoholikówť uważam za pozbawionych faryzeizmu, najbardziej wiarygodnych świadków, mogących bez obłudy i obawy przed konsekwencjami ocenić sytuację i sięgnąć po skuteczne środki. Już sama akceptacja i praktykowanie abstynencji, czyli postawy jeszcze niepopularnej w naszym narodzie, świadczy o prawdziwej odwadze i determinacji dającej gwarancję powodzenia".
Taki był Krzysztof Pepławski. Apostoł trzeźwości. Abstynent. Człowiek, który swoją modlitwą i dobrym słowem pomógł wielu ludziom. Ufam, że u Ojca w niebie wspiera prace apostolstwa trzeźwości.

Ks. Zbigniew Kaniecki

Modlitwa wiernych

Świadectwo naszej wierze dajemy codziennym życiem. Prośmy Pana o łaskę żywej wiary, byśmy nie czcili Boga tylko wargami, lecz sercem swym byli blisko Niego.

1. Módlmy się za cały Kościół Boży, by kierowany przez Ojca świętego, umacniał w świecie wiarę chrześcijańską i obyczaje zgodne z przykazaniami Bożymi. Ciebie prosimy...
2. Módlmy się za Ojca Świętego, biskupów i kapłanów, za biskupa naszego......., aby prowadzili wiernych drogą prawdy i miłości nie kierując się względami ludzkimi i otrzymali od Boga łaskę zdrowia i radości. Ciebie prosimy...
3. Módlmy się wspólnoty różańcowe i koła żywego różańca, aby towarzyszyły swoją modlitwą tym, którzy przeżywają problemy z nadużywaniem alkoholu, ich rodzinom i wszystkim, którzy nie potrafią czy też nie chcą się modlić. Ciebie prosimy...
4. Módlmy się za wszystkich dobrowolnych abstynentów, aby ich przykład pociągał innych do życia bez alkoholu. Ciebie prosimy...
5. Módlmy się za wszystkie ruchy, stowarzyszenia i organizacje apostolstwa trzeźwości, aby należący do nich oddawali siebie na służbę Bogu w kształtowaniu cnoty trzeźwości potrzebnej do zbawienia i otrzymali od Boga moc i radość na tej drodze życia. Ciebie prosimy...
6. Módlmy się za siebie wzajemnie, abyśmy wprowadzając nowe obyczaje włączali się w troskę Kościoła o trzeźwość w Polsce. Ciebie prosimy...

Boże, z Twojej woli w łonie Maryi Panny Twój Syn Jednorodzony stał się człowiekiem, aby przez Krzyż poprowadzić nas do chwały zmartwychwstania, wspieraj nas ustawicznie swoją łaską na drodze życia wiecznego.
Przez Chrystusa Pana naszego.

Na rozesłanie

W radości przeżyjmy ostatnie godziny karnawału. Tej radości niech nie zamącą sztuczne podniety. Prośmy też Boga o miłosierdzie dla nadużywających alkoholu.

*

Środa - 9 lutego 2005 r.
POPIELEC
Czytania: Jl 2,12-18; 2 Kor 5,20-6,3; Mt 6,1-6. 16-18

DZIEŃ MODLITW ZA UCZESTNIKÓW SPOTKAŃ W GRUPACH SAMOPOMOCOWYCH (AA, AL - ANON, AL - ATEEN, DDA).

Wprowadzenie
Rozpoczynamy Wielki Post. Nasze głowy zostaną dzisiaj posypane na znak pokuty popiołem. Usłyszymy słowa: "Pamiętaj człowiecze, prochem jesteś i w proch się obrócisz". Uświadamiamy sobie przemijalność życia i nasze podporządkowanie Bogu. Jesteśmy w Jego ręku. On zwraca się do nas: "Nawróćcie się do mnie całym sercem, przez post (...). Rozdzierajcie jednak wasze serca, a nie szaty".
Wielu alkoholików i ich rodziny podjęli pracę nad sobą w grupach samopomocowych (AA, Al - Anon, Al - Ateen, DDA). Prośmy za nich, by na tej trudnej drodze wewnętrznej przemiany trwali i odzyskali dar trzeźwości dla siebie i swich bliskich.
Za wszystko zło przeprośmy dobrego Boga.

Rozważanie

Anioł Pokoju w Fatimie

Znamy objawienia Matki Bożej w Fatimie, które związane są z dniem 13 maja 1917 roku. Zanim Maryja objawiła się Hiacyncie, Łucji i Franciszkowi, dzieci miały widzenie Anioła Pokoju. Było to wiosną 1916 roku.
Padał deszcz. Później pojawiło się słońce. Dzieci były na pastwisku z trzodą. Po odmówieniu różańca, gdy zaczęły się beztrosko bawić, poczuły silny powiew wiatru, a nad koroną z liści niskiego dębu ukazała się świetlista postać i po pewnym czasie zaczęła się do nich zbliżać. Gdy postać zbliżyła się mogły rozpoznać młodzieńca w wieku około 15 lat. Młodzieniec odezwał się uspokajająco: "Nie bójcie się, jestem aniołem pokoju, módlcie się razem ze mną!" Po tych słowach uklęknął, nachylił się tak, że czołem dotknął ziemi, i powtórzył trzy razy: "O mój Boże! Wierzę w Ciebie! Uwielbiam Ciebie! Ufam Tobie! Miłuję Ciebie! Proszę, byś przebaczył tym, którzy nie wierzą. Ciebie nie czczą i nie miłują!" Następnie wstał i rzekł do dzieci: "Módlcie się tak często. Serca Jezusa i Maryi wysłuchają waszych próśb!"
Wspominając to wydarzenie Łucja później stwierdziła: "Słowa Anioła wyryły się głęboko w naszej pamięci. Odtąd padaliśmy często na ziemię i modliliśmy się słowami Anioła aż do znużenia".
Gdy w lipcu lub sierpniu dzieci bawiły się w ogrodzie, zjawił się ten sam młodzieniec i rzekł do nich: "Co robicie? Módlcie się! Módlcie się wiele! Najświętsze Serca Jezusa i Maryi mają względem was zamiary pełne miłosierdzia. Ofiarujcie zawsze Bogu Najwyższemu wasze modlitwy i ofiary!" Łucja wówczas zapytała: "W jaki sposób mamy pełnić te ofiary?" Anioł odpowiedział: "We wszystkim, co tylko możecie, czyńcie ofiarę Zbawicielowi na przebłaganie Go za tyle grzechów, które Go obrażają, oraz za nawrócenie grzeszników. Ściągniecie w ten sposób pokój na waszą Ojczyznę. Ja jestem Aniołem Stróżem, Aniołem Portugalii. Przede wszystkim przyjmujcie i znoście cierpliwie cierpienia, które Bóg na was dopuszcza!"
Po dwóch lub trzech miesiącach od tego wydarzenia, gdy pasły owce u podnóża góry w Cova da Iria, w tym samym miejscu gdzie spotkały anioła po raz pierwszy, znów ujrzały tego samego Anioła, który trzymał w ręku kielich, nad którym unosiła się święta Hostia, z której spływały krople krwi do kielicha. Nagle kielich i Hostia zawisły w powietrzu, Anioł uklęknął obok dzieci i polecił im odmawiać trzykrotnie następującą modlitwę: "Trójco Przenajświętsza, Ojcze, Synu, Duchu Święty! Oddaję Wam cześć głęboką i ofiaruję Ci bezcenne Ciało, Krew, Duszę i Bóstwo Pana Naszego Jezusa Chrystusa, obecnego na wszystkich ołtarzach świata, na przebłaganie za grzechy, które Go obrażają. Przez niezmierzone zasługi Jego Przenajświętszego Serca i za przyczyną Niepokalanego Serca Maryi błagam o nawrócenie biednych grzeszników. Amen." Następnie Anioł podniósł się z klęczek, wziął Hostię świętą i podał ją Łucji do spożycia, kielich zaś Hiacyncie i Franciszkowi ze słowami: "Przyjmijcie Ciało i Krew Jezusa Chrystusa, tak strasznie znieważanego przez niewdzięcznych ludzi. Pokutujcie za ich grzechy i pocieszajcie Boga waszego".
Później Maryja w Fatimie prosiła również o pokutę. Łucja wyznała "Ponieważ moja gorliwość zupełnie wystygła, napominała mnie Pani byśmy się ofiarowali za grzeszników i byśmy w chwilach cierpienia mówili: O Jezu, z miłości ku Tobie!...."
Niechaj ta modlitwa będzie bliska wszystkim rezygnującym z alkoholu oraz wszystkim alkoholikom i ich rodzinom.

opr. ks. Zbigniew Kaniecki

Modlitwa wiernych

Przez Jezusa Chrystusa, który w tym czasie wzywa nas do nawrócenia i czynów pokuty, z ufnością zanośmy do Boga nasze błagania.

1. Módlmy się za święty Kościół Boży, aby wszystkim narodom nieustannie głosił przykazanie miłości. Ciebie prosimy...
2. Módlmy się za Ojca Świętego i Pasterzy Kościoła, aby umacniali ład moralny w świecie. Ciebie prosimy...
3. Módlmy się za alkoholików i pijaków, aby łaska Boża wydźwignęła ich z nałogu i przywróciła rodzinie i społeczeństwu. Ciebie prosimy...
4. Módlmy się za nasze rodziny, aby ze spotkań rodzinnych i towarzyskich usuwany był alkohol i pijackie obyczaje, a propagowana chrześcijańska kultura trzeźwego spędzania czasu wolnego. Ciebie prosimy...
5. Módlmy się za dzieci, aby wsparte przykładem i zachętą starszych, mogły żyć zgodnie z ideałami chrześcijańskimi. Ciebie prosimy...
6. Módlmy się za nas samych, byśmy przyjmując w Komunii Świętej Jezusa Chrystusa, zostali uzdrowieni z naszych duchowych słabości. Ciebie prosimy...

Panie, Ty jesteś naszą jedyną nadzieją, a w Twoim ręku jest nasz los, prosimy pokornie, przyjdź nam z pomocą, wysłuchaj i uzdrów. Przez Chrystusa Pana naszego...

Na rozesłanie:

Anioł do dzieci w Fatimie powiedział; "We wszystkim, co tylko możecie, czyńcie ofiarę Zbawicielowi na przebłaganie Go za tyle grzechów, które Go obrażają, oraz za nawrócenie grzeszników. Ściągniecie w ten sposób pokój na waszą Ojczyznę". Niechaj Bóg błogosławi nam i szczególnie wszystkim niepijącym alkoholikom i ich rodzinom.

*

Czwartek - 10 lutego 2005 r.
Czwartek po Popielcu
Wspomnienie Św. Scholastyki
Czytania: Pwt 30, 15-20, Ps. 1 Łk 9, 22-25

DZIEŃ MODLITW ZA PRACOWNIKÓW LECZNICTWA ODWYKOWEGO I INSTYTUCJI PRACUJĄCYCH NAD TRZEŹWOŚCIĄ NARODU.

Wprowadzenie do Mszy św.

Są w życiu chwile, gdy człowiek opuszcza ręce i stwierdza: "tu już nic nie da się zrobić". Taką postawę przyjmują często rodziny sióstr i braci uzależnionych od alkoholu.
W tej Mszy św. polecamy Bogu wszystkich, którzy ratują ludzi chorych na chorobę alkoholową i leczących w zakładach specjalnych i przychodniach. Niechaj trwają w tej trudnej pracy i wierzą, że nie ma sytuacji bez wyjścia. Niechaj stają się narzędziami w ręku Boga dla przywracania trzeźwości.
Za to, że tak rzadko wspieramy modlitwą pracujących nad przywracaniem trzeźwości naszym braciom i siostrom, przeprośmy teraz Boga.

Rozważanie

Aleksandra Gabrysiak (1942 - 1993)
Lekarz, abstynent, apostoł trzeźwości

Aleksandra Gabrysiak, nazwana przez swoich pacjentów i podopiecznych "Doktor Olą", urodziła się 16 kwietnia 1942 roku w Radzyminie koło Warszawy jako córka Jana i Jadwigi Gabrysiaków. Szkołę podstawowa i liceum ogólnokształcące ukończyła w Gdańsku uzyskując w 1961 r. świadectwo dojrzałości-
Medycyna była jej powołaniem. Dotknięta została ciężka chorobą, nieuleczalna w tamtych czasach, schorzeniem narządu ruchu. Przechodziła kilka poważnych operacji w swoim życiu.
W październiku 1962 r. rozpoczęła studia na Wydziale Lekarskim Akademii Medycznej w Gdańsku, uzyskując dyplom lekarza w 1968r. Bezpośredni po studiach pracowała w Zakładzie Biochemii Klinicznej AMG, a w 1970 r. podjęła pracę w Tczewie jako kierownik laboratorium, które zorganizowała od podstaw na bardzo wysokim poziomie usług.
Już w Tczewie dała się poznać jako osoba o wielkim sercu społecznika. Założyła tam Telefon Zaufania. Udzielała się w klubie Seniora. Była lekarzem przejętym swoją pracą -lekarzem ciała i duszy.
W 1975 r. przeniosła się wraz z przybrana córką, którą kochała jak własne dziecko do Elbląga. Tam objęła kierownictwo laboratorium w Szpitalu ZOZ i podobnie jak w Tczewie, zorganizowała je w sposób profesjonalny. Oddała się bezgranicznie chorym, uzależnionym od nałogów, samotnym matkom, więźniom, wszystkim potrzebującym. Ratowała życie nie narodzonym, miała szczególny dar godzenia małżeństw, ratowała samobójców, pomagała odnajdywać sens życia.
W 1985 podjęła prace w "Poradni Trzeźwości" w Elblągu. Ożywiła działalność Klubu Abstynenta "Żuławy" i wielu alkoholików zawdzięcza Jej powrót do normalnego życia. Pomagała adopcji dzieci, organizatorka Domu Samotnej Matki, Hospicjum, była niejako instytucją. Dewizą Jej życia było "zaufać człowiekowi i kochać go do końca".
Aleksandra Gabrysiak została zamordowana 6 lutego 1993 r. w Elblągu wraz z Jej córką 19 letnią Marią we własnym mieszkaniu. Zabójcą okazał się jeden z podopiecznych Doktor Oli, wypuszczony na przepustkę z więzienia.
"W dziesiątą rocznicę śmierci doktor Oli - tak nazywali Ją pacjenci - biskup elbląski Andrzej Śliwiński wydał odezwę, w której prosi o modlitwę w intencji rozpoczęcia jej procesu beatyfikacyjnego". /Gość Niedzielny Nr 9/2003r/.
Módlmy się o szybkie wszczęcie procesu beatyfikacyjnego Aleksandry Gabrysiak, apostoła trzeźwości.
Wypowiedzi o Doktor Oli

"Życie dr Aleksandry Gabrysiak było heroiczną służbą Chrystusowym braciom. Ojciec Święty z serca błogosławi wszystkim, którzy starają się o szerzenie wiadomości o świętobliwej lekarce w społeczeństwie polskim".

Abp Giovanni B. Re
Sekretariat Stanu (Watykan).

"Doktor Ola jako lekarka w sposób wprost niewiarogodny pokonała wszelkie przeszkody, które mogły stanąć na drodze do uzyskania dyplomu lekarskiego. Jej osobiste cierpienie stało się niejako przewodnim hasłem służby lekarskiej, którą traktowała jako spełnienie życiowego powołania i odpowiedź na ewangeliczny postulat, by z Chrystusem pochylać się nad tymi, którzy są szczególnie maluczcy".

Ks. bp dr hab. Jan Bernard Szlaga
Biskup Pelpliński.

"Chciałabym być dobra jak Doktor Ola i kochać ludzi jak Ona. Wierzę, że Doktor Ola mnie nie opuści".
Małgosia, samotna matka.

Do doktor Oli szło się, by otrzymać moc, jak do Kościoła

Alkoholik NN.

ZOSTAWIŁA TESTAMENT MIŁOŚCI.

Andrzej Ślizień (Elbląg)

Opracował :Andrzej Zieliński

Tczew

Modlitwa wiernych

"Wszystko o co prosicie w modlitwie, stanie się wam, tylko wierzcie, że otrzymacie". Z głęboką wiarą i pełni ufności przedstawmy Bogu nasze prośby:

1. Módlmy się za rodzinę ludzką, aby przygotowała lepsze jutro świata. Ciebie prosimy...
2. Módlmy się za wszystkich chrześcijan, by zewnętrzna modlitwa i liturgia były zawsze znakiem wewnętrznego przeżycia i pobożności. Ciebie prosimy...
3. Módlmy się, aby Unia Europejska potrafiła nieustannie czerpać nową inspirację z chrześcijańskiego dziedzictwa, tworzącego jej historię i kulturę. Ciebie prosimy...
4. Módlmy się za pracowników lecznictwa odwykowego i instytucji zaangażowanych w pracę nad trzeźwością Narodu, aby zawsze, a szczególnie podczas Wielkiego Postu, czuli się narzędziami miłości w ręku Boga. Ciebie prosimy...
5. Módlmy się, aby uroczystości religijne w naszych domach były przeżywane w trzeźwości, miłości i pokoju i nie stawały się okazją do grzechów. Ciebie prosimy...
6. Módlmy się o ducha pokuty i wytrwania w dobrym na rozpoczęty okres Wielkiego Postu. Ciebie prosimy...

Wszechmogący Boże, Ojcze ludzkiej rodziny, naucz nas prowadzić życie szlachetne, trzeźwe i czyste - godne Twoich dzieci, abyśmy mogli dojść do tej doskonałości, jaką ukazałeś w Jezusie Chrystusie Panu naszym.

Na rozesłanie

Życie dr Aleksandry Gabrysiak było heroiczną służbą Chrystusowym braciom. Postanówmy sobie: Chciałabym (chciałbym) być dobra(y) jak Doktor Ola i kochać ludzi jak Ona. Na te wysiłki w pracy nad sobą niech Bóg nam błogosławi.

*

Piątek - 11 lutego 2005 r.
Piątek po Popielcu
Najświętszej Maryi Panny z Lourdes. Światowy Dzień Chorego
Czytania: Iz 58, 1-9 Ps. 86; Mt 9, 14-15

DZIEŃ MODLITW ZA NAUCZYCIELI I WYCHOWAWCÓW.

Wprowadzenie do Mszy św.
Z księgi proroka Izajasza usłyszymy dziś, na progu Wielkiego Postu, jaka jest rola postu w życiu człowieka. Nie wystarczy tylko mniej jeść, ale post ma prowadzić do dobrych czynów. Każde umartwienie ma służyć konkretnemu dobru. Podobnie nasza abstynencja ma służyć otrzeźwieniu tych, którzy wchodzą w dorosłe życie. Prośmy dzisiaj przez wstawiennictwo bł. Fidelisa Chojnackiego, za nauczycieli i wychowawców, aby byli gotowi do rezygnacji z alkoholu dla dobra swoich uczniów i wychowanków.
Za to, że nie potrafimy ponosić ofiar dla dobra naszych bliźnich, przeprośmy teraz Boga.

Rozważanie

Bł. Fidelis Hieronim Chojnacki (1906 - 1942)
kleryk, apostoł trzeźwości

Wiele razy słyszeliśmy, że w każdych warunkach można osiągnąć świętość. Beatyfikacja, przez Papieża-Polaka 108 męczenników II wojny światowej sprawiła, że te słowa nabrały konkretnego znaczenia. Męczennicy II wojny światowej są dla nas wzorem odwagi tzn. wierności prawdzie pomimo przeciwności. Pośród nich jest pochodzący z Łodzi Br. Fidelis Hieronim Chojnacki. Miał lat 27 gdy przywdział habit w Zakonie Kapucynów w Nowym Mieście n. Pilicą. Wcześniej jednak zdobył duże doświadczenie i szkolne i zawodowe. Ukończył szkołę średnią, później podchorążówkę. Pracował w Zakładzie Ubezpieczeń Społecznych w Szczuczynie Nowogródzkim później na Poczcie Głównej w Warszawie.
Ciągle pragnął pogłębiać swoje życie wewnętrzne. Związany był z Akcją Katolicką oraz wstąpił do III Zakonu św. Franciszka przy kościele OO. Kapucynów w Warszawie. Wreszcie zdecydował się na życie zakonne u Kapucynów. Poznając jego duchowość stwierdzamy, że był gorliwym czcicielem Najść. Maryi Panny.
Wspominając jego osobę w Tygodniu Modlitw o Trzeźwość Narodu zwracamy uwagę na jego zaangażowanie w apostolstwo trzeźwości. Jeszcze żyjąc pośród świata interesował się akcją antyalkoholową. Widział ludzi nadużywających alkoholu i bardzo bolało go, że marnują swoje życie. Zrobił dla nich to co mógł zrobić. Zrezygnował z używania napojów alkoholowych czyli podjął post od alkoholu nazywany abstynencją. Jego biografowie piszą, że był "gorliwym abstynentem". Także podczas studiów seminaryjnych interesował się pomocą uzależnionym poprzez dar abstynencji. Założył Koło Abstynentów wśród kleryków.
Przyjeżdża obecnie wiele osób na kursy apostolstwa trzeźwości do Zakroczymia. Istniejący już ponad 30 lat Ośrodek Apostolstwa Trzeźwości w Zakroczymiu założony przez O. Benignusa Sosnowskiego, kapucyna spełnia rolę animatora duszpasterstwa trzeźwości w Polsce. Warto pamiętać, że do grona gorliwych kapucynów związanych z Zakroczmiem zalicza się też kleryk bł. Fidelis Hieronim Chojnacki. Przebywał w klasztorze zakroczymskim w latach 1934 - 1937 podczas studiów filozoficznych.
Później rozpoczął studia teologiczne w Lublinie i tam zastał go wybuch II wojny światowej. Został aresztowany 25 stycznia 1940 roku wraz z klerykami i kapłanami lubelskiego klasztoru. Po pobycie w więzieniu na Zamku w Lublinie, dostał się 18 czerwca 1940 roku do obozu koncentracyjnego w Sachsenhausen pod Berlinem a następnie 14 grudnia 1940 roku do obozu koncentracyjnego w Dachau pod Monachium gdzie zmarł w szpitalu obozowym 9 lipca 1942 roku.
Ostatnie spotkanie z nim wspominając o. Kajetan Ambrożkiewicz mówił: "Nie zapomnę nigdy tego niedzielnego popołudnia w lecie 1942 roku, gdy Br. Fidelis opuszczał nasz blok 28 i przechodził na blok tzw. inwalidów. Był wówczas tak jakoś dziwnie uspokojony i uciszony w sobie, w oczach miał nawet pogodne błyski, ale były to już błyski nie z tego świata".
Niechaj teraz będzie orędownikiem wszystkich, którzy przygotowują się do pracy w duszpasterstwie trzeźwości. Niech będzie wzorem wierności otrzymanemu powołaniu aż do śmierci męczeńskiej.

O. Krzysztof Kościelecki OFM Cap.

Modlitwa o dar trzeźwości za przyczyną bł. Fidelisa

Boże, źródło życia i miłości, Twój Jednorodzony Syn Jezus Chrystus, przez Mękę i śmierć, odkupił nas do nowego życia. Za przyczyna błogosławionego Fidelisa, jednego z grona 108 męczenników, który zostawił nam przykład życia, wiernego Bożym przykazaniom i ideałom św. Franciszka, udziel nam łaski trzeźwości i wytrwania w niej do końca życia. Niech jego wstawiennictwo umacnia mnie, także moich braci i siostry, w pokonywaniu słabości i w radosnym przeżywaniu Bożego dziecięctwa. Przez Chrystusa Pana Naszego. Amen.

Modlitwa wiernych
Bracia i Siostry, zanieśmy wspólne nasze prośby do Boga, który w swej mądrości i dobroci rządzi niebem i ziemią.

1. Módlmy się za Kościół święty, aby dzięki wielkopostnej pokucie i odnowie zajaśniało w Nim pełniej światło Zmartwychwstałego Chrystusa. Ciebie prosimy...
2. Módlmy się, abyśmy w tym świętym czasie pojednania i łaski rozpoznali w naszym życiu głos Boży wzywający do nawrócenia i większej miłości. Ciebie prosimy...
3. Módlmy się za naszą ojczyznę - Polskę, aby jej córki i synowie, wpatrując się w Krzyż Chrystusa, uświadomili sobie, że prawdziwa wolność i niepodległość zależy od wolności serca od różnorakich zniewoleń. Ciebie prosimy...
4. Módlmy się za nauczycieli i wychowawców, aby przekazywali wartości chrześcijańskie swoim uczniom i wychowankom i otrzymali od Boga zdrowie i radość tu na ziemi i szczęście wieczne. Ciebie prosimy...
5. Módlmy się za polską młodzież, aby nie dała się zwieść pokusom łatwego i przyjemnego życia bez Boga. Ciebie prosimy...
6. Módlmy się za nas samych, abyśmy przykładem życia z Chrystusem i własną postawą przyczyniali się do realizowania Królestwa Bożego na ziemi. Ciebie prosimy...

Boże, Ojcze miłosierdzia, który nie opuszczasz nigdy swoich dzieci, przyjmij łaskawie nasze modlitwy i swoją opieką chroń nas od wszelkich niebezpieczeństw duszy i ciała. Przez Chrystusa, Pana naszego.

Na rozesłanie

Za przyczyna błogosławionego Fidelisa, jednego z grona 108 męczenników, który zostawili nam przykład życia, wiernego Bożym przykazaniom i ideałom św. Franciszka, prośmy, by Bóg udzielił nam łaski trzeźwości i wytrwania w niej do końca życia. Niech jego wstawiennictwo nas umacnia. a Bóg niech nam błogosław.

*

Sobota 12 lutego 2005 r
Sobota po Popielcu
Czytania: Iz 58, 9b-14; Ps. 86; Łk. 5,27-32

DZIEŃ MODLITW ZA KAPŁANÓW I ŚWIECKICH APOSTOŁÓW TRZEŹWOŚCI.

Wprowadzenie do Mszy św.
Dzisiejsza liturgia ukazuje Jezusa, który wyzwala celników i grzeszników z ich ograniczeń i zniewoleń. Jezus Chrystus służy godności człowieka. W swojej służbie jest nieustępliwy: nie zniechęca Go szemranie faryzeuszy ani słabość grzesznych. Taka jest służba naszego Pana, taka też winna być służba biskupów, kapłanów i wszystkich apostołów trzeźwości. W ten sobotni dzień prośmy Maryję - Służebnicę Pańską, abyśmy tak jak Ona służyli Bogu w braciach.
Przeprośmy Boga za nasze grzechy.

Rozważanie:

ks. kan. Stanisław Przetakiewicz (1797 - 1876)
duszpasterz trzeźwości

Od naszych przodków mamy uczyć się tego co dobre. Jest wielu apostołów trzeźwości znanych i często wspominanych w publikacjach o pracy trzeźwosciowej Kościoła w Polsce. Są też tacy o których wiedzą nieliczni.
Do tej drugiej grupy należy ks. Stanisław Przetakiewicz, proboszcz w Zieluniu w diecezji płockiej. Prymasa Tysiąclecia, w Liście do kapłanów w sprawie wzmożenia kościelnej działalności trzeźwościowej z 08 grudnia 1979 r. napisał: "Przez całkowitą abstynencję duchowieństwa katolickiego - do trzeźwości całego Narodu polskiego!". Wiemy, że ważną rolę w kształtowaniu moralności pełnią kapłani. Proboszczowie parafii, często małych i zapomnianych, odgrywają największą rolę w krzewieniu cnoty trzeźwości i ponoszą też największą odpowiedzialność. Potrzebują z naszej strony wsparcia modlitwą i gotowości współpracy w apostolstwie trzeźwości. A takich cichych, pracowitych kapłanów jest w Polsce liczne grono. Przykładem takiego duszpasterza jest ks. Stanisław Przetakiewicz, który utrzymywał kontakt listowny ze znanym kaznodzieją trzeźwościowym ks. Martynianem Możejewskim. Ks. Martynian dedykował jemu swoją książkę "Słowa prawdy o pijaństwie i trzeźwości oraz rady i modlitwy dla trzeźwych".
Ks. Stanisław Przetakiewicz, doświadczony duszpasterz i inicjator ruchu wstrzemięźliwości w diecezji płockiej miał osiągnięcia w pracy trzeźwościowej. We wspomnieniu o nim - ksiądz kolega - napisał: "Przy nader skromnym życiu, trunków upajających żadnych nie pił. I pierwszy w diecezji płockiej, a zapewne nawet i w kraju całym, jeszcze w r. 1854 w swej parafii trzeźwość zaszczepił, i spowodował, że ta błoga cnota dalej się rozszerzyła, i wydała tak zbawienne skutki, jakie dziś w okolicach trzeźwości hołdujących widzimy". Sam ks. Przetakiewicz o swojej pracy mówił: "Smutne i straszne spustoszenie robiła gorzałka pomiędzy naszym ludem, ale sam Bóg wejrzał na ginących.... Wezwawszy Pana Boga na pomoc, odważyłem się pierwszy u siebie w Zieluniu zaprowadzić trzeźwość, i przy pomocy łaski Jego, niezważając na liczne przestrogi i tłumaczenia ludzkie, choć wystawiłem się na wiele nieprzyjemności z tej strony, szczęśliwie mi jednak się powiodło, Bóg dobry błogosławił mej pracy, trzeźwość w mojej parafii niezachwianie się utrzymuje, a stąd dopiero posunęła się dalej". (Z listu ś. p. ks. Przetakiewicza, zamieszczonego w książce: "Słowa prawdy o pijaństwie i trzeźwości" str. 183.)
Aby mógł widzieć owoce swej pracy nie ograniczał się tylko do mówienia o skutkach nadużywania alkoholu. Wiedział bowiem, że trzeba zmieniać styl życia parafian. Wspominający go kapłani stwierdzają, że "parafian zieluńskich o kilka mil od Zielunia, w miejscach, gdzie lud z wielu parafii zgromadzał się na odpusty, poznać i odróżnić można było, szczególnie przy konfesjonale, po dokładnym i umiejętnym przygotowaniu się do Spowiedzi św. z całą znajomością przedmiotu, gdzie, z czem i po co przystępują; że kilkanaście osób wysłuchanych, nad którymi pracowano, tak nie znużyło spowiednika, jak jeden zaniedbany. Blisko pół wieku będąc proboszczem jednej parafii, ks. Przetakiewicz był swego ludu przewodnikiem, ojcem, opiekunem i przyjacielem; nietylko nauczył kochać Boga i bliźnich, ale rzetelnej, uczciwej i trzeźwej pracy. To też kochano go za to, szanowano, i słuchano jak ojca".
Swoją postawą budził też podziw u księży, bowiem, pomimo sędziwego wieku brewiarz odmawiał zawsze klęcząc. Jeden z kolegów kapłanów zanotował: "patrząc jak wieczorem po odmówieniu Matutinum Laudes i dość długich modłach prywatnych, ledwo wstał na nogi, zwróciłem uwagę, że w tym wieku możnaby siedząc brewiarz odmawiać; na co staruszek żartobliwie odrzekł: Póki jestem młody (77 lat) i siły służą, to jak można trzeba Pana Boga chwalić, lecz nie wiem, jak to kiedy będzie na starość."
Podejmował też w intencji parafian pokutę: "Posty tak ściśle zachowywał, iż w dni postne nawet mleka używać miał skrupuły. Jarzyny z olejem stanowiły wtedy jego posiłek".
Umiał też cenić piękno liturgii i troszczył się, aby nabożeństwa były sprawowane z pełnym świadomym udziałem parafian. Wspominali go, że "w kościele, oprócz zwyczajnych obowiązkowych nabożeństw w niedziele i święta, w godzinach wolnych od katechizowania ludu pozaprowadzał piękne śpiewy i nabożeństwa, sam ucząc i przysposabiając do tego młodzież. A w niektóre doroczne uroczystości, jak Boże Narodzenie, Wielkanoc i Boże Ciało, dla wspanialszego obchodu uroczystości i świętych ceremonii, swoim kosztem sprawiał odpowiednie ubiory, dla przysposobionej do tego obojga płci młodzieży".
Ten duszpasterz trzeźwości, który zwaśnionych godził, smutnych pocieszał, upadłych dźwigał jest szczególnym patronem duszpasterzy pragnących by i ich życie było jednym ciągiem pracy dla Boga i dla bliźnich. Wspierajmy zatem modlitwą i dobrym słowem swoich duszpasterzy.

ks. Zbigniew Kaniecki

Modlitwa wiernych

Przez Jezusa Chrystusa, który pokonał wszelkie zło i swoim wyznawcom daje siłę do nawrócenia i przemiany życia, zanośmy do Boga pokorne prośby.

1. Za przyczyną Maryi Matki Kościoła módlmy się za Kościół św., by gromadził rozproszonych, dawał nadzieję pokrzywdzonym i niósł światło wiary nie znającym Boga. Ciebie prosimy...
2. Przez wstawiennictwo Królowej Apostołów módlmy się za biskupów i kapłanów, by odpowiedzieli na wezwanie Prymasa Tysiąclecia, który w Liście do kapłanów w sprawie wzmożenia kościelnej działalności trzeźwościowej z 08 grudnia 1979 r. napisał: "Przez całkowitą abstynencję duchowieństwa katolickiego - do trzeźwości całego Narodu polskiego!". Ciebie prosimy...
3. Naśladując Maryję, pokorną Służebnicę Pańską, prośmy za nadużywających alkoholu, aby umieli wykorzystać obecny czas łaski i zdecydowali się na ostateczne zerwanie z grzechem. Ciebie prosimy...
4. Wzywając Wspomożycielski Wiernych, módlmy się za władze państwowe, by stanowiły prawa służące dobru obywateli. Ciebie prosimy...
5. Przez wstawiennictwo Maryi Królowej Polski módlmy się za wszystkich, którym bliska jest sprawa trzeźwości Narodu, by nie zrażali się brakiem widocznych owoców na niwie trzeźwości, ale trwali w pracy nad kształtowaniem cnoty trzeźwości. Ciebie prosimy...
6. Za przyczyną Niepokalanej, Jutrzenki wolności, prośmy za nas samych, abyśmy umieli ochotnie odpowiadać na wszelkie wyzwania współczesnego świata. Ciebie prosimy...

Boże, który jako wzór drogi do zbawienia dajesz nam przykład życia swego Syna, wysłuchaj modlitw naszych i spraw łaskawie, abyśmy wykonując wielkopostne umartwienia i czyny miłości, mieli udział w Jego zmartwychwstaniu i życiu.
Przez Chrystusa, Pana naszego.

Na rozesłanie

Wspominany dzisiaj ks. Stanisław Przetakiewicz, duszpasterz trzeźwości, który zwaśnionych godził, smutnych pocieszał, upadłych dźwigał niech będzie szczególnym wzorem dla duszpasterzy pragnących by i ich życie było jednym ciągiem pracy dla Boga i dla bliźnich. Umocnieni błogosławieństwem Bożym wspierajmy modlitwą i dobrym słowem swoich duszpasterzy.

OGÓLNOPOLSKA PIELGRZYMKA APOSTOLSTWA TRZEŹWOŚCI
NA JASNA GÓRĘ

Niedziela 19.06.2005 r.

XII Niedziela zwykła
(trzecia sobota i niedziela czerwca)
Czytania Jr 20, 10-13; Rz 5,12-15; Mt 10, 26-33

Wprowadzenie do Mszy św.
Dzisiejszego dnia nasze myśli kierują się w stronę Jasnej Góry. Tam przybyli pielgrzymi, aby prosić Matkę Bożą o łaski potrzebne do pracy na polu trzeźwości. Wiemy jak wiele zła i krzywdy dzieje się w naszym środowisku dlatego, ze ktoś nadużywa alkoholu. W modlitewnej łączności i my zanosimy prośby o trzeźwość dla nas samych i naszych najbliższych.

Modlitwa wiernych

Przez pośrednictwo Pani Jasnogórskiej polećmy Bogu nasze pokorne prośby.
Za cały Kościół Boży aby zawsze i odważnie przepowiadał Słowo Boże.
Za wszystkie ruchy trzeźwościowe zebrane dziś na Jasnej Górze, by mogły cieszyć się opieką Matki Bożej.
Za dzieci pierwszokomunijne, które przyrzekły abstynencję by pamiętały jak najdłużej o tym zobowiązaniu i wyrastały na szlachetnych chrześcijan i dobrych obywateli.
Za władze państwowe by popierały wszystkie inicjatywy zmierzające do ograniczenia spożycia alkoholu.
Za nas samych byśmy w życiu umieli wybierać tylko to co służy dobru i rozwojowi człowieka.

Panie i Ojcze wysłuchaj nasze prośby i przyjdź nam z pomocą we wszystkich naszych trudach. Przez Chrystusa Pana naszego.

Propozycja ogłoszeń.

Zachęcamy do nieustannej modlitwy przed Chrystusem utajonym w Najświętszym w intencji trzeźwości naszej parafii naszych najbliższych i całego Narodu.

SIERPIEŃ - MIESIĄCEM ABSTYNENCJI

XVIII Niedziela Zwykła
Ostatnia niedziela lipca
31.07.2005 r.

Modlitwa wiernych

Zbierając się na niedzielnej Mszy św. polecajmy Bogu nasze sprawy i prośby i ufajmy że je wysłucha.
Za Ojca św. aby Jego głos wzywający do świętości poruszył nasze serca
Za wszystkich wypoczywających na wakacjach by nie zaniedbywali coniedzielnej Mszy św.
Za rolników by ich trud był zauważony i stosownie wynagrodzony.
Za młodzież i dzieci by umiały cieszyć się z wakacyjnego wypoczynku i nie sięgały po alkohol i inne zniewalające środki.
Za nas samych aby radość ze spotkania z Chrystusem Eucharystycznym trwała przez cały tydzień i zachęcała do czynienia dobrze.

Panie który żyłeś pośród najmniejszych tego świata popatrz i na naszą nędzę która bierze się z grzechów i uzdrów swoją mocą. Przez Chrystusa Pana naszego.

Propozycja ogłoszeń

Zachęcamy usilnie, aby jak najwięcej osób przejęło się wezwaniem do powstrzymania się od spożywania napojów alkoholowych w miesiącu sierpniu. Dajemy w ten sposób wyraz naszej solidarności z tymi którzy sami o własnych siłach nie mogą jeszcze wrócić na drogę trzeźwości. Zachęcamy także do modlitwy w intencji uzależnionych, ich rodzin jak i wszystkich abstynentów.

Propozycja wpisu do Parafialnej Księgi Trzeźwości:
Na chwałę Boga i ku czci Matki Najświętszej, w poczuciu odpowiedzialności za losy Kościoła i Ojczyzny w trosce o ocalenie najwyższych wartości Narodu, na wynagrodzenie Panu Bogu za grzechy i w celu uproszenia daru trzeźwości dla Narodu przyrzekam powstrzymać się od używania napojów alkoholowych w miesiącu sierpniu 2005 roku

XIX Niedziela Zwykła

Pierwsza niedziela sierpnia
7.08.2005 r.

Czytanie 1 Krl 19, 9a. 11-13; Rz 9, 1-5; Mt 14, 22-33

Wprowadzenie do Mszy św.
Każde spotkanie z Chrystusem jest wezwaniem skierowanym do nas abyśmy przemieniali ten świat na lepsze. Dziś w pierwszą niedzielę sierpnia mamy szczególny obowiązek modlić się w intencji trzeźwości naszego Narodu. Niech wspólna modlitwa zanoszona do Boga skruszy niejedno serce które trwa w uzależnieniu alkoholowym.
Modlitwa wiernych

Bóg Ojciec nie odrzuca od siebie żadnego człowieka gdyż pragnie aby osiągnął on życie wieczne. Dlatego wołajmy do Niego

Za Ojca św. biskupów i kapłanów by poprzez słowa i sakramenty sprawowane w tym czasie mogli pojednać z Bogiem jak najwięcej ludzi.
Za nauczycieli i wychowawców by swoim przykładem pociągali młodzież do wybierania w życiu dóbr nieprzemijających.
Za wszystkich którzy pracują na rzecz trzeźwości by nie zrażali się niepowodzeniami jakich mogą doświadczyć.
Za naszą wspólnotę parafialną by ukochała Chrystusa utajonego w Najświętszym Sakramencie.
Za nas samych abyśmy umieli zauważyć obok siebie ludzi pokrzywdzonych przez alkohol.

Panie Jezu błogosław naszym dobrym postanowieniom by przyniosły obfity owoc teraz i w wieczności. Który żyjesz i królujesz na wieki wieków.

Propozycje ogłoszeń.
W miesiącu sierpniu mamy w szczególny sposób zwrócić uwagę na problem alkoholizmu i trzeźwości w naszym najbliższym środowisku. Zachęcamy nie tylko do modlitwy ale także i do podejmowania konkretnych czynów, które będą służyć sprawie otrzeźwienia. Mogą to być: wpis do księgi abstynenckiej, różne wyrzeczenia, Komunia św. przyjmowana w tej intencji, pomoc materialna osobom pokrzywdzonym i ich rodzinom, udział w pielgrzymce. Niech te czyny będą realizacją hasła "przez abstynencję wielu do trzeźwości wszystkich".

STRONA GŁÓWNA